جونکو تابئی Junko Tabei متولد ۱۹۳۹ و درگذشت در سال ۲۰۱۶ ، کوهنورد و نویسنده ژاپنی و یک معلم بود. او اولین زن فاتح اورست و همچنین اولین زن صعودکننده هفت قله هفت قاره میباشد.
تابئی اقدام به نوشتن هفت کتاب در طول زندگیش نمود، و در فعالیت های عمومی و حفظ طبیعت به طور گسترده شرکت داشت.
او در یک خانواده دارای هفت فرزند به دنیا آمد. به عنوان کودکی ضعیف شناخته میشد اما بالا رفتن از کوهها را در سن ۱۰ سالگی شروع کرد. البته خانواده جونکو تابئی پول کافی برای این سرگرمی پرخرج نداشتند و این فعالیت محدود باقی ماند.
از سال ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۲ به یادگیری زبان انگلیسی و ادبیات امریکایی پرداخت و سپس به عنوان معلم مشغول به کار شد. پس از فارق التحصیلی به دنبال علاقه اش برای صعود نیز بازگشت و عضو باشگاه کوهنوردی شد. البته که در آن روزهای ژاپن کوهنوردی ورزشی مردانه بود و علاقه وی نیز برای برخی پرسش برانگیز شده بود. به زودی جونکو تابئی همه کوههای اصلی ژاپن از جمله فوجی را صعود کرد.
درسن ۲۷ سالگی با ماسانوبو تابئی، که او هم یک کوهنورد بود ازدواج نمود که حاصل این ازدواج هم دو فرزند بودند.
اولین اکسپدیشن ها
در سال ۱۹۶۹ ، جونکو تابئی یک باشگاه ورزشی مختص به زنان ایجاد کرد. او دلیل این کار را بعضی مانع تراشی مردان در صعود و همراه شدنش برای کوهنوردی عنوان کرده بود. این باشگاه ورزشی اولین صعود برون مرزی خود را با صعود به آناپورنای ۳ در نپال سال ۱۹۷۰ به انجام رسانید. تابئی و کوهنورد دیگر به نام هیروکو هیراکاوا به عنوان نفرات نهایی صعود به قله انتخاب شدند که به همراه دو شرپا همراه صعود را انجام دادند. آنها یک دوربین به همراه داشتند اما به دلیل سرمای هوا دوربین یخ زد.
اکسپدیشن ۱۹۷۵ اورست : اولین زن فاتح اورست
پس از صعود موفقیت آمیز به آناپورنای ۳، باشگاه آنها تصمیم گرفت که به سراغ اورست برود و اقدام به ایجاد تیم اکسپدیشن زنان کرد. بیشتر این زنان دارای تخصص های مختلف بودند. دو نفر از آنها نیز از جمله تابئی مادر هم بودند. آنان در سال ۱۹۷۱ اقدام به درخواست مجوز کردند که البته دریافت آن چهار سال به طول انجامید.
با وجود همه مخالفتها تابئی اقدام به تلاش برای جذب حمایت مالی کرد.پس از یک دوره طولانی تمرین، بالاخره در ۱۹۷۵ و در فصل بهار صعود آنها آغاز شد. گروهی از ۱۵ زن که توجه بسیاری از رسانه ها را به خوب جلب کرده بودند. آنان اقدام به صعود از مسیر جنوبی کوه نمودند و شش شرپا هم در مسیر به آنها یاری می رساندند.
برنامه آنها این بود که دو زن را برای صعود به قله برسانند، اما کپسولهای اکسیژن کفاف این کار را نمیداد و نهایتا جونکو به عنوان صعود کننده انتخاب شد. نهایتا در روز ۱۶ می ۱۹۷۵ وی به همراه شرپایش آنگ سرینگ به قله صعود کرد و تبدیل به اولین زن فاتح اورست شد.
این صعود از نظر بسیاری شروع دوره جدیدی بود و از این لحاظ مورد توجه زیادی از طرف رسانه ها و مردم قرار گرفت.
۷ قله ۷ قاره
پس از این صعود جونکو تابئی به کوهنوردی ادامه داد و بلندترین قله در قاره های مختلف جهان را به تدریج صعود نمود. کلیمانجارو ۱۹۸۰ ، آکونکاگوآ ۱۹۸۷ ، دنالی ۱۹۸۸ ، البروس ۱۹۸۹ ، مونت وینسون ۱۹۹۱ ، پونکاک جایا ۱۹۹۲. با صعود به پونکاک جایا وی همچنین تبدیل به نخستین زنی شد که هفت قله هفت قاره را صعود کرده است. او یک هدف شخصی هم داشت و اینکه بتواند به بلندترین کوه در هر کشور صعود کند. در پایان زندگی نهایتا حداقل ۷۰ کوه در این دسته را صعود نموده بود.
پایان جونکو تابئی
در سال ۲۰۱۲ سرطان معده برای جونکو تابئی تشخیص داده شد، اما او فعالیت های کوهنوردی را حفظ کرد. در جولای ۲۰۱۶ با وجود پیشرفت بیماری یک تیم جوانان برای صعود به فوجی را رهبری نمود. نهایتا در سال ۲۰۱۶ در بیمارستان در گذشت.
یک کوه در پلوتو به افتخار وی به نام تابئی نام گذاری شده است.
