بسیاری از افراد این طور تصور می کنند که کوهنوردی و کوهپیمایی مترادف همدیگر هستند. اگر چه هر دوی این فعالیت ها به ورزش‌های فضای باز در کوهستان مرتبطند، اما تفاوت های بسیار مهمی در بینشان وجود دارد که فلسفه وجودی آن‌ها را بسیار متفاوت از همدیگر نگه می دارد. برای آموزش کوهنوردی نیز فقط کافیست نگاهی به مقاله‌مان بیاندازید و روی لینک کلیک کنید.

کوهنوردی و کوهپیمایی چیست؟

بر اساس تعریف ویکی پدیا ، کوهپیمایی به پیاده روی قدرتی در مسیرهای پاکوب اشاره دارد. از سوی دیگر کوهنوردی به عنوان “ورزش صعود از کوه‌ها” تعریف شده است و به آن با نام “آلپینیسم” هم اشاره می شود. به طور معمول این ورزش دارای سختی فنی مشخصا بیشتر و نیازمند تجهیزات ویژه (مانند هارنس ، هلمت ، ابزار حمایت ، کرامپون ….) می باشد.

اما اجازه دهید که نگاهی دقیق تر به این فعالیت ها بیاندازیم. برای اهداف عملکردی، بهتر است سه مشخصه را به عنوان عوامل ایجاد تمایز در نظر گرفت:

• سختی فنی.
• تجهیزات مورد نیاز.
• نوع زمین فعالیت.

مرتبط : درجه سختی صعود در کوهنوردی

انواع کوهپیمایی

انواع کوهپیمایی بر اساس سختی و طول مسافت وجود دارد. یک برنامه کوهپیمایی می تواند بین یکی دو ساعت تا چند روز طول بکشد و به عنوان یک قانون نیاز به دانش فنی نیست. برخی از تکنیک های ابتدایی راهبری و سطح آمادگی جسمانی خوب می تواند برای شما کفایت کند.

به طور معمول، می توان در تمام سال به کوهپیمایی پرداخت به جز قسمتهایی که بارش برف می تواند مشکل ساز باشد. در اینجاست که استفاده از کفش برفی snowshoe به میان می آید.

دست به سنگ Scrambling

دست به سنگ یا اسکرمبلینگ یک واژه دیگر است که نیاز به تعریف دارد. این واژه را باید چیزی بین کوهپیمایی و کوهنوردی فنی یا سنگنوردی دانست. این کار شامل عبور از معابر سنگی نسبتا آسان بدون استفاده از تجهیزات فنی می باشد. تفاوت اساسی در اینجا این است که باید از دستانتان هم استفاده کنید.

پیمایش چیست؟ (trekking)

تاکید ترکینگ یا پیمایش بر طی مسافتهای طولانی با پا می باشد. که معمولا باعث می شود این نوع برنامه ها بیش از یک روز به طول بیانجامد. پیمایش اغلب از یک نقطه مشخص شروع شده و به نقطه ای دیگر ختم می شود. پیمایش می تواند حتی قله ها را در بر بگیرد. سختی مسیر در اینجا اغلب بر اساس مسیر مورد پیمایش و کیلومتر طی شده و سرعت تعیین می شود.

فواید پیمایش

برخی از فواید پیمایش یا ترکینگ به شرح زیر می باشد:

• افزایش توان هوازی
• کاهش وزن
• افزایش سلامت قلب.
• کارکرد بهتر ریه.
• بهبود شرایط استخوانی.
• چابکی عضلات.
• کاهش استرس.
• افزایش سلامتی ذهن و روان.

از نمونه های مشهور پیمایش در دنیا می توان به ترک یا پیمایش تا بیس کمپ اورست اشاره کرد. این مسیر بیش از ده روز و در حدود 130 کیلومتر طول دارد، که از لوبوچه آغاز شده و به بیس کمپ مسیر جنوبی اورست می رسد و سپس به مقصد باز می گردد.

کوهنوردی درباره چیست؟

کوهنوردی به طور معمول نیاز به توانایی بیشتر نسبت به کوهپیمایی دارد. در کوهنوردی درگیری با سنگ و یخ و ارتفاع مساله اصلی می باشد.

ارتفاع یکی از چالش های این ورزش است. برای صعود به بالاتر از ارتفاع 4000 متری، هم هوایی یکی از عوامل مهم برای موفقیت می باشد. بسته به مسیر صعود کوهنوردان باید از ابزارهای مانند کرامپون ، کلنگ یخ ، مهارتهای سنگنوردی و مانند آن بهره ببرند، تا بتوانند به بالا صعود کنند.

فواید کوهنوردی

• افزایش چابکی و هوشیاری.
• افزایش اعتماد به نفس.
• افزایش قدرت در تمام عضلات – در صعودهای فنی بالاتنه نیز به اندازه پایین تنه نیاز به تمرین و آماده سازی دارد.
• کاهش سطوح استرس.
• افزایش ریسک پذیری.
• افزایش توان هوازی.
• افزایش مهارت کار با ابزار…

تفاوت کوهنوردی و کوهپیمایی چیست؟

کوهنوردی و کوهپیمایی شباهت زیادی به یکدیگر دارند. اما فاکتور خطر و ریسک را بایستی عامل جداکننده این دو به شکلی تاثیر گذار دانست. در کوهنوردی از ابزارها برای رویارویی با خطر بهره گرفته می شود. طناب در اینجا برای چالش کردن با خطر است. یادگیری تکنیکهای یخ و سنگ برای یادگیری مواجه با خطر می باشد. اما دیدگاه کوهپیمایی ریسک گریزیست. کوهپیمایی هم به علت انجام شدن در محیط کوهستان نیاز به آگاهی از خطرات دارد. ولی در اینجا دیدگاه ورزش و ورزشکار عدم رویارویی با خطرات است. کوهنوردی ورزش چالش است و کوهپیمایی ورزش سلامتی.

بدون خطر مرگ کوهنوردی دیگر کوهنوردی نیست ، ولی در کوهنوردی من دنبال مرگ نیستم ، دقیقا بر عکس من سعی در زنده ماندن دارم ، اما زنده ماندن بدون وجود خطر مرگ نیز بسیار آسان است . کوهنوردی هنر زنده ماندن در شرایط سخت است که شامل خطر مرگ هم می شود . بهترین کوهنورد کسی نیست که تلاش می کنم تا یکی دوبار کارهای احمقانه بکند وسپس بمیرد . بلکه بهترین کوهنورد کسی است که سعی می کند بزرگترین کارها را انجام دهد و زنده بماند.

رینهولد مسنر

این تفاوت کوهنوردی و کوهپیمایی باعث می شود که افرادی که جلب این دو شاخه ورزش می شوند با اینکه در ظاهر بسیار شبیه به هم هستند، اما از نظر طرز فکر و فلسفه زندگی 180 درجه متفاوت با یکدیگر باشند. در کوهنوردی در واقع یک چالش ایجاد می شود که فرد به دنبال حل این مساله و مواجه با چالش است. اما در کوهپیمایی هدف سلامتی ، بهره بردن از زیبایی های طبیعت می باشد.

کوهنوردی ورزشی چالشی است که می تواند به جراحات جدی و حتی مرگ بیانجامد. یادگیری ورزش کوهنوردی مستلزم سالها کسب دانش و تجربه می باشد.

باشگاه ورزشی موج / دکتر مهدی جباریان