عضویت در کانال
در روز گذشته نیرمال پورجا طی مصاحبه ای با تلویزیون ملی بلغارستان به تشریح وضعیت طنابها، ثابت کشی، کمپ ها و صعود بدون اکسیژن در اولین صعود زمستانی کی2 پرداخت.
پورجا در این مصاحبه گفت:”ما در طی آخرین چرخه هم هوایی تا کمپ دو را ثابت کشی کرده بودیم و در روز قله نیز همه مسیر را به طور گامل ثابت کشی شد. دلیلمان هم این بود که من می دانستم بازگشتمان در شب انجام خواهد گرفت.” وی افزود که این تصمیم از قبل اتخاذ شده بود.
دراینجا خاطر نشان باید کرد که نظرات مینگما.جی نیز با گفته های نیرمال مطابقت دارد.
این گفته ها در تضاد با گمانه زنی های صبیر نظیر کوهنورد افسانه ای پاکستان بود. هفته گذشته صبیر، کوهنوردان نپالی را به جمع کردن طناب ها هنگام بازگشت از قله متهم کرد که می توانست روی ایمنی جان اسنوری، علی سدپارا و خوان پابلو مور تاثیر داشته باشد.
پیشنهاد ویژه موج کوه برای امروز!
پورجا در این مصاحبه از اظهار نظر در مورد اتفاقات کمپ 3 در زمان وقوع حوادث در صعود دوم اجتناب کرد اما به طور کلی پیشنهاداتی از قبیل لزوم برنامه ریزی دقیق، بررسی شرایط و داشتن برنامه های احتمالی برای پیشگیری از حوادث این چنینی را توصیه نمود. همچنین توضیح داد که وی تلاش بیشتری برای بازیابی کمپ دو پس از طوفان و قبل از تلاش قله انجام داد و همین تلاش باعث شد که آنها پنجره هوایی بعدی را از دست ندهند.
نیرمال اضافه کرد که از اولین روز برنامه، به دنبال صعود بدون اکسیژن کمکی بوده است و توضیحاتی درباره چالشهای آن مطرح نمود: اول، عدم هم هوایی کافی. دوم، سرمازدگی در اولین چرخه هم هوایی از ناحیه سه انگشت. سوم، رسیدن همه تیم به همراه یکدیگر به قله. سرانجام او توانست که به این مهم دست یابد.
برنامه ریزی برای تلاش نهایی چه زمانی انجام شده بود؟
به طور کلی اظهارات نیرمال حاکی از آن است که همه کوهنوردان نپالی در 14 ژانویه به کمپهای 2 و 3 صعود کردند، البته برنامه ریزی صعود احتمالا از قبل انجام شده باشد. نیرمال گفت:”من از دست دادن احتمالی یک پنجره هوای خوب دیگر نگران بودم، چرا که می دانستم موکول شدن صعود به آخر فصل می تواند با فشار همراه شود.” در همان زمان تیم جان اسنوری مشغول حمل اکسیژن و بار به کمپ 3 بودند. نپالی ها در این دوره از پنجره هوایی موجود بهره بردند و قله را صعود کردند اما تیم اسنوری به پایین بازگشت که باعث شد پنجره هوایی برای آنها از دست برود.
