راکاپوشی

راکاپوشی

راکاپوشی ، قله ای در رشته کوه قراقوروم میباشد. این کوه در منطقه گیلگیت بالستان و در کشور پاکستان قرار گرفته است. این منطقه همچنین مورد ادعای هند می باشد. راکاپوشی در زبان محلی به معنای پوشیده شده با برف است. این کوه از نظر ارتفاع در رتبه ۲۷ جهان قرار دارد.

اولین صعود به قله توسط مایک بنکز و تام پاتوی انجام گرفت. این صعود از طریق مسیر جنوب غربی کوه صورت پذیرفت. در طی صعود هر دو کوهنورد دچار سرمازدگی شدند.

این کوه مستقیما از پای مزارع زراعی بالا می رود. همین نکته باعث ایجاد مناظر زیبایی از پای کوه تا بالای آن گردیده است.

فهرست محتوا نمایش

خط زمانی راکاپوشی

۱۸۹۲ _ کشف جبهه جنوبی راکاپوشی توسط مارتین کانوی
۱۹۳۹ _ اولین شناسایی و تلاش در رخ شمال غربی
۱۹۴۷ _ صعود از طریق یخچال گانتی تا ارتفاع ۵۹۰۰ متری
۱۹۵۴ _ صعود تا ارتفاع ۶۳۴۰ متری توسط تیم دانشگاه کمبریج
۱۹۵۶ _ صعود تا ارتفاع ۷۱۶۳ متری توسط تیم امریکایی-بریتانیای
۱۹۵۸ _ اولین صعود راکاپوشی
۱۹۶۴ _ تلاش بر روی مسیر شمال غربی
۱۹۷۱ _ تلاش بر مهمیز شمالی به سرپرستی هرلیخ کوفر
۱۹۷۳ _ تلاشی دیگر بر مهمیز شمالی
۱۹۷۹ _ یک تیم لهستانی-پاکستانی از مسیر شمال غربی به قله کوه دست یافت.
۱۹۷۹ _ صعود تیم ژاپنی از طریق مهمیز شمالی.
۱۹۸۴ _ صعود مهمیز شمالی به سبک کپسوله.
۱۹۸۶ _ صعود تیم هلندی از وریشن مسیر شمال غربی
۱۹۹۵ _ صعود از مسیر شمال غربی
۱۹۹۷ _ صعود از مسیر جنوب غربی

مسیرهای صعود راکاپوشی

مسیرهای دارای صعود موفق به شرح زیر می باشند:

مسیر جنوب غربی. طولانی، سطح فنی متوسط. دارای چند ژاندارم (برجهای سنگی) در طول مسیر.
مسیر شرقی کوه.
مسیر شمال غربی. تکنیکی تر از مسیر جنوب غربی و طولانی
مهمیز شمالی. کوتاه تر از مسیرهای مذکور، اما با درجه فنی بالا.

در تاریخ ۱۸ مرداد ۱۳۷۶ گروهی از کوهنوردان ایرانی موفق به صعود این قله شدند که محمد اوراز ، رامین شجاعی ، جلال چشمه قصابانی ، رضا زارعی ، فرشاد خلیلی و حسین خوش چشم صعود کنندگان به این قله بودند. بدون شک این صعود را می توان یکی از بهترین صعودهای ایرانی در قلل بلند دانست.