کلکسیونرهای ۸۰۰۰ متری سوار بر امکانات

با شروع فصل کوه نوردی هیمالیا، متخصصان مختلفی که زندگی خود را از کوهنوردی در ارتفاعات می گذرانند شروع به جمع آوری باربرها، راهنماها، اپراتورها، خلبانان هلیکوپتر، خدمه کمپ اصلی می کنند.

اما در چند سال اخیر، حرفه جدید کوهنوردی نیز به یک امر ثابت تبدیل شده است. به طور معمول، آنها اعضای تیم های تجاری با خدمات کامل هستند. گاهی اوقات، آنها از یک قله به قله دیگر پرواز می کنند و سعی می کنند تا جایی که می شود پیش از پایان فصل قله بیشتری صعود کنند. اینها کلکسیونرهای ۸۰۰۰ متری هستند.

برخی زمینه ها

در سالیان قبل، صعود به یک قله ۸۰۰۰ متری آرزوی زندگی کوهنوردان بود. آن قله رویایی به ندرت می توانست اورست باشد که البته به دلیل ارتفاع زیاد(در زمانی که استفاده از اکسیژن کمکی سختتر بود) و هزینه های زیاد بود.

در آن دوران کوهنوردان به طور معمول ابتدا سراغ یکی از ۸۰۰۰ متری های آسان تر مانند شیشاپانگما، چوآیو یا گاشربروم ۲ میرفتند تا مهارت های خود را توسعه دهند. موفقیت در این قلل آسانتر باعث می شد که فرد بتواند منابع مالی کسب کرده و شهرتی به هم بزند.

صعود زنجیره ای ۸۰۰۰ متری ها

آن دوران اکنون کمی عجیب به نظر می رسد. تعداد کمی از طرفداران صعود به ۸۰۰۰ متری ها در این روزها با یک قله راضی می شوند، به خصوص اگر به دنبال اهداف تجاری باشند. در عین حال تعداد کمی از افراد آنقدر صبر دارند که بتواند سال های زیادی را در ۱۴×۸۰۰۰ متری برای صعود بگذرانند. اما فناوری و امکانات این فرصت را ایجاد کرده که صعود به این قلل سرعت پیدا کند.

نیرمال پورجا زمانی که تمام ۸۰۰۰ متری ها را در عرض چند ماه صعود کرد، قدرت شگفت انگیز و مهارت های تاکتیکی خود را به دنیا نشان داد. او همچنین به شرکت های محلی و مشتریان بالقوه آنها نشان داد که چگونه از تدارکات موجود در فصل کوه نوردی هیمالیا، به ویژه در نپال، بهترین استفاده را ببرند.

هلیکوپترها، اکسیژن و مسیرهای از پیش ثابت شده به کوهنوردان مناسب این امکان را می دهند که دو یا سه قله را در یک فصل به صورت زنجیره ای صعود کنند. آنها فقط باید قبل از اولین قله هم هوا شوند و اکسیژن کمکی بی حد و حصر حتی این فرآیند را کوتاه می کند.

در قله های بعدی، اولین پنجره آب و هوایی معمولاً یک تلاش قله را شکل می دهد. تدارکات در مسیر وجود دارد: کمپ اصلی، کمپ های بالاتر، تدارکات، کمک شرپا، و طناب های ثابت برپا می شوند. هنگامی که فصل بارش های موسمی در نپال به پایان می رسد، برخی به پاکستان سفر می کنند، جایی که فصل تازه شروع شده است. در آنجا، آنها همچنان با نانگاپاربات، کی۲، یا قلل ۸۰۰۰ متری دیگر، فهرست خود را تیک می زنند.

از ۷ قله ۷ قاره تا ۱۴×۸۰۰۰ متری

چندی پیش، تکمیل ۷ قله ۷ قاره برای شروع یک حرفه کافی بود، اما این برای سالهای قبل بود. اکنون، تعداد فزاینده‌ای از کوهنوردان ۱۴ قله ۸۰۰۰ متری را هدف قرار می‌دهند که زمانی حوزه انحصاری نخبه‌ترین کوهنوردان بود. و آنها می خواهند این کار را در سریع ترین زمان ممکن انجام دهند و از تمام پیشرفت های لجستیک برای پیشبرد تلاش خود استفاده کنند.

