مریخ نورد استقامت این روزها در حال تلاش برای شناخت هر چه بیشتر این همسایه نزدیک زمین است. این کاوشگر با اهدافی مانند شناسایی قابلیت زندگی یا شناسایی محیطهایی که در گذشته در آنجا حیات وجود داشته، علایم زیستی، یافتن و ذخیره نمونه ها و البته آماده سازی برای انسان و تست روش تهیه اکسیژن از جو مریخ در فوریه ۲۰۲۱ روی سطح این سیاره فرود آمد.
در تابستان سال جاری نیز مریخ نورد کنجکاوی تصاویری از مونت شارپ به زمین مخابره کرد. که نشاندهنده هوای صاف و بدون غبار این سیاره در فصل زمستان بودند.
نکته جالب این است که بعضی از بلندترین قلل منظومه شمسی هم در مریخ واقع شده اند. از بین این قلل در اولین مورد باید به المپیوس مونز اشاره کرد که بیش از ۲۱۰۰۰ متر ارتفاع دارد. این کوه به راحتی ۲.۵ برابر بلندتر از بلندترین قله ما یعنی اورست است. در ادامه به لیستی کوتاه از بلندترین قلل مریخ اشاره می کنیم:
- المپیوس مونز: ۲۱۲۸۷.۴ متر
- آسکارئوس مونز: ۱۸۲۰۹ متر
- آرسیا مونز: ۱۷۷۷۹ متر
- پاوونیس مونز: ۱۴۳۰۷ متر
- السیوم مونز: ۱۳۸۶۲ متر
حتی ارتفاع پنجمین قله بلند مریخ هم ۵۰۰۰ متر از اورست بلندتر است.
در ابتدای قرن بیستم همین وضعیت در مورد بلندترین کوههای کره زمین وجود داشت. اولین قلل ۷۰۰۰ متری در نیمه اول قرن بیستم و قلل ۸۰۰۰ متری هم در دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ صعود شدند. پس از آن چالش صعود ۸۰۰۰ متری ها در فصل زمستان بود که مبارزان یخ را به رویارویی فرا خواند. آخرین صعود هم مربوط به زمستانی کی۲ بود که در ابتدای سال ۲۰۲۱ یعنی درست زمانی که مریخ نورد استقامت روی مریخ نشست، انجام شد.
در حال حاضر تنها تعداد محدودی کوه صعود نشده در زمین باقیست. اما بلندترین کوههای منظومه شمسی در مریخ و سایر سیاره ها چشم انداز نسل جدید ماجراجویانی هستند که از سفینه ها پیاده میشوند و به این قله ها صعود می کنند. شاید این رویا به این زودی اتفاق نیافتد، اما با نگاه به گذشته ماجراجویی احتمالا در نیمه دوم قرن ۲۱ باید کوله خود را برای صعود روی مریخ ببندیم.
پست مرتبط
