صعود انفرادی دماوند، درست یا غلط

صعود انفرادی به کوه دماوند معمولا توصیه نمی شود و البته این مختص به دماوند هم نیست. به طور کلی کوهنوردی به تنهایی از جهات مختلف می تواند مشکل ساز باشد. با این حال در این مقاله سعی بر آن داریم که به بررسی جوانب مختلف این موضوع بپردازیم.

صعود انفرادی چیست

در ادبیات رایج کوهنوردی در جهان کوهنوردی انفرادی اغلب با جبهه های صخره ای همراه است و اغلب به عنوان “بدون طناب” درک می شود. با این حال، همه صعودهای انفرادی بدون طناب ادامه نمی‌یابند – صعودهای انفرادی بدون طناب به عنوان فری سولو شناخته می‌شوند – و همیشه روی صخره‌های عریان اتفاق نمی‌افتند. داستان آلپینیسم مملو از اشاره به صعودهای «انفرادی» است. اما بسیاری از صعودهای سولوهای ادعا شده دقیقا انفرادی انجام نشدند.

دست به سنگ شدن یا صعود بخش های فنی در صعود انفرادی دماوند و در مورد اکثر مسیرهای صعود به این کوه معنا پیدا نمی کند. البته این در مورد مسیر گرده شرقی و یخچالهای دماوند مانند یخار با صعود فنی همراه است.

اما به طور کلی در صعود انفرادی دماوند از مسیرهای عمومی آن مانند جنوبی و شمال شرقی و غربی شما با درگیری فنی به خصوص در فصل گرم سال مواجه نمی شوید. البته در فصل سرد سال یا ابتدای بهار ممکن است این مسیرها هم در بخش هایی (مانند بعد از تپه گوگردی) پوشیده از یخ باشند که نیاز به آشنایی با تکنیک های صعود روی یخ (نه در سطح بالا) دارد.

خطرات و معایب صعود انفرادی به دماوند

عدم دسترسی به پشتیبانی تیمی در شرایط اضطراری

همانطور که پیشتر گفتیم صعود به دماوند در تابستان در اکثر مسیرهای این کوه درگیری فنی خاصی ندارد. البته حتی در همین موقع از سال هم در مسیرهایی مانند شمالی این امکان هست که لازم باشد از روی یخچال عروسک ها تراورس کنید. این یخچال در ساعات نزدیک به غروب یخ می زند و به راحتی تبدیل به سرسره ای بزرگ خواهد شد.

تنها بودن کوهنورد در زمان وقوع حادثه می تواند احتمال دسترسی امداد به وی را تا حد زیادی کاهش دهد. به عنوان مثال در سال 1389 در جبهه غربی دماوند و در آخر تیر کوهنوردی که به تنهایی از قله باز می گشت به دلیل سقوط دچار حادثه شد و تنها بودن فرد هم باعث شده بود تا عملیات نجات وی تا رسیدن اولین تیم امداد به تعویق افتاد. در حالی که حرکت در یک تیم می تواند حتی در صورت وقوع حادثه نیز تاثیر بسزایی روی حفظ وضعیت نفر تا رسیدن امداد داشته باشد. سایر هم تیمی ها با مواردی چون پوشاندن فرد آسیب دیده، امدادهای اولیه در زمان داشتن اطلاعات کافی، ایجاد فضای مناسب برای صبر کردن یا حتی چادر زدن برای فرد وضعیت وی را پایدار کنند. این چیزهایی است که در صعود انفرادی دماوند نخواهید داشت.

احتمال گم شدن بیشتر

با وجود امکانات ناوبری بروز مانند جی پی اس احتمال گم شدن در کوهنوردی کمتر از گذشته است با این حال هنوز هم افراد در کوه گم می شوند. کوه دماوند به دلیل حالت منفرد خود به شدت در معرض تغییرات آب و هوایی قرار دارد و هر کوهنوردی هر چند با تجربه را هم می تواند گرفتار کند. این کاهش دید برای کسی که ده ها بار سابقه صعود به دماوند را هم داشته باشد به راحتی می تواند منجر به انحراف از مسیر گردد. بیشتر گم شدن ها در بازگشت از قله به خصوص در مسیر جنوبی نیز به سمت شرق بوده است که در نتیجه افراد به سمت یخچال های پرشیب شرقی منحرف شدند. نتیجه این گم شدن هم سقوط در یخچال یا مواردی از این دست هستند.

الکساندر اودینتسوف؛ روایت یک اسطوره از راه روسی تا کلنگ طلایی

ماراتن اورست؛ دویدن در بلندترین ارتفاع جهان

افت روحی و روانی

افت روحی و روانی کوهنورد را نمی توان به عنوان یک خطر مستقیم در نظر گرفت، اما همین عامل باعث کاهش عملکرد فرد خواهد شد. به خصوص در زمانی که کوهنورد به تنهایی صعود می کند افت روحی بیشتری را تجربه می کند که می تواند باعث افت انرژی یا توان صعود وی گردد. همین موضوع در شرایط اضطراری عکس العمل های فرد را هم تحت الشعاع قرار می دهد.

فشار بیشتر بدنی

در زمان صعود انفرادی شما مجبور به حمل تجهیزات تیمی به صورت تکی هستید. چیزهایی مانند چادر، سرشعله و سایر وسایل آشپزی در صورت حرکت با تیم بین نفرات تقسیم می شوند اما حمل آنها به تنهایی به معنای بار بیشتر تجهیزات کوهنوردی و کوله پشتی سنگین تر است.

هزینه بیشتر

سفر به صورت گروهی به شما امکان می دهد هزینه های حمل و نقل را تقسیم کنید. وقتی به تنهایی می روید، همه اینها از بودجه خودتان خرج می شود.

طرفداران صعود انفرادی دماوند

با وجود همه اینها هیچ پلیسی در کوهستان نیست که شما را مجبور به صعود با تیم کند و گروهی نیز به دلایل مختلف اقدام به صعود انفرادی دماوند می کنند. این گروه اغلب شامل کسانی می شود که تجربه بارها صعود دماوند را دارند و به مسیرهای آن آگاهی کامل داشته و دارای سطح آمادگی جسمانی نسبت خوبی نیز هستند. در این صورت هم توجه به موارد زیر لازم است:

• ارزیابی شرایط جوی و پیدا کردن بهترین شرایط آب و هوا
• به همراه داشتن تجهیزات ناوبری
• عدم صعود در زمانی که کوه خالی از کوهنورد است. (مانند روزهای وسط هفته)
• شناخت و تجربه کافی از مسیر
• آمادگی ذهنی بالا برای مواجه شدن با شرایط اضطراری

جمع بندی

به طور کلی صعود انفرادی به دماوند از جهات مختلف می تواند خطرات صعود به این کوه را افزایش دهد. با این حال توسط برخی از کوهنوردان انجام می شود. به عنوان توصیه پایانی سعی کنید به هیچ عنوان به تنهایی کوهنوردی نکنید و با افراد با تجربه همراه شوید.