ویتک کورتیکا، اعجوبه کوهنوردی عصر

ویتک کورتیکا ، متولد ۱۹۴۷ ، کوهنورد لهستانی ، سنگنورد. یکی از پیشگامان سبک آلپی در صعود در بزرگترین دیواره های جهان. وی در زمینه مهندسی الکترونیک تحصیل کرده است. از بزرگترین صعود های وی می توان به صعود دیواره درخشان در سال ۱۹۸۵ اشاره کرد. این صعود از سوی مجله کلایمبینگ به عنوان یکی از ده صعود درخشان قرن شناسایی شد. کورتیکا در سال ۲۰۱۶ به دریافت کلنگ طلایی دوران نایل گردید.

سنگنوردی

کورتیکا، کوهنوردی خود را در کوه‌های سوکوله آغاز کرد و در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ صعودهای آزاد بسیاری در این منطقه انجام داد. از جمله صعودهای مهم او می‌توان به “کورتیکوکا” (جاده اوسادی) VI.1+ RP، “پیرسزا ریسا” VI.1 TR، “تری اوکاپی” VI+/1 TR، “هیپردیرتیسیما” VI+، “کورتیکوکا” VI+ TR بر روی “کژوا” و “کورتیکوکا” VI.1+ TR بر روی “سوکولیک مالی” اشاره کرد.

کورتیکا از سال ۱۹۶۸ در کوه‌های تاترا کوهنوردی کرد و به سرعت به یکی از کوهنوردان برجسته تبدیل شد. در سال ۱۹۷۰، او اولین صعود از ستون شمال شرقی دیواره “مالی ملینارز” را به همراه میخاو گابریل و یانوش کورچاب انجام داد. از دیگر صعودهای مهم او می‌توان به صعود در زمستان ۱۹۷۳ از مسیر وسطی “فاضلاب” به دایره “کازالنیکا” و مسیر جدیدی در زمستان ۱۹۷۸ بر روی دیواره شمالی “کازالنیکا” اشاره کرد. او همچنین اولین صعودهای زمستانی از چندین مسیر دیگر بر روی صخره‌های “کازالنیکا” را در سال‌های ۱۹۷۱ و ۱۹۷۲ انجام داد و در تابستان ۱۹۸۰، اولین صعود کلاسیک (بدون استفاده از تجهیزات مصنوعی) را از مسیر “کنت فیلار” بر روی همان صخره‌ها انجام داد.

در سال‌های ۱۹۷۳ و ۱۹۷۵ در آلپ‌ها، کورتیکا از مسیرهای سخت و بزرگ صخره‌ای و یخی عبور کرد و در زمستان ۱۹۷۴ در کوه‌های نروژ کوهنوردی کرد. در سال‌های ۱۹۷۲ و ۱۹۷۷ در هندوکوش، او اولین صعود از دیواره‌های بزرگ را انجام داد. از سال ۱۹۷۴، او سری از اکتشافات به بالاترین کوه‌های جهان، یعنی هیمالیا و کاراکورام، آغاز کرد.

او در سبک آلپاین بدون برپایی اردوگاه‌های واسطه‌ای و حتی برای صعود به قلل هشت‌هزارمتری، و به مسیرهای جدید و دشوار پرداخت. کورتیکا در این سبک، صعودهای مهمی انجام داد که از جمله آن‌ها می‌توان به صعود به دیواره جنوبی “چانگابانگ” (6864 متر) در سال ۱۹۷۸ (با کریستوف ژورک، الکس مک‌اینتایر و جان پورتر)، صعود به “گاشر بروم ۲” (8035 متر) با یک مسیر جدید در سال ۱۹۸۳ (با یرژی کوکوچکا) و صعود به “فالچان کانگری” یا “برود پیک” (8047 متر) با یک مسیر جدید در سال ۱۹۸۴ (با یرژی کوکوچکا) اشاره کرد.

کورتیکا در لهستان مسیرهای بسیار سختی را در جوانی گشایش کرد. مسیرهای سنگنوردی درجه بالا، اولین صعودهای زمستانی و مسیرهای جدید. در سال ۱۹۷۳ اولین صعود زمستانی دیواره ترول در نروژ را انجام داد. همچنین اولین صعودش در کوههای بلند را در سال ۱۹۷۲ در قله آخرچق در هندوکش به انجام رسانید. در سال ۱۹۷۴ به هیمالیا رفت. کورتیکا بعد از شرکت در دو اکسپدیشن در سالهای ۱۹۷۴ و ۷۶ به سمت صعود های سبک بار کشیده شد.

