دنی آرنولد رکورد صعود سرعتی پتی درو را شکست.

آخرین اخبار کوهنوردی حاکی از آن است که دنی آرنولد این صعود را در 15 آگوست به انجام رسانیده است. اگرچه خبر آن با تعویق منتشر شد. دنی آرنولد مسیر Allain-Leininger در رخ شمالی پتی درو به طول 900 متر و درجه TD+ 5C را در مدت زمان 1 ساعت و 43 دقیقه و 35 ثانیه صعود کرد. آرنولد حدود ده سال است که بصورت سولو فعالیت می کند. او موفق شد رکورد صعود سرعتی آیگر که توسط اولی اشتک در زمان 2 ساعت و 47 دقیقه انجام شده بود، در زمان 2 ساعت و 28 دقیقه به اتمام برساند.البته اولی اشتک در سال 2015 موفق شد آیگر را در 2 ساعت و 22 دقیقه صعود کند. دنی آرنولد رکورددار 5 صعود سرعتی بر مسیرهایی مهم در آلپ هست. پروژه پتی درو در 2020 آغاز شد.او اولین تلاش را همراه با مایکل کرافتنر و در زمان 14 ساعت انجام داد که دوبار در مسیر گم شدند.آرنولد می گوید: در آن زمان بعید می دانستم بتوانم بدون طناب صعود کنم.

چالش اصلی: قسمت های یخی

به نظر آرنولد مشکل اصلی این صعود قسمت های پوشیده از برف و یخ است و البته منتظر ماندن برای تابستان و آب شدن یخ ها گزینه مناسبی نیست چرا که سنگ ها شل و صعود خطرناک تر می شود. در واقع معروف ترین ویژگی پتی درو ستون بوناتی بود که در سال 2005 سقوط کرد و چندین مسیر را هم تحت تاثیر قرار داد. آرنولد به دلیل شرایط بد، صعود را از جولای به آگوست که برای این مسیر هم زمان گرمی است به تعویق انداخت. با این حال بدلیل خنکی تابستان جاری تصمیم به تلاش گرفت.

زمانی که وی و استفان براگر زیر این مسیر شبمانی کرده بودند وی احساس کرد که شرایط به اندازه کافی خوب است و این کار را به انجام رسانید.

حس خوب

آرنولد واقعاً احساس خوبی داشت و با نزدیک شدن دو کوهنورد به رخ پتی درو خوشبختانه هیچ سنگی سقوط نکرد. عصر همان روز تصمیم به صعود انفرادی گرفت. او با آگاهی از امکان تغییر سریع شرایط، طناب، هارنس و …را برداشت.آرنولد می گوید: صبح من بسیار با انگیزه بودم، اما تنش زیادی داشتم، فکرهایی مانند آیا این ایده خوبی هست یا باید آن را رها کنم در سرم بود. دنی آرنولد قبل از ساعت 9 صبح به تنهایی راه افتاد. او می گوید: قسمت اول مسیر نسبتاًًراحت است، از نظر فنی دشوار نیست اما از نظر فیزیکی سخت است اما رفته رفته من احساس بهتری داشتم.

هنگام رسیدن به بخش سختی از مسیر بالای یک تنوره مرطوب، آرنولد کوله پشتی خود را روی یک گیره محکم کرد. کمی جلوتر بخشی از مسیر را دور زد تا با قسمت های یخی کمتری مواجه شود پس از آن با عبور از یک میدان یخی بزرگ وسط دیواره، سرعت مناسب خود را پیدا کرد. اما او هرگز به ساعت نگاه نمی کرد تا زمانی که به بالای پتی درو رسید و تایمر را متوقف نمود.

خستگی

“لحظه بسیار خوبی بود و توانستم با آرامش نفس بکشم به خصوص در این پروژه بسیار دشوار که البته ارزشش را دشت.هرچه انرژی بیشتری برای چیزی خرج کنم، رضایت هم بیشتر است. “

دنی آرنولد برای فرود از طناب 60 متری و مقداری ابزار که از تلاش تمرینی قبلی روی مسیر به جا گذاشته بود استفاده کرد.او به گراند درو به ارتفاع 3745 متر که حدود 20 متر از پتی درو بلندتر است رفت و بعد به یخچال طبیعی و پس از آن به کلبه کوهستانی که دوستانش در آن جا منتظر او بودند برگشت و با قطار از منتنورس به شامونی رفتند. چند روز طول کشید تا صعود او بعنوان سریعترین صعود سرعتی به پتی درو بررسی شود. او دراین باره می گوید: این باعث افتخار من است، جای تعجب نیست.

تراژدی پردانوف در اورست 1984؛ جبهه غربی تو را می خواند.

بلندترین قلل روسیه؛ از البروس تا آتشفشان‌های کامچاتکا!