منطقه دارآباد به دلیل چسبیده بودن به شهر تهران و وجود قله داراباد از پرصعودترین کوههای البرز به شمار می رود. در این نوشته به معرفی ارتفاع قله دارآباد، مسیرهای صعود و همچنین سایر نکات کاربردی در این خصوص خواهیم پرداخت. آخرین مطالب پیرامون کوهنوردی را در موج کوه بخوانید.
دارآباد کجاست؟
محله دارآباد در منطقه یک شهرداری تهران واقع شده است. داراباد در گذشته یکی از روستاهای شمال تهران بود که با گسترش شهر تهران به یکی از محلات آن تبدیل شد. واژه داراباد به معنای جاییست که دار و درخت بسیار دارد. نام این محله در زمان قاجار به شاه آباد تغییر کرد، اما پس از آن به اسم قبلی خود بازگشت.
کوه داراباد
کوه داراباد در منطقه داراباد قرار دارد. این قله یکی از قلل خط الراس و رشته توچال است. به غیر از قله دارآباد مسیرهای کوهپیمایی و قلل عرق چین به همراه رودخانه دارآباد از جذابیت های کوهنوردی و طبیعت گردی این منطقه می باشند.
مسیرهای کوهنوردی دارآباد
مسیرهای کوهنوردی و کوهپیمایی داراباد از پارکینگ دارآباد در شمالی ترین نقطه این محله آغاز میشود. ارتفاع پای کار این مسیرها 1750 متر است. از خصوصیات طبیعی این منطقه می توان به وجود چشمه های زیبا و متعدد در طول مسیر، حوضچه های دیدنی و رودخانه اشاره کرد.
برای ورود به مسیر کوهپیمایی دارآباد می توانید خودتان را به پارکینگ دارآباد رسانده و سپس با عبور از یک میدانگاهی به یک تابلو و پل سنگی خواهید رسید.
مسیر کوهپیمایی اصلی با گذر از پل سنگی آغاز میشود. این یک پاکوب پهن و زیکزاکی است که پس از طی مسافتی شما را به کافه فرامرز می رساند. در این کافه سرویس بهداشتی و خدمات رفاهی وجود دارد. پس از عبور از کافه دو راه پیش روی شماست. راه مستقیم که از طریق آن می توانید به سمت چال مگس و حفت حوض جلو بروید. اما در صورتی که می خواهید به قله داراباد صعود کنید، چند صد متر پس از کافه یک پاکوب فرعی در سمت راست وجود دارد که از بین درختچه ها شما را به یال شن سیاه خواهد رسانید.
ارتفاع قله دارآباد (3167 متر)
ارتفاع قله داراباد در منابع مختلف بین 3150 تا 3202 متر ذکر شده است، اما بیشترین تایید روی ارتفاع 3167 متر می باشد. برای صعود به این کوه از محل پارکینگ کوه دارآباد حدود 1400 متر باید ارتفاع بگیرید.
مسیر صعود به قله دارآباد
دارآباد یا مونگ چال از چندین مسیر قابل صعود میباشد که بهترین آنها یال شن سیاه است. مسیر صعود به یال شن سیاه از طریق محله دارآباد آغاز میشود. در مبدا حرکت یک پارکینگ واقع شده است. مسیر از طریق یک پاکوب مشخص بالا رفته و به کافه سربند غلاک خواهد رسید. پس از طی مسافت 500 متری مسیر صعود از پاکوب پهن اصلی جدا شده و در دل یک دره به شکل تراورس بالا میرود. در اینجا به ابتدای یال شن سیاه خواهید رسید. پس از طی مسافتی روی یال یک قسمت سنگی قرار دارد که مسیر از سمت راست آن ادامه پیدا می کند. سپس یک جاده خاکی ماشین رو می بینید. پس از بریدن جاده خاکی به سوی دیگر جاده و ادامه یال خواهید رفت.
