دیگر از خوابیدن زیر مشما خبری نیست! چادرهای انفرادی با مبلمان و حمام اختصاصی، گنبدهای سالن بزرگ، نانوایی‌ها، و سالن‌های ماساژ، همه در یخچال خمبو رشد می‌کنند در حالی که هلیکوپترها مدام بالا و پایین می‌روند…

به بیس کمپ اورست خوش آمدید. یا حداقل گوشه ای انحصاری از آن.

یک مسابقه دیوانه وار برای ارائه انواع تجملات به مشتریان ممتاز در راه است. اکنون، شهرداران شرپا دره خومبو در تلاش هستند تا با قوانین جدید از رشد تجملات بیس کمپ جلوگیری کنند. ایده این است که اثرات زیست محیطی سفرها را کاهش دهد و همچنین سعی در حفظ فرهنگ، سبک زندگی و اقتصاد محلی داشته باشد.

همانطور که در خبرهای قبلی اشاره کردیم، الزام کوهنوردان به حمل کیسه های واگ و پایین آوردن فضولات خود از کوه تنها یکی از مجموعه مقررات جدیدی است که توسط شهرداری روستای خومبو-پسانگ لامو وضع شده است. حوزه قضایی آنها شامل اکثر کمپ های پایه در منطقه، از جمله اورست است.

دیروز آنها سندی تحت عنوان رویه مدیریت بیس کمپ 2024 را عمومی کردند. در حالی که برخی از مسائل فنی نیاز به تنظیم دقیق دارند، اساس این سند برای فصل بهار آینده تصویب شده است. برخی از این مقررات ممکن است برای بزرگترین برگزارکنندگان تورهای کوهنوردی دردسر باشد.

جلوگیری از اسراف

مقامات خومبو با کمیته کنترل آلودگی ساگارماتا (SPCC)، دپارتمان گردشگری نپال و ارتش هماهنگ شده اند. اما آنها تنها مقررات جدید در دست بررسی و ایجاد شدن نیستند. داوا استیون شرپا به رسانه ها گفت: لایحه گردشگری جدید به زودی در پارلمان ارائه خواهد شد.

رهبر اکسپدیشن آسیایی ترکینگ و فعال آب و هوا در مورد هر دو پروژه مشاوره داده است. داوا استیون همچنین دبیر انجمن اپراتورهای اکسپدیشن و خود یک شرپا است. او گفت: “من با نگرانی مردم محلی برای آینده منطقه اورست شریک هستم.” او توضیح داد: «رهبران منطقه خومبو در تلاش هستند تا جلوی اسراف و تجمل در منطقه اورست را بگیرند.

خداحافظ گنبدهای بزرگ

یکی از تغییرات اصلی، اندازه چادرها، به ویژه چادرهای غذاخوری بزرگ را محدود می کند. توالت های متصل به چادرهای فردی ناپدید می شوند، تعداد چادرها در هر کمپ کاهش می یابد و استفاده از چراغ های چشمک زن متوقف می شود.

این مقررات، اگرچه حسن نیت دارد، اما کامل نیست. یک مشکل این است که سند اصلی مقررات 10 فوت مربع (کمتر از 1 متر مربع) برای هر نفر در چادر ناهار خوری تعیین می کند.

داوا استیون گفت: «این یک اشتباه است و عملی نیست، زیرا به سختی یک صندلی را در خود جای می دهد. 50 فوت مربع (4.6 متر مربع) با در نظر گرفتن صندلی، میز، مسیر پیاده روی و فضای سرویس دهی کافی به نظر می رسد.

با این حال، گنبدهای عظیمی که بر بیس کمپ هر تیمی تسلط دارند، با صندلی های راحتی، میزهای جادار، صفحه نمایش های بزرگ و چشم اندازهای عالی از کوه ها، به سختی با مقررات جدید هماهنگ می شوند. با این حال مشتریانی که در این فصل می آیند، منتظر آنها هستند و قبلاً برای آنها هزینه کرده اند. در واقع، برخی از اکسپدیشن‌های سطح بالا، چادرهای گنبدی لوکس را برای افراد ارائه می‌دهند که کاملا مبله هم هستند!

بازدیدکنندگان استقبال نمی کنند؟

یکی دیگر از بخش‌های بحث‌برانگیز قوانین جدید، «گردشگران» را کسانی تعریف می‌کند که نه قصد صعود دارند و نه بخشی از کارکنان محلی. طبق سندی که به آن دسترسی هست، این گردشگران اجازه اقامت شبانه در بیس کمپ را ندارند. با این حال تعداد قابل توجهی از کوهنوردان دوستان یا اقوام را با خود می آورند یا حداقل برای چند روز از بیس کمپ بازدید می کنند.

داوا استیون گفت: «این یک نگرانی است که ما نیز مطرح کرده‌ایم. «این فقط دوستان و خانواده نیستند. تیم ها همچنین اعضای ضروری غیرصعودی مانند پزشکان، افسران ارتباطات و مدیران کمپ های پایه را به همراه دارند.

کلیه فعالیت های تجاری به غیر از خود اکسپدیشن ها در بیس کمپ مجاز نخواهد بود. چند سال پیش، یک نانوایی و حداقل یک سالن ماساژ وجود داشت. با این حال، بیس کمپ های پیشرفته امروزی دارای اجاق های پخت و پز در آشپزخانه های خود و همچنین دستگاه های اسپرسو، تجهیزات یوگا و غیره هستند.

محدودیت برای هلی کوپترها

سومین نکته مورد توجه به یک نکته بحث برانگیز اشاره دارد: استفاده از هلیکوپتر برای تجهیز کمپ های بالاتر. پروازها به کمپ 2 و حتی کمپ 3 در مسیر عادی اورست از نپال به یک منظره معمول تبدیل شده است. در حالی که تعداد کمی در مورد آن صحبت می کنند، این یک راز آشکار است که چند کوهنورد در فصول اخیر با هلیکوپترها پریده اند تا قسمت بین کمپ بیس و کمپ 2 را رد کنند و در نتیجه از آبشار یخی خطرناک خومبو اجتناب کردند!.

بر اساس این سند، پروازهای بالای بیس کمپ فقط برای نجات و تخلیه اضطراری کوهنوردان بیمار مجاز خواهد بود، نه برای جابجایی تجهیزات یا تدارکات. این اقدام ممکن است با مخالفت شرکت های تور کوهنوردی روبرو شود که از تجهیز هوایی به کمپ 2 حمایت می کنند. آنها این روش را ایمن تر از عبور پرسنل با بار سنگین از میان آبشار یخی خومبو می دانند. سال گذشته، سه شرپا بر اثر ریزش یک بخش جان باختند.

علاوه بر این: وسایل و تجهیزات را نمی توان از طریق هوایی تا بیس کمپ حمل کرد. هلیکوپترها باید بارهای خود را در سیانبوچه، بالاتر از نامچه بازار، یک روز و نیم دورتر بگذارند. از آن نقطه، یاک ها باید بارها را حمل کنند.

داوا استیون توضیح داد: «ایده در اینجا این است که منافع اقتصادی را برای گله‌داران و باربران محلی یاک ها را گسترش دهیم. «روش حمل با یاک به دلیل نبود انگیزه کم کم رو به نابودی است. همچنین مشکلات دیگری ایجاد می‌کند، مانند سرگین کم‌تر برای پخت و پز و گرم کردن منازل.» سرگین یاک منبع اصلی سوخت مناطق بالای خط روییدن درخت است که در حدود 4000 متر و بیشتر ارتفاع دارند.

مدیریت پسماند

در مورد مدیریت پسماند، ایده این است که “هیچ ردی از خود باقی نگذاریم”. علاوه بر استفاده اجباری جدید از کیسه‌های واگ برای زباله‌های انسانی، اکسپدیشن‌ها باید فهرستی از اقلامی را که به اردوگاه‌های بالاتر حمل می‌کنند ارائه کنند. هیمالیا تایمز گزارش داد که این فهرست موجودی اطمینان حاصل از بازگرداندن آنها را آسان تر می کند.

علاوه بر این، همه تیم ها باید از اورست و/یا لوتسه با حداقل هشت کیلو زباله برای هر عضو و سه کیلو در آمادابلام برگردند.

آخرین مسئله مربوط به نوع حساس تری از باقی مانده ها در کوه است: اجساد کسانی که فوت می کنند. هیمالیا تایمز نوشت: «آژانس‌های تور و اکسپدیشن مسئول بازیابی اجساد متخصصان مربوطه در ارتفاعات بالا از جمله راهنمایان کوهستان، باربرها و راهنماهای کوهنوردی خواهند بود». تنها پس از بازیابی اجساد و دفع زباله ها، «نامه ترخیص زباله» به آنها داده خواهد شد.»

این اقدامات در کجا اعمال می شود؟

هنوز زمان برای اصلاحات وجود دارد، اما این برنامه ها در فصل پیش رو در بیس کمپ های منطقه شهرداری روستای خومبو پاسانگ لهامو اعمال می شود. یعنی اورست/لوتسه/نوپتسه، پوموری، آمادابلام، تابوچه، چولاتسه، چوآیو (سمت جنوبی)، آیلندپیک و لوبوچه.

توجه داشته باشید که صلاحیت مقامات محلی خومبو فقط به کمپ اصلی ختم می شود. هر اتفاقی که در بالای کوه ها بیفتد همچنان بر عهده وزارت گردشگری نپال خواهد بود.