سقوط در سنگنوردی یا به قول خودمان، پاندول شدن یک مهارت لازم برای هر سنگنوردی میباشد. در واقع”اگر شما سقوط نکنید به معنای آن است که تلاش کافی نکرده اید.” برای رشد کردن، نیاز به این خواهید داشت که در لبه توانمندی خودتان تلاش کنید یا حتی به ماورای آن بروید و در زمانی که به سختی تلاش می کنید، خواهید افتاد. سقوط کردن در حالت قرقره ایمن ترین حالت می باشد، اما پاندول شدن در صعود سرطناب در زمانی که حمایت به خوبی انجام شود کاملا ایمن خواهد بود. قبل از صعود در شرایطی که امکان سقوط دارد، شرایط را ارزیابی کنید. در یک سنگ با درجه شیب خفته، اگر یک لبه یا گوشه در زیر پای شما قرار گرفته است که امکان آسیب رساندن به شما را داشته باشد، بایست از عدم سقوط کردن اطمینان یابید. در غیر این صورت باید قبل از دم کردن و یا در معرض سقوط قرار گرفتن باید به پایین بازگردید یا از تعداد میانی بیشتری استفاده کنید.
آنچه باید در زمان سقوط کردن در سنگنوردی انجام دهید
- حمایتچی را از امکان سقوط مطلع کنید. مثلا فریاد بزنید”منو نگاه کن.”
- در زمان سقوط کردن، فریاد بزنید.”سقوط” توجه داشته باشید در صورتی که سقوط شما شروع شده است، نباید بگویید”جمع کن.” یک حمایتچی خوب واکنش متفاوتی در زمان جمع کردن طناب با زمان سقوط کردن نشان میدهد. در هر دو مورد، او ابزار حمایت را قفل خواهد کرد، اما اگر فریاد بزنید”جمع کن” وی احتمالا یک قدم به عقب رفته و شما را سختتر می گیرد و این باعث میشود نتوانید حرکت کنید که باعث سقوط نسبتا ناخوشایندی خواهد شد.
- به پایین نگاه کنید و نقطه پایین آمدن خود و موانع موجود را بررسی کنید. این کار باعث میشود تا بهترین وضعیت بدن برای یک سقوط ایمن را اتخاذ نمایید.
- نقستان را برای آرام کردن بدن بیرون بدهید. فریاد زدن هم باعث بیرون دادن نفس می شود، اگرچه شاید خیلی باکلاس نباشد!
- پاهایتان را ریلکس کنید. بازوها و پاها را قدری خم نگه دارید. زانوها نباید قفل باشند تا نیروی سقوط را جذب کنند. فکر کنید: سقوط کردن مانند یک گربه.
- دست ها را بالا نگه دارید. و قدری از بدن جلوتر باشند. نباید آنها را به سنگ بکشید و یا از طناب بگیرید. در زمان سقوط کردن اجازه دهید تا پاها نیرو را جذب کنند.
کارهایی که در زمان سقوط نباید انجام دهید.
- در زمانی که طناب پشت پای شماست نباید سقوط کنید. این کار می تواند باعث سوختن پا یا سر و ته شدن شما خواهد شد. در زمان صعود به مسیر طناب دقت کنید. همطناب شما می تواند شما را از مسیر طناب آگاه کرده و در صورتی که طناب پشت پا قرار گرفته باشد به شما اطلاع دهد. طناب باید در جلوی پای شما بوده و یا از وسط پا به سمت پایین برود. مساله مهم این است که طناب در زمان سقوط کردن به پایتان گیر نکند.
- هنگام سقوط کردن به سنگ فشار ندهید، مگر اینکه مهارت کافی داشته باشید و ببنید که فشار دادن سنگ باعث می شود از یک برآمدگی یا تیزی فاصله بگیرید. با فشار دادن خود به سمت بیرون بدن از حالت تعادل خارج شده و باعث میشود که محکمتر به سمت دیواره بازگردید.
- از میانی ها یا طناب در هنگام سقوط نگیرید. این کار باعث میشود تا دستتان بسوزد یا انگشتان آسیب ببینند.(اجازه دهید طناب و حمایتچی کارشان را انجام دهند.)
تمرین سقوط کردن
سقوط کردن یک مهارت است و تمرین می تواند باعث بهتر شدن شما شود.”تمرین سقوط کردن قبل از تمرین روی یک مسیر سخت باعث افزایش کارآیی شما در صعود خواهد شد.
- یک مسیر اسپرت داخل سالن یا طبیعت انتخاب کنید که عمودی یا قدری شیب منفی باشد.
- از یک حمایتچی مطمئن کمک بگیرید. وجود یک حمایتچی ماهر الزامی میباشد.
- یک نقطه را انتخاب کنید که حداقل 10-12 متر بالا باشد، چرا که طول بیشتر باعث جذب نیرو در زمان سقوط شده و امکان برخورد با زمین نیز نخواهد بود.
- با چند سقوط در حالت قرقره شروع کنید.(این به معنای آن است که سرطناب صعود کنید، اما میانی بالای شما باشد.) سپس یک مقدار کم سقوط کنید. سپس 20 سانتیمتر بالای کوییک رفته و سقوط کنید. پس از آن هم این طول را به 50 تا 70 سانتیمتر برسانید.
- این کار را به طور متناوب انجام دهید تا عضلات و بدن با آن تطبیق پیدا کند.
مطالب مرتبط