وی در کنار بهترین ها صعود می کرد: آلکس مکینتایر، یرزی کوکوچکا، داگ اسکات، ارهارد لورتان، رینهولد مسنر، یاسوشی یامانوی..

تراژدی در هیمالیا؛ ۹ کشته در دو بهمن مرگبار

جشنواره صعودهای برتر؛ تجلیل از اولین بانوی ایرانی ۱۴×۸۰۰۰ متری‌

ایده تجهیزات کمینه و کمترین حمایت در سختترین دیواره ها و بلندترین قلل در فلسفه فکری وی جای داشت.

ورای کوهنورد بودن کورتیکا مقالات زیادی درباره صعود به انگلیسی و لهستانی نگاشته است. همچنین درجه سختی صعود لهستانی اختراع اوست. که به عنوان مقیاس کورتیکا شناخته می شود.

صعودهای برتر ویتک کورتیکا

سنگنوردی

• گشایش مسیر با درجه سختی 5.13C
• صعود فری سولوی مسیر با درجه 5.13A همچنان سختترین مسیر فری سولو در لهستان.

کوههای اروپا

• گشایش مسیر در مالی ملینارز.
• کازالنیکا، اولین صعود زمستانی
• کازالنیکا، مسیر جدید.
• دیواره ترول نروژ، اولین صعود زمستانی مسیر فرانسه.
• پتیت درو، اولین صعود لهستانی ها.
• گراند ژوراس، رخ شمالی . مسیر جدید با یرزی کوکوچکا و مارک.

کوههای بزرگ صعود شده توسط کورتیکا

• ۱۹۷۲  کوه تز، ۷۰۱۵ متر، هندوکش، مسیر شمالی، مسیر جدید.
• ۱۹۷۲  آخر چوق، ۷۰۲۵ متر، رخ شمال غربی.
• ۱۹۷۴  تلاش برای صعود زمستانی لوتسه در تیم زوادا.
• ۱۹۷۶  تلاش روی مسیر جدید در کی۲، صعود تا ۷۹۰۰.
• ۱۹۷۷  کوه بانداکا، ۶۸۶۸ متر، رخ شمال شرقی، ویتک کورتیکا ، آلکس مکینتایر و جان پورتر.
• ۱۹۷۸  چانگابانگ، ۶۸۶۴ متر، مسیر مستقیم جنوبی، مسیر جدید. مکینتایر، کورتیکا، جان پورتر.
• ۱۹۸۱  ماکالو، رخ غربی، دو تلاش برای مسیر متسقیم جنوبی،
• ۲۹۸۲  چوآیو، تلاش زمستانی، کورتیکا، مسنر.
• ۱۹۸۵  گاشربروم چهار، رخ غربی، اولین صعود، دیواره درخشان. ویتک کورتیکا، روبرت شائر.
• ۱۹۸۸ برج بینام ترانگو، مسیر جدید، رخ شرقی، به همراه ارهارد لورتان.
• ۱۹۹۵  صعود آبشار یخی لوسار در نامچه بازار، دومین صعود.
• ۲۰۰۱  بیاچراهی، مسیر جدید.

هشت هزار متری های کورتیکا

• ۱۹۸۰  دائولاگیری، رخ غربی، سبک آلپی، با رنه جیلینی، آلکس مکینتایر و لدویک ویلسینزکی.
• ۱۹۸۲  برودپیک،  مسیر نرمال ، سبک آلپی ،  ویتک کورتیکا، یرزی کوکوچکا.
• ۱۹۸۳  گاشربروم یک و دو، دو مسیر جدید، به سبک آلپی به همراه یرزی کوکوچکا.
• ۱۹۸۴  برودپیک، تراورس سه قله، شمال مسیر جدید، میانی و اصلی، سبک آلپی به همراه یرزی کوکوچکا.
• ۱۹۹۰  چوآیو  رخ جنوب غربی، سبک آلپی، ویتک کورتیکا ، ارهارد لورتان و جین تریولت.
• ۱۹۹۰  شیشاپانگما، قله مرکزی، ۸۰۰۸ متر، مسیر جدید، سبک آلپی، به همراه ارهارد لورتان و جین تریولت.

