پرش تاریخی روس‌ها از استراتوسفر بر فراز قطب شمال

سه شهروند روس موفق شدند با چتر از استراتوسفر بپرند و روی یخ‌های دریایی فرود بیایند.

این سه نفر رکورد جهانی چتربازی از استراتوسفر را که از حدود ۸ کیلومتری سطح زمین آغاز می‌شود، شکستند. آن‌ها پرش ارتفاع بالا را از ارتفاع ۱۰,۵۰۰ متری در ۱۲ آوریل انجام دادند تا با سالگرد اولین پرواز فضایی انسان توسط یوری گاگارین همزمان شود.

میخائیل کورینکو، دنیس یفرموت و الکساندر لیننیک خود را از هواپیمای ایلوشین-۷۶ به بیرون پرتاب کردند. آن‌ها حدود دو و نیم دقیقه در سرمای شدید سقوط آزاد را تجربه کردند و سپس چترهای نجات خود را باز کردند. آن‌ها ۱۰۰۰ متر نهایی را تا رسیدن به یخ، در نزدیکی اردوگاه بارینئو، سر خوردند.

آنها در سقوط آزاد با سرعتی بیش از ۳۰۰ کیلومتر در ساعت حرکت کردند. به این معنی که هوای سرد -۵۰ درجه سانتیگراد، بیشتر شبیه به -۷۰ درجه سانتیگراد احساس می‌شد. برای مقابله با این سرمای باورنکردنی، هر سه نفر ماسک‌های گرم شونده پوشیده بودند. با وجود این، هم اکنون هر سه نفر دچار یخ‌زدگی گونه‌ها شده‌اند.

یک گروه سه نفره باتجربه

ليننيك و كرنيينكو ايده اين پرش را مطرح كردند. ليننيك مهندس فناوري فضايي و كرنيينكو فضانوردی است که چندین مأموریت در ایستگاه فضایی بین‌المللی را انجام داده است. يفرموف كه در زمينه پروازهاي استراتوسفري كار مي‌كند، بعدا به گروه پيوست.

این سه نفر برای آماده سازی برای پرش، تحت آزمایش‌هایی در محفظه‌های گرما و فشار قرار گرفتند. آن‌ها حتی یک پرش آزمایشی از ارتفاع ۶۰۰۰ متری انجام دادند. آن‌ها به دلیل عدم تحرک کافی، استفاده از لباس‌های فضایی را کنار گذاشتند. در عوض، از لباس‌های کار، عینک، دستکش‌های گرم شونده و یک ماسک اکسیژن گرم شونده استفاده کردند.

در یک ساعت قبل از پرش، آنها برای جلوگیری از مشکلات ناشی از تغییر فشار در طول سقوط آزاد، اکسیژن خالص تنفس کردند تا تمام نیتروژن را از خون خود خارج کنند.

تفریح نوع دوم (Type 2 Fun) چیست؟ چرا سختی، لذت‌بخش می‌شود؟

مسمومیت مونوکسیدکربن در چادر؛ قاتل خاموش ارتفاعات و کمپ

فراتر از رکوردزنی، آزمایشی برای برقراری ارتباط ارزان‌تر

برای روس‌ها، این فقط تلاش برای ثبت یک رکورد جهانی نبود. آن‌ها در حال آزمایش یک سیستم ارتباطی جدید بودند.

تجهیزات ارتباطی قبل از پرش از ارتفاع پایین‌تری با چتر بر روی یخ فرود آمد. پس از فرود در بارینئو، آنها از ژنراتورهای دیزلی برای برقراری ارتباط ماهواره‌ای استفاده کردند.

نیکیتا تساپلین، سازمان دهنده این پرش، در گفتگو با رویترز گفت: «البته، راه‌حل ما یک نمونه اولیه است… این هنوز سیستم ایریدیوم (Iridium) نیست.»

این ماهواره ارزان قیمت در ژوئن ۲۰۲۳ پرتاب شد و هر نیم ساعت یک بار از قطب شمال عبور می‌کند. اکنون که سه چتر باز ارتباط بین ماهواره و سرور در بارینئو را برقرار کرده‌اند، آزمایش برای ماه آینده ادامه خواهد داشت.

در حالی که یخ شناور به اندازه‌ای بزرگ نبود که بتواند گردشگران زیادی را که می‌خواستند به بارینئو پرواز کنند، در خود جای دهد، گروه تحقیقاتی احتمالاً با یک هواپیمای کوچک که برای فرود به یخ شناور کوچک‌تری نیاز دارد، آنجا را ترک خواهند کرد.