آیلند پیک کجاست: راهنمای صعود قله و نکات

آیلند پیک که نام اصلی آن ایمجا تسه می باشد، به ارتفاع 6160 متر در پارک ملی ساگارماتا در هیمالیا و شرق نپال واقع شده است. نام آیلند پیک توسط اعضای تیم اعزامی بریتانیا به قله اورست در سال 1953 بر این کوه نهاده شد، چرا که زمانی که از دینگبوچه به آن نگاه می شود، به صورت جزیره ای در میان دریای یخ به نظر می رسد. این قله بعدا به نام ایمجا تسا تغییر نام یافت اما همچنان بیشتر مردم آنرا با عنوان آیلند پیک می شناسند. این کوه در حقیقت امتداد یالی است که از انتهای جنوبی لوتسه شار پایین می آید. در ادامه این مطلب به توضیحات پیرامون مسیر صعود، تاریخچه و لوازم کوهنوردی مورد نیاز صعود به آیلندپیک می پردازیم.

اولین صعود

قله جنوبی آیلند پیک برای اولین بار در سال 1953 به عنوان بخشی از تمرین توسط یک اکسپدیشن بریتانیایی به منظور آمادگی برای قله اورست، صعود شد. این تیم شامل تنزینگ نورگی، چارلزی ایوانز، آلفرد گرگوری، چارلز ویلی و هفت شرپا می گردید.

قله اصلی اولین بار در سال 1956 توسط هانس رودولف فون گونتن و دو شرپای ناشناس صعود شد. آنها اعضای یک تیم اتریشی بودند که اولین دومین صعود اورست و اولین صعود لوتسه را انجام داد.

راهنمای صعود به آیلند پیک

برای صعود به آیلند پیک بایست ابتدا راهی کاتماندو پایتخت نپال شوید. سپس از آنجا می توانید خودتان را با هواپیما یا از طریق سفر زمینی به لوکلا برسانید.

سپس باید مسیر کوهپیمایی تا بیس کمپ اورست را در پیش بگیرید. مسیر صعود آیلندپیک در ناحیه دینگبوچه از مسیر نرمال بیس کمپ اورست جدا شده و از این جا به بعد می بایست به سمت چوخونگ Chhukung به پیش روید. مقاله راهنمای سفر به بیس کمپ اورست را در موج کوه مطالعه کنید.

مسیر پیاده روی از دینگبوچه تا چوکانگ حدود 2 ساعت به طول می انجامد و آسان است. چوخونگ دره ای زیباست که در بین کوه هایی مانند آمادابلام، نوپتسه، لوتسه، آیلندپیک و غیره قرار گرفته است. رودخانه ایمجا خولا از کنار روستای چوخونگ می گذرد، جایی که اغلب تیم ها در اینجا اقامت می کنند. ارتفاع چوخونگ 4760 متر می باشد.

از چوخونگ باید به سمت جنوب حرکت کرده و به سمت شرق چرخیده و وارد دره اصلی شوید. شما در امتداد رودخانه حرکت می کنید و از یخچال های لوتسه و ایما عبور خواهید کرد. از بیس کمپ آیلند پیک می توانید جبهه جنوب غربی این کوه را نمایید. ارتفاع بیس کمپ در حدود 5100 متر می باشد.

جی‌ریشانکا: چالش افسانه‌ای برای کوهنوردان فوق حرفه ای

۳۰ نکته طلایی کمپینگ در جنگل که باید بدانید

مسیر صعود قله

برای صعود به قله آیلند پیک می بایست از کمپ اصلی که به نام پارشایا گیاب Pareshaya Gyab است، حرکتتان را آغاز کنید. استارت حرکت معمولا در ساعت 1 تا 3 بامداد انجام می گیرد.

روش دیگر هم این است که تا کمپ مرتفع در ارتفاع 5600 متری صعود کنید و در آنجا شبمانی داشته باشید. در این صورت در روز قله به زمان و انرژی کمتری نیاز خواهید داشت. البته منطقا شبمانی در ارتفاع بالاتر سختتر است.

مسیر بیس کمپ تا کمپ یک اساسا یک کوهپیمایی هست با این حال در برخی قسمت ها دست به سنگ دارد و از طریق یک خندق باز بالا می رود. در بالای این خندق یخچالهای طبیعتی آغاز شده و تا یک شیب تند برف و یخ ادامه می یابد.

در این قسمت ممکن است که ثابت گذاری توسط راهنماها برای صد متر پیشرو تا خط الراس قله که نسبتا دشوار است، انجام شده باشد.

شکاف قابل توجه یخی در امتداد پیشانی منتهی به خط الراس قله گاها باعث شده که تیم ها مجبور به عقب نشینی شوند. در آوریل 2009 انجمن کوهنوردی نپال، برگزار کنندگان تور را موظف کرد تا این قسمت را ثابت کشی کنند. از فصل کوهنوردی پاییز 2016 از یک نردبال آلومینیومی به ارتفاع 5 متر برای عبور از شکاف استفاده می شود.

میزان خطرات، سختی و مرگ و میر آیلندپیک

در سالهای اخیر گزارش خاصی از مرگ و میر در قله آیلندپیک منتشر نشده است و اکثر مشکلات گزارش شده در این کوه مربوط به بیماری ارتفاع بودند. تنها قسمت چالشی این کوه شکاف زیر پیشانی خط الراس محسوب می شود. البته برای هم هوایی بهتر هم باید به تدریج صعود کنید.

بهترین فصل صعود و آب و هوای آیلندپیک

بهترین فصل برای صعود به آیلند پیک به دو بخش تقسیم می گردد. بخش اول پیش از بارشهای موسمی بوده و در ماه های فوریه تا مه را شامل می شود. بخش دوم نیز پس از مونسن است و از اکتبر تا دسامبر می باشد. صعود به قله آیلندپیک در فصل بارشهای موسمی امکان پذیر نیست. دمای این قله در زمستان تا منفی 20 درجه کاهش می یابد.

لوازم مورد نیاز صعود به آیلندپیک

• کوله پشتی (40 تا 50 لیتر)
• کفش کوهنوردی ضدآب (تک پوش سنگین به همراه گتر یا یک و نیم پوش کافیست)
• کاپشن کوهنوردی (پر، رویه، پلار)
• جوراب کوهنوردی پشمی
• کیسه خواب مناسب
• چراغ پیشانی
• کیت تعمیر و پزشکی
• بطری آب
• کلاه، عینک کوهنوردی، کرم ضدآفتاب
• هارنس، خودحمایت و کلاه ایمنی و یومار برای صعود ثابت کشی های احتمالی زیر قله
• آب کافی
• چاقوی جیبی
• غذا و تنقلات