ویتک کورتیکا، کوهنورد دوران با دهها صعود برتر در دیواره نوردی و گشایش مسیرهای جاودانه در قلل مرتفع جهان یکی از پیشگامان کوهنوردی در جهان است. از جمله برترین صعودهای او می توان به تراورس سه قله برودپیک، گشایش مسیر در چانگابانگ و برج بی نام ترانگو و صعودهای اسپرت اشاره کرد. در ادامه با قسمتی از طرز فکر وی در قالب گفته هایش آشنا می شوید.

جملات مشهور ویتک کورتیکا

• وقتی کاملا شکست خوردید، مجددا شروع به لذت بردن از چیزهای کوچک اطراف خود خواهید کرد. فقط رفتن به کوه، نه برای پیروزی یا شکوه، بلکه برای لذت بردن از طبیعت یا لذت بردن از بودن در کنار انسانهای خوب. اگر همیشه موفق باشید از تحسین بسیاری از افراد لذت می برید. شکست خوردن به معنای محدود شدن گزینه های وجودی زندگیست. قهرمانی که همیشه موفق می شود، احتمالا وقت کافی برای لذت بردن از چنین چیزهایی نخواهد داشت.

• کوهنوردی یک شیوه زندگی کردن پیچیده و منحصر به فرد است که عناصر ورزش، هنر و عرفان را در هم می آمیزد. موفقیت یا شکست بستگی به الهامات زیادی دارد. تشخیص یک قانون واحد بر این انرژی دشوار است. مانند اشتیاق به رقص به وجود می آید و از بین می رود و به همان اندازه به شکل پدیده ای رمزآلود باقی خواهد ماند.
• انسانی که از یک سفر سخت کوهستانی باز میگردد، موجودی خردمندتر، آرامتر و درخشنده تر می شود. گویی برای لحظه ای آزاد شده است.
• مهمترین بعد آزادی، آزادی از نفس خویشتن است. رهایی از این احساس که من مرکز همه چیز هستم.
• سادگی و طبیعی بودن از دیگر صفات مجذوب کننده در انسان است. این صفات، ویژگی های واضح و قابل لمس نیستند، اما در برخورد با شخص می توان آنها را حس کرد.

• بردگی در برابر ضعف خود، اعتیاد به الکل، زن یا شهرت – تحقیرآمیز است، و به معنای از دست دادن عزت و آزادی خواهد بود.
• کوهنوردی کلاسیک از روی تخیل عاشقانه سنتی رشد می کند. قلب آن احساس است. مسیر آن خون، عرق و اشک خواهد بود و محدودیت آن خداست.
• من دوست دارم کوهنوردی در هیمالیا را نوعی هنر در رنج بردن توصیف کنم. فشار آوردن و رسیدن به سرحد محدودیت ها.
• اینگونه کوهنورد در معرض دومین خطر مرگبار قرار می گیرد. اولین مورد ریسک طبیعی مرگ در کوهستان است. دومین هم غرق شدن در فریب ذهنی میباشد و اعتقاد به اینکه شما به اندازه ای تصویر عمومی برایتان ارزش قائل هست، می ارزید.
• کوهها مکانهایی استثنایی هستند. آنها عصاره وحشی ترین انواع ممکن از همه پدیده ها و اشکال طبیعت می باشند.

• حماقت یعنی سجده کردن در برابر توهمات خویش.
• هنگامی که یک کوهنورد از مسیرهای شناخته شده خارج میشود، به منطقه ای بدون قانون وارد خواهد شت. تنها توصیه در اینجا از اعماق فرد بیرون می آید.
• آیا کسی که می تواند با هیچ چیز زندگی کند، قویتر نیست؟ من سعی می کنم این تحول را در خودم پرورش دهم.
• هر نوع شری که در خود داریم نتیجه بیماری ذهنمان است.
• صعود به قله به طور طبیعی از ما انسان بهتری نمی سازد. گاهی اوقات کوهنوردی در سطح بالا، خودمحور و غیرانسانی نسبت به خود و محیط است.
• صعود به قله از مسیرهای نرمال برای من به معنای عذاب و رنج است.

مطالب مرتبط

• ویتک کورتیکا
• معرفی بهترین کوهنوردان جهان
• خودت را برای تحمل کردن آماده کن.
• دیواره درخشان ، گاشربروم ۴
• هنر تحمل کردن
• باشگاه آمادگی جسمانی و سنگنوردی موج