جونکو تابئی Junko Tabei متولد 1939 و درگذشت در سال 2016 ، کوهنورد و نویسنده ژاپنی و یک معلم بود. او اولین زن فاتح اورست و همچنین اولین زن صعودکننده هفت قله هفت قاره میباشد.
تابئی اقدام به نوشتن هفت کتاب در طول زندگیش نمود، و در فعالیت های عمومی و حفظ طبیعت به طور گسترده شرکت داشت.
او در یک خانواده دارای هفت فرزند به دنیا آمد. به عنوان کودکی ضعیف شناخته میشد اما بالا رفتن از کوهها را در سن 10 سالگی شروع کرد. البته خانواده جونکو تابئی پول کافی برای این سرگرمی پرخرج نداشتند و این فعالیت محدود باقی ماند.
از سال 1958 تا 1962 به یادگیری زبان انگلیسی و ادبیات امریکایی پرداخت و سپس به عنوان معلم مشغول به کار شد. پس از فارق التحصیلی به دنبال علاقه اش برای صعود نیز بازگشت و عضو باشگاه کوهنوردی شد. البته که در آن روزهای ژاپن کوهنوردی ورزشی مردانه بود و علاقه وی نیز برای برخی پرسش برانگیز شده بود. به زودی جونکو تابئی همه کوههای اصلی ژاپن از جمله فوجی را صعود کرد.
درسن 27 سالگی با ماسانوبو تابئی، که او هم یک کوهنورد بود ازدواج نمود که حاصل این ازدواج هم دو فرزند بودند.
اولین اکسپدیشن ها
در سال 1969 ، جونکو تابئی یک باشگاه ورزشی مختص به زنان ایجاد کرد. او دلیل این کار را بعضی مانع تراشی مردان در صعود و همراه شدنش برای کوهنوردی عنوان کرده بود. این باشگاه ورزشی اولین صعود برون مرزی خود را با صعود به آناپورنای 3 در نپال سال 1970 به انجام رسانید. تابئی و کوهنورد دیگر به نام هیروکو هیراکاوا به عنوان نفرات نهایی صعود به قله انتخاب شدند که به همراه دو شرپا همراه صعود را انجام دادند. آنها یک دوربین به همراه داشتند اما به دلیل سرمای هوا دوربین یخ زد.
اکسپدیشن 1975 اورست : اولین زن فاتح اورست
پس از صعود موفقیت آمیز به آناپورنای 3، باشگاه آنها تصمیم گرفت که به سراغ اورست برود و اقدام به ایجاد تیم اکسپدیشن زنان کرد. بیشتر این زنان دارای تخصص های مختلف بودند. دو نفر از آنها نیز از جمله تابئی مادر هم بودند. آنان در سال 1971 اقدام به درخواست مجوز کردند که البته دریافت آن چهار سال به طول انجامید.
با وجود همه مخالفتها تابئی اقدام به تلاش برای جذب حمایت مالی کرد.پس از یک دوره طولانی تمرین، بالاخره در 1975 و در فصل بهار صعود آنها آغاز شد. گروهی از 15 زن که توجه بسیاری از رسانه ها را به خوب جلب کرده بودند. آنان اقدام به صعود از مسیر جنوبی کوه نمودند و شش شرپا هم در مسیر به آنها یاری می رساندند.
برنامه آنها این بود که دو زن را برای صعود به قله برسانند، اما کپسولهای اکسیژن کفاف این کار را نمیداد و نهایتا جونکو به عنوان صعود کننده انتخاب شد. نهایتا در روز 16 می 1975 وی به همراه شرپایش آنگ سرینگ به قله صعود کرد و تبدیل به اولین زن فاتح اورست شد.
این صعود از نظر بسیاری شروع دوره جدیدی بود و از این لحاظ مورد توجه زیادی از طرف رسانه ها و مردم قرار گرفت.
7 قله 7 قاره
پس از این صعود جونکو تابئی به کوهنوردی ادامه داد و بلندترین قله در قاره های مختلف جهان را به تدریج صعود نمود. کلیمانجارو 1980 ، آکونکاگوآ 1987 ، دنالی 1988 ، البروس 1989 ، مونت وینسون 1991 ، پونکاک جایا 1992. با صعود به پونکاک جایا وی همچنین تبدیل به نخستین زنی شد که هفت قله هفت قاره را صعود کرده است. او یک هدف شخصی هم داشت و اینکه بتواند به بلندترین کوه در هر کشور صعود کند. در پایان زندگی نهایتا حداقل 70 کوه در این دسته را صعود نموده بود.
پایان جونکو تابئی
در سال 2012 سرطان معده برای جونکو تابئی تشخیص داده شد، اما او فعالیت های کوهنوردی را حفظ کرد. در جولای 2016 با وجود پیشرفت بیماری یک تیم جوانان برای صعود به فوجی را رهبری نمود. نهایتا در سال 2016 در بیمارستان در گذشت.
یک کوه در پلوتو به افتخار وی به نام تابئی نام گذاری شده است.
