روت ستینگ یا مسیر زدن در سنگنوردی به طور کلی به طراحی مسیرهای سنگنوردی در باشگاه سنگنوردی اعم از مسیرهای بلند یا بولدر گفته می شود. در این فرآیند افرادی که به آنها روت ستر یا طراح مسیر می گویند با نصب گیره های مختلف، یا خواندن گیره ها و ایجاد توالی در تکنیک های سنگنوردی اقدام به طراحی و ایجاد مسیر می نمایند.

یک روت ستر یا طراح مسیر در سنگنوردی با ترکیبی از خلاقیت، تجربه خود در سنگنوردی و تنظیم گیره های مختلف روی دیواره مسیرها را شکل می دهد.

تسلط بر طراحی مسیر اغلب سالها به طول می انجامد و نیازمند بهبود دایمی و نوآوری می باشد.

یک مسیر عالی چه ویژگی هایی دارد؟

به نقل از headrushtech سه ویژگی یک مسیر خوب بولدر یا بلند در سنگنوردی، دسترسی، جریان و ثبات است. دسترسی به معنای این است که اکثر افراد با قدهای متفاوت بتوانند روی مسیر کار کنند و قد فرد تاثیری روی درجه سختی نداشته باشد. منظور از ثبات، یکنواختی سختی مسیر است. جریان داشتن نیز به ادامه پیدا کردن حرکت به صورت پشت سر هم اشاره دارد.(به قول خودمانی آب قطع نشود. 😉 )

یک طراح مسیر باید تصمیم بگیرد که یک مسیر مقاومتی باشد یا فنی. شاید بخواهید مسیری طراحی کنید که روی یک مهارت خاص تمرکز کند یا اینکه هدف از مسیر ایجاد استقامت در قدرت یا به چالش کشیدن این فاکتور در سنگنوردها باشد.

اشتباهات رایج در روت ستینگ

همانطور که گفتیم طراحی مسیر آسان نیست و نیاز به تلاش زیاد دارد و می توان این فعالیت را نوعی هنر توصیف کرد. مسیرهای خوب مغز و بدن سنگنورد را به چالش می شکند و همچنین به نوعی باعث پیشبرد تکنیکی ورزشکار خواهند شد. با این همه در ادامه به نکاتی اشاره کرده ایم که توجه به آنها می تواند برای طراحان مسیر تازه کار و حتی پیشرفته مفید واقع شود.

از طراحی یکنواخت و نردبانی اجتناب کنید.

یکی از رایج ترین خطاها در طراحی مسیر، تنظیم مسیرهایی است که به صورت نردبانی بالا می روند. در این مسیرها پاها از دست ها در یک الگو مانند نردبان پیروی می کنند و البته حوصله سر بر هم هستند. به علاوه توجه داشته باشید که در دنیای واقعی و سنگنوردی در طبیعت هم عمده مسیرها به شکل نردبانی نمی باشند. پس لازم است با ترکیب تکنیک های مختلف مانند تعویض دست، پرچم، لاخ پاشنه و غیره یک ترکیب زیبا و خلاقانه ایجاد کنید. همچنین نگاه خلاقانه تر به گیره ها در جهات مختلف به شما کمک می کند کیفیت مسیرها را افزایش دهید.

بسیاری از طراحان مسیر مبتدی، مسیرهای خود را در یک خط مستقیم ایجاد میکنند. فقدان انگیزه اغلب منجر به تنظیم بی فکر و مسیرهای بد می شود. با فکر کردن از قبل می توانید از این امر جلوگیری کنید. به این موارد فکر کنید. مثلا، هدف از طراحی این مسیر چیست؟ آیا منظور صرفا گرم کردن در سنگنوردی است یا می خواهید سنگنوردان روی تکنیک های خاصی مهارت کسب کنند. همچنین می توانید برای یک مسیر چند تکنیک در نظر بگیرید که مسیرتان جذاب تر شود. مثلا برای یک مسیر بولدر یک حرکت فراگ، یک حرکت پاشنه و یک سویینگ می تواند ترکیبی فنی و خلاقانه ایجاد کند.

خیلی بالاتر از درجه خود مسیر نزنید.

مسیرهایی طراحی کنید که تقریبا در توانایی صعود خودتان باشند. اگر برای خودتان مسیری طراحی می کنید دو بار فکر کنید. اگر در درجه 6b را صعود می کنید، مهارتی برای ایجاد مسیرهای خوب 7a ندارید.

افزایش سختی مسیر با فاصله زیاد بین گیره ها

شاید رایج‌ترین اشتباه یک طراح مسیر مبتدی این باشد که آنها فقط با افزایش فاصله گیره ها، صعود را چالش‌برانگیزتر می‌کنند. این اشتباه در طراحان مسیر با قد بلندتر رایج تر است. حرکات عادی این سنگنوردان برای اکثر صعودکننده ها سخت خواهد بود.

یک ترفند عالی برای اندازه گیری حداکثر فاصله دسترسی این است که روی پا خود بایستید، بازوی خود را کاملا دراز کنید و گیره بعدی را بین آرنج و مچ دستتان در نظر بگیرید. اگر به مسیری که طراحی کردید شک دارید از یک سنگنورد با قد کوتاه است بخواهید مسیر شما را تست کند. می توانید با اضافه کردن یک گیره میانی مشکل را برطرف کرده و مسیر را بهبود دهید.

مسیرهایی که فاقد جریان هستند

مسیرها و بولدرهای خوب دارای جریان و ریتم مداوم حرکتی هستند که آنها را خاص می کند. در این حالت همه حرکت ها به طور طبیعی به حرکت بعدی منتهی می شود. از طراحی مسیرهایی که ریتم را از بین می برند پرهیز کنید. دشواری ثابت و یکنواخت در طول مسیر عامل مهم جریان داشتن است. اگر یک حرکت یا توالی حرکتی بسیار سختتر از سایر حرکات در مسیر باشد، ممکن است جریان حرکت از بین برود.

عجله کردن برای پایان دادن مسیر و فکر نکردن به گیره های پا

احتمالا این جمله را قبلا شنیده اید: تکنیک خوب پا کلید پیشرفت در سنگنوردیست. به عنوان یک طراح مسیر باید به حرکت پا و همچنین حرکت دست فکر کنید. در نظر گرفتن جای پای کافی می تواند سنگنوردان را تشویق کند تا از پاهای خود هوشمندانه تر استفاده کنند. اگر برای مبتدی ها مسیر طراحی می کنید لازم است تکنیک های پا در مسیر نیز مبتدی باشند. مثلا تکنیک پرچم یا دراپ نی برای یک تازه کار احتمالا آسان نخواهد بود.

طراحی مسیر با گیره های اضافی!

بعضا طراحان مسیر از گیره هایی استفاده می کنند که در حقیقت ته مانده گیره های باشگاه سنگنوردی هست. اگر از گیره ای خوشتان نمی آید احتمالا دیگران هم از کار کردن با آن لذت نخواهند برد. پس از گیره هایی برای طراحی مسیر استفاده کنید که برایتان جذاب هستند و منتظر بازخورد مثبت باشید.

جمع بندی

طراحی مسیر یا روت ستینگ به نوعی یک هنر است که به ترکیبی از دانش سنگنوردی، تجربه و خلاقیت نیاز دارد. یک مسیر خوب دارای سه ویژگی دسترسی، ثبات و جریان داشتن است. همچنین باید به هدفتان از طراحی مسیر توجه داشته باشید و بدانید که برای چه کاری مسیر طراحی می کنید. با این همه نترسید و شروع کنید. مطمئنا با تجربه بیشتر بهتر خواهید شد. یادگیری از دیگران در فیلم های ویدیویی و سایر سنگنوردان می تواند مفید باشد.