سراغرار به ارتفاع 7340 متربه عنوان چهارمین قله بلند هندوکش شناخته می شود. کل توده و رشته کوه این کوه به صورت یک فلات بزرگ و نامنظم کشیده در ارتفاع 7000 متری است که بر فراز سطوح گرانیتی و یخی عمودی قرار گرفته است که از قله آن مانند قلعه ای محافظت می نماید. اطلاعات زیادی درباره این رشته در دسترس نیست و گزارش های جمع آوری شده از اکسپدیشن هایی که از این منطقه بازدید کرده اند نیز اغلب گمراه کننده است.
قله های اصلی
بلندترین نقطه توده سراغرار قله شمال شرقی آن به ارتفاع 7340 متر می باشد. بعضی دیگر از قلل این رشته به شرح زیر می باشند. به نظر میرسد چند قله این رشته کوه هنوز صعود نشده است که اطلاعات در این رابطه دقیق نیستند.
- قله مرکزی: 7330 متر
- قله شمال غربی یک: 7300 متر
- سراغرار جنوبی 3: 7280 متر
- سراغرار شمال غربی 2: 7250 متر
- قله جنوب شرقی 2: 7185 متر
- سراغرار جنوبی 2: 7109 متر
همانطور که گفتیم این مجموعه چهارمین توده بلند مستقل در رشته کوه هندوکش پس از تریچ میر ۷۷۰۸ متر، نوشاق ۷۴۹۲ متر و ایستور و نال ۷۴۰۳ متر است.
تاریخچه صعودها
در سال 1958 یک تیم بریتانیایی به رهبری تد نوریش اولین تلاش خود را در قله شمال شرقی (7349 متر (24111 فوت)) انجام داد. این اکسپدیشن با مرگ عضو این تیم به نام نلسون متوقف شد.
یک سال پس از آن، در 24 آگوست 1959، قله شمال شرقی برای اولین بار توسط یک تیم ایتالیایی به رهبری فوسکو ماراینی و شامل فرانکو آلتو، جانکارلو کاستلی، پائولو کونسیلیو، کارلو آلبرتو “بتو” پینلی صعود شد (چهار نفر آخر به قله رسیدند.) سیلویو جووانه، فرانکو لامبرتی (پزشک اکسپدیشن) و انریکو لئونه، همه اعضای باشگاه آلپاین ایتالیا (بخش رم) بودند.آنها از طریق یخچال نیروگی در شمال شرقی توده صعود کردند.
در 24 آگوست 1967، ساتو یوکیتوشی و هارا هیروسادا، اعضای یک اکسپدیشن ژاپنی به رهبری کنیچیرو یاماموتو (باشگاه کوهنوردی دانشگاه هیتوتسوباشی) برای اولین بار توسط یخچال روش-گل به قله جنوبی رسیدند.
در سال 1971، ناگانو، عضو یک اکسپدیشن ژاپنی (باشگاه شیزوکا) به رهبری آکیاما ریسکه، برای اولین بار در 29 جولای به قله جنوب غربی صعود کرد.
سه اکسپدیشن از کاتالان در سال های 1975، 1977 و 1982 روی قله شمال غربی (7300 متر) را از طریق ستون جنوب غربی از دره روش-گل تلاش کردند. در 9 آگوست 1982، خوان لوپز دیاز (رهبر اکسپدیشن)، انریکه لوکاس لوپ و نیل بوهیگاس مارتورل به قله شمال غربی II (7200 متر) رسیدند.
در سال 2005، پنج نفر از اعضای یک اکسپدیشن سوئیسی به رهبری ژان میشل زوایاکر برای اولین بار به قله جنوب شرقی (7208 متر) رسیدند
در سال 2021، کوهنوردان گرجستانی، آرچیل بدریاشویلی، گیورگی تپنادزه و باکار گلاشویلی اولین صعود از شمال غربی سراغرار را در 10 سپتامبر انجام دادند. این صعود به سبک آلپاین طی 8 روز، از طریق جبهه صعود نشده شمال غربی از دره روش گل به پایان رسید و جایزه کلنگ طلایی 2022 را برای آنها به ارمغان آورد.
مسیر و دسترسی
این توده بزرگ کوهستانی با 2 روز پیاده روی از جاده خاکی قرار دارد. این جاده پس از 5 تا 6 ساعت رانندگی از شهر چیترال در زوندرانگرام Zondrangram (ارتفاع 2500 متری) منشعب می شود. در اینجا می توان از خدمات مهمانخانه تریچمیر استفاده کرد.
از زوندرانگرام بایست به سمت مسیر دره روشگل ادامه داد که نیمه اول این مسیر باریک و خطرناک است و سپس درست بالای رودخانه و در ارتفاع 3000 متری مسیر بهتر می شود. این قسمت آسان بوده و با شیب ملایمی بالا می رود. این راه در زمان چرای آزاد تابستان نیز مورد استفاده گاوها قرار می گیرد.
حمل و نقل
از چیترال تا زوندرانگرام با جیپ طی می شود. ادامه مسیر تا بیس کمپ نیز با پای پیاده پیمایش می گردد که دسترسی به بابران کوهستان نیز در منطقه وجود دارد. حمل و نقل تا بیس کمپ فقط 2 روز به طول می انجامد و احتمالا می توان در یک روز این راه را بازگشت.
نکته جالب این منطقه این است که باربران آموزش دیده هستند و سعی می کنند با بهترین قیمت خدمات خود را ارایه دهند. هزینه مجوز صعود به سراغرار نیز نسبتا ارزان بوده و برای یک تیم 7 نفره تنها 250 دلار می باشد. هر نفر اضافی نیز بایست 30 دلار پرداخت کند. یکی از ویژگی های این منطقه تمیزی آن در مقایسه با سایر مناطق می باشد.
فصل صعود
بهترین فصل برای صعود به قله از ژوئن تا پایان سپتامبر می باشد.
برای اطلاعات بیشتر در مورد این قله می توانید از طریق https://www.terichmirtravel.com/ به ایمیل آدرس info@terichmirtravel.com مراجعه کنید.