در این قسمت شیب مسیر افزایش می یابد. سپس مسیر از کنار سیم خاردارها بالا رفته و به سمت راست اتاقک نگهبانی میرود. پس از عبور از کنار اتاقک نگهبانی و با طی دو شیب دیگر روی خط الراس قرار می گیرد. در اینجا یک خط الراس نسبتا کم شیب تا زیر قله ادامه پیدا می کند. در زیر قله با طی یک شیب به سطحی کفی می رسید که با پیمودن مسافت یکصد متری به قله دارآباد صعود خواهید کرد.
در قله دارآباد یک جان‌پناه دو طبقه با ظرفیت 12 نفر واقع شده است.
مسیر رفت و برگشت قله دارآباد حدود 13-14 کیلومتر می باشد. این مسیر دارای دست به سنگ نیست. با این حال در شرایط زمستان و هوای خراب امکان گم شدن در مسیر به خصوص در بازگشت وجود دارد.
می توان از یال دیگری برای دسترسی به خط الراس استفاده کرد که فراخ سینه نام دارد. این یال به موازات شن سینه و در غرب آن واقع شده است. در وسط این یال چشمه درازلش را خواهید دید.
نقشه قله دارآباد و مسیرهای کوهنوردی
در کروکی زیر می توانید مسیرهای کوهنوردی داراباد را ببینید:
لازم به ذکر است که نقشه فوق قسمتی از زحمات پیشکسوت محترم جناب آقای علی مقیم می باشد. توجه داشته باشید که این کروکی دارای مقیاس نیست.
مسیر دارآباد به توچال
ادامه مسیر پس از صعود قله دارآباد به سمت توچال امتداد می یابد. فاصله از اینجا تا قله توچال حدودا 9 کیلومتر است. پس از قله دارآباد قدری افت مسیر داشته و سپس تیغه ها شروع میشوند. در فصول خشک سال درگیری فنی کمی پیش رو خواهد بود و عمده مسیر تا سیاه بند از سمت چپ به ادامه پیدا می کند. پس از رسیدن به قله سیاه بند یک فرود 150 متری را باید بپیمایید که به گردنه زیر تیغه های اصلی دارآباد برسید. تیغه های دارآباد در اینجا شامل سه تیغه اصلی می باشد که در فصل خشک از مسیر پاکوب سمت راست آن خواهید گذشت. در زمستان اما شرایط کاملا متفاوت بوده و بایست به دلیل اجتناب از بهمن از لبه تیغه گذر کنید. این پیمایش نیاز به دقت زیاد دارد.
پس از پایان تیغه های با طی یک شیب 200 متری به قله لزون میرسید. از اینجا تا قله توچال مسیر فنی نیست و تقریبا 400 متر ارتفاعی و 3 کیلومتر طولی در پیش خواهید داشت.
سختی مسیر قله دارآباد
همانطور که ذکر شد، صعود به این قله از مسیر شن سیاه دارای دست به سنگ نیست. فقط در قسمتهایی شیب مسیر قدری تند خواهد بود. این صعود اغلب برای تازه واردان به دنیای کوهنوردی یا یک برنامه سبک مناسب می باشد.
در سوی دیگر پیمایش خط الراس دارآباد توچال به خصوص در فصل زمستان دارای دست به سنگ عمده و پرتگاههای مرتفع است که پیمایش آن بدون تجربه کافی و آمادگی خوب به هیچ عنوان توصیه نمی گردد.
کوه های دارآباد
به غیر از قله داراباد در این منطقه می توان به قلل عرق چین و سیاه بند اشاره کرد. قله عرق چین از کوه های دارآباد با ارتفاع 2780 متر قابل صعود از طریق پارک نیلوفر در کاشانک یا مسیر کوهپیمایی دارآباد هست. قله سیاه بند به ارتفاع 3320 متر بین قله داراباد و توچال قرار دارد. مسیر صعود به این قله دارای دست به سنگ بوده و نیازمند دقت است. راه دیگر دسترسی به سیاه بند از طریق اوشان می باشد.
