اسکی در کی۲ یا کوه وحشی ، حتی تصورش هم آسان نیست. شیب های تند این کوه در هر طرف باعث میشوند که کوچکترین خطایی تبدیل به عاقبتی تلخ برای یک ماجراجو شود.
قبل از آندره بارگیل، بعضی از بهترین ها تلاش کرده بودند که با اسکی از کی۲ فرود بیایند، اما شکست خوردند. در سال ۲۰۰۱، اسطوره ایتالیایی هانس کامرلندر، در دویست متری زیر قله سقوط یک کوهنورد کره ای را دید که منجر به مرگش شد. همین اتفاق باعث شد که اسکی هایش را از پا درآورده و در عوض روی پا به پایین بازگردد. او خاطر نشان کرده است”یک نفر این کار را انجام خواهد داد. اما نیاز به میزان زیادی از مهارت و شانس دارد.”
چنین شانسی همراه اسکی باز سوئدی فردریک اریکسون نشد. او در نزدیکی باتل نک در سال ۲۰۱۰ سقوط کرد و جان باخت. دیو واتسون امریکایی نیز در دومین تلاشش در سال ۲۰۰۹ به دلیل ناپایداری برف از تلاش منصرف شد.
قبل از کی۲، اسکی کوهستان کار لهستانی، آندره بارگیل سه ۸۰۰۰ متری را اسکی کرده بود. شیشاپانگما در ۲۰۱۳، ماناسلو در ۲۰۱۴، برودپیک(اولین فرود با اسکی) در ۲۰۱۵. در سال ۲۰۱۷ هم به این نتیجه رسید که برای تلاش در کی۲ آمادگی دارد. بارگیل در آن تابستان موفق نشد، اگر چه توانست بررسی خوبی از مسیر احتمالی فرود داشته باشد.
اسکی در کی۲
در تابستان سال بعد، پس از پایان مرحله هم هوایی، بارگیل بیس کمپ را در ۱۹ جولای ترک کرد. بر خلاف اکثر کوهنوردان، او بدون اکسیژن کمکی و از طریق مسیر باسک/سزن شروع به صعود نمود. در کمپ ۳،(۷۳۰۰ متری) کوهنورد باتجربه لهستانی ژانوس گلاب منتظر وی برای پشتیبانی در صعود بود.
متاسفانه، ژانوس دچار کمر درد شده و بارگیل مجبور شد با صبر و حوصله به دوستش کمک کند، از جمله ترتیب دادن حمل دارو توسط پهبادی که توسط برادرش بارتک هدایت میشد.(استفاده از این ابزار یکی دیگر از نکات جالب این اکسپدیشن بود.)
پس از ۳۶ ساعت بودن در کمپ ۳، بارگیل به تنهایی عازم کمپ ۴ در ارتفاع ۷۹۰۰ متری شد، و تا نیمه شب برای تلاش نهایی صبر کرد. در نیم روز ۲۲ جولای به قله رسیده و اسکی ها را به پا نمود. بر خلاف برخی از تلاشهای قبلی که قصد داشتند از مسیر آبروزی فرود بروند، برنامه بارگیل این بود که از رخ پرشیب جنوبی به پایین بازگردد.
پس از ترک قله، کوهنورد جسور لهستانی از کنار آخرین صعودکننده ها گذشت و پس از یک فرود پنجاه متری برای دور زدن باتل نک، به فرود تا محل کمپ ۴ ادامه داد. در اینجا او با مسیر باسک/سزن تلاقی کرده و سپس به سمت قلمروی ناشناخته ها ادامه داد.
بارگیل با ایمنی به محل کمپ ۳ رسید اما هنوز مجبور بود از منطقه تراورس مسنر عبور کند، جایی که یک قدم اشتباه مرگبار خواهد بود. خطر سراکهای بالای سر را نیز می بایست به خطر سقوط اضافه کرد. در اینجا دو پنجره ایمنی وجود دارد: صبح خیلی زود و بعد از ظهر بین ساعت ۲ تا۳. چرا که پس از آن مسیر کاملا یخ زده و می تواند باعث سقوط سراکها شود.
برادر بارگیل، بارتک در این برنامه با استفاده از سه پهباد از وی فیلمبرداری می کرد. همین باعث کار اضافه از جمله صبر کردن برای تعویض باطری، حمل دوربین…شده بود.
پس از سر و کله زدن بیشتر با مسیر پرشیب کوکوچکا-پیوتروسکی، حدود ساعت ۶:۳۰ دقیقه عصر توانست به بیس کمپ بازگردد. هفت ساعت، ۳۷۰۰ متر یخ آبی، تخته سنگهای برفی، لبه های چاقویی، و سایه مرگ که در هر گوشه ای به کمین نشسته بود. و اینچنین اولین فرود با اسکی در کی۲ انجام گرفت.
ویدیوی این ماجراجویی فوق العاده را در این لینک ببینید.