بسیاری از آنها بر اساس سن، شرایط شخصی یا ملیت سعی در ایجاد نوعی از “اولین” دارند. به همین دلیل است که بسیاری از کشورهای بدون نام و نشان در کوهنوردی پا به صحنه گذاشته اند. و هنوز تعداد زیادی “برای اولین بار” برای زنان در قله های ۸۰۰۰ متری وجود دارد.

سن، ملیت، جنسیت

به عنوان مثال، در این فصل، سوفی لاوود سعی خواهد کرد لوتسه را به عنوان سیزدهمین ۸۰۰۰ متری خود صعود کند. او که شهروند فرانسه، سوئیس و کانادا است، می تواند امیدوار باشد که در سه کشور رکورددار شود. گریس تسنگ از تایوان آماده است تا با صعود آناپورنا، تلاش ناموفق زمستانی را در کی۲ پشت سر بگذارد. او فقط دو سال پیش در لیست ۸۰۰۰ متری ها شروع به کار کرد. وی در بهار امسال دوباره تنها مشتری تیم اکسپدیشن اوت دور دلما به سرپرستی نیما گیالزن است. گریس همچنین اعلام کرده است که از اکسیژن کمکی استفاده نخواهد کرد.

به نظر می رسد آدریانا براونلی از بریتانیا ردپای (و نگرش) مربی خود، نیرمال پورجا را دنبال می کند. براونلی با همراهی تیم قدرتمند Elite Exped پورجا، سال گذشته برای اولین بار پا به هیمالیا گذاشت. او به اورست، ماناسلو و دائولاگیری (در یک تلاش خطرناک، ۳۴ ساعته و بدون توقف) صعود کرد.

او در حال حاضر تنها ۲۱ سال دارد و قصد دارد طی چند سال آینده به جوانترین صعود کننده ۱۴×۸۰۰۰ متری تبدیل شود. در بهار امسال، او قصد دارد از ماکالو، لوتسه و کانگچنجونگا صعود کند. همین دیروز، او تصمیم گرفت آناپورنا یک را برای شروع اضافه کند. او این قله را “قله هم هوایی” خود نامیده است!

همیشه بیشتر

شهرزه کاشف تنها پاکستانی نیست که ۱۴ قله ۸۰۰۰ متری را در صورت موفقیت صعود می کند، اما امیدوار است که جوانترین باشد. او نام مستعار “برود بوی” خود را با صعود به قله برودپیک در سن ۱۷ سالگی به دست آورد. سال گذشته او به اورست، کی۲ و ماناسلو صعود کرد. امسال، مانند براونلی، برنامه‌ صعود برای کانگچنجونگا، ماکالو و لوتسه دارد.

البته تعداد زیادی ازکوهنوردان دیگر در تلاش برای صعود ۱۴ هشت هزار متری هستند که می توانند به ویریدیانا آلوارز از مکزیک، یوتا ابراهیمی ازکوزوو، موزس فیامونچینی از برزیل، جکسون گرووز از استرالیا، آرجون واجپای از هند و دیگران اشاره کرد.

مرگ ماجراجویی اما سرعت بیشتر

استفاده از هلیکوپتر، طناب‌های ثابت، هشت لیتر اکسیژن در دقیقه و پشتیبانی سنگین شرپاها آشکارا بسیاری از ماجراجویی‌ها را از بین می‌برد، زیرا به آنچه ممکن است سرعت می‌بخشد. همچنین این احتمال را افزایش می دهد که مردم با ایمنی بیشتری صعود کنند. با این حال، به نظر می‌رسد شرایط حال حاضر با صعودهای انفرادی گذشته یا صعودهای تیم‌های خودکفا به سبک آلپی در مسیرهای بکر فاصله زیادی دارد.

در عین حال، نیازهای کوهنوردان جوان بی حوصله – یا افراد مسن – را بدون تجربه یا توانایی فنی زیاد برآورده می نماید. و برای کسب و کار پر رونق اکسپدیشن در نپال، بسیار خوب کار می کند.