آنچه در برودپیک اتفاق افتاد: بازگویی حوادث

در طول چهار روز گذشته حوادث مختلفی در برودپیک روی داده که باعث جلب توجه رسانه های شده است. در اینجا به آنچه تاکنون در مورد صعود به قله و تصادفی که منجر به مرگ کیم هونگ بین شد، اشاره می کنیم.

اخبار کوهنوردی

۱۷ جولای: اولین تلاشهای ناموفق

اولین تلاش در صعود به قله به دلیل سرعت پایین در برف عمیق ناکام ماند. میرزا علی سرپرست قراقوروم اکسپدیشن از داون بووی و لوتا هینستا به خاطر تلاشهایشان تمجدید کرد، اما وی مذکور شد که بسیاری از افراد دیگر از کمک به آنها خودداری کردند و نهایتا همه کوهنوردان مجبور شدند پس از تلاش فراوان به کمپ ۳ عقب نشینی کنند.

در ادامه همان روز، مصطفی، باربر ارتفاعات تیم بلژیکی بیمار شد و برای ادامه زندگی به کمک نیاز پیدا کرد. خوشبختانه وی نهایتا نجات پیدا کرد.

لوتا هینستا پس از بازگشت به بیس کمپ گفت: ما نیمه شب با نیمی از نیروی انسانی که قرار بود داشته باشیم حرکت کردیم و دیگران عقب نشینی کردند. تیم ثابت کشی میرزا علی پیش افتاد و من، هوگو و نیلز تا آنجا که توانستیم کمک کردیم. حرکت در برف عمیق ادامه یافت. دو کوهنورد دیگر نیز برای کمک به ما رسیدند.

در آن روز پیشروان مسیر به یک نقطه کلیدی در صعود دست یافتند. شکاف بزرگی که به گفته هینستا مسیر را در ۷۷۵۰ متری قطع می کرد. وی گفت: در زمان عبور از آن در ۱۷ جولای، باربران تصمیم گرفتن که پایین بروند اما چهار نفر از ما تلاش کردیم که ادامه دهیم. ما یک مسیر جایگزین و بی نقص پیدا کردیم و سعی کردیم که بالاتر برویم، اما فقط ۲۰-۳۰ متر صعود ۴۵ دقیقه طول کشید. برف در زیر آن فرو ریخت…بنابراین برگشتیم، فقط ۳۰۰ متر دیگر تا قله باقی مانده بود.

هینستا به کمپ ۳ بازگشت. در آنجا کوهنوردان منتظر صعود در روز بعدی بودند. سپس دان بووی خواستار کمک برای مصطفی شد.

تیم انگلیس گفت که در ۱۷ جولای آنها مجبور به چند نجات و کمک اضطراری شدند. در حالی که برای صعود قله نیز تا حدودی به پیش رفته بودند. بر اساس اظهارات تیم پشتیبان این گروه امدادرسانی تاثیر منفی روی تلاششان گذاشت اما حفظ جان دیگران اهمیت بیشتری دارد. این تیم در روزهای آینده مجددا تلاش خواهد داشت.

در همین حال، تیم کره (شش کره ای به اضافه نفرات پشتیبان) به سرپرستی کیم هونگ بین کمپ ۴ را برقرار کردند.

صعود به قله دماوند با موج کوه

۱۸ جولای: اولین صعودها

با وجود شرایط خاص ارتفاع، ثابت کشان شرکت قراقوروم اکسپدیشن و بسیاری از