سیلوو کارو، کوهنورد دوران

در دهه 1980 میلادی بود که کوهنوردان اسلوونیایی شروع به تسخیر دنیای کوهنوردی کردند. آنها بعدا به دلیل صعوهای جسورانه و سریع خود که عمدتا به سبکی به عیب و نقص در مسیرهای دشوار و فنی جهان انجام داده بودند، مشهور شدند. کوهنوردانی شجاع که به توانایی برتر و اندوخته های خود برای سفرهای سبک بار و سرسختانه اطمینان داشتند.

آنان بخش بزرگی از این توانایی را مرهون کوه های آلپ جولیان بودند. کشور اسلوونی که قبلا بخشی از یوگسلاوی به شمار می رفت به خاطر وسعت کوچک خود تقریبا در تمامی نقاطش کوهستان هایی در دسترس دارد. این کوه ها ترکیب پیچیده ای از سنگ های آهکی با دیواره هایی عظیم بودند که شرایط صعود زمستانی در آنها سخت بود و زمینه کافی برای کسب مهارت در سنگ، یخ و صعودهای ترکیبی را فراهم می کرد.

سیلوو کارو در چنین سرزمینی در مزرعه ای بالای دهکده روستایی بردو در شمال شرقی لیوبلیانا بزرگ شد و از سن 17 سالگی شروع به کوهنوردی کرد. او به همراه ژانز جگلیچ و دوست بزرگتر و باتجربه ترشان فرانچک نز، گروهی تشکیل دادند که توانست بسیاری از مسیرهای جدید داخل و خارج کشور را گشایش کنند. همین ترکیب توانمند هم به آنها لقب سه تفنگدار بخشید. تنها در سال 1983 و در طول سه روز در پاتاگونیا این گروه سه نفری 19 مسیر جدید باز کرد که عمدتا بدون طناب صعود شدند و برخی در سرازیری بودند.

از برجسته ترین صعودهای سیلوو کارو اما می توان به اولین صعود از جبهه جنوبی سرو توره و جبهه غربی بهاگیراتی سه یاد کرد که دومی در آن زمان به عنوان سختترین صعود از حیث فنی در هیمالیای هند شناخته می شد. هر دوی این مسیرها نیز در طی همکاری ده ساله کارو با ژانز جگلیچ رخ داد، با این حال خود سیلوو مسیر فیزیو ورتیکال (با همکاری کارو، جگلیچ، نز) در توره ایگر را بهترین مسیر جدیدشان در پاتاگونیا برمی شمرد.

رولاندو گاریبوتی در مورد سیلوو کارو می نویسد: زمانی که سیلوو را دیدم در اوج خود به سر می برد. او 70 کیلو انگیزه، قاطعیت، کمی صحبت و تماما عمل بود. کوهنوردی با کارو نوعی تقلب محسوب می شد. او تمام مهارت های لازم در کوهستان را که ممکن بود به کار بیاید در یک مرد خلاصه کرده بود. او به اندازه یک لوکوموتیو توان داشت و زمانی که میخ ها را در دل سنگ می کوبید گویی کوه از وی تقاضای بخشش می کرد. عزم و اراده کاروو تزلزل ناپذیر بود. بسیاری از صعودهای وی افسانه ای است و الهام بخش کوهنوردان سراسر جهان خواهد بود.

سیلوو بیش از 2000 مسیر صعود کرده و بیش از 300 اولین صعود انجام داده است. برخی از صعودهای وی به شرح زیر هستند:

• 1983 : جبهه شرقی فیتزروی، مسیر دویل دیهدرال درجه سختی 6a A2
• 1985 : یالونگ کانگ، جبهه شمالی، مسیر جدید تا ارتفاع 8100 متری
• 1986 : سره توره، جبهه شرقی، مسیر جدید، 7a A4 M6
• 1986 : برودپیک
• 1987: لوتسه شار تا ارتفاع 7300 متری خط الراس شرقی
• 1990 : بهاگیراتی 3 جبهه غربی مسیر جدید (6b A4 85°)
• 1990 : خط الراس غربی اورست تا 7500
• 1993 : ال کاپیتان، مسیر وایومینگ (5.10 A5)
• 1996 : دیواره ثالاث ال کاپیتان در ده ساعت و 25 دقیقه، مسیر هاف دام در 11 ساعت و 20 دقیقه (رکورد آن زمان)
• 1997 : ال کاپیتان، جبهه غربی (5.11c) در 8 ساعت از ماشین به ماشین
• 1999 : فیتز روی، جبهه غربی، انسونو، دومین صعود کلی و اولین صعود آزاد (6b+ obl 45°)، فیتز روی، مسیر اسلواکی، سبک آلپاین با تغییرات جدید از Glaciar Torre (6c 40°)
• 2002 مسیر گراند پیلار در مون بلان
• 2006 : مسیر اترنال فلیم ترانگو، اولین صعود یکروزه (7a A2 M5)

سیلوو کارو در سال 2022 جایزه کلنگ طلایی دوران را دریافت کرد.

تراژدی پردانوف در اورست 1984؛ جبهه غربی تو را می خواند.

بلندترین قلل روسیه؛ از البروس تا آتشفشان‌های کامچاتکا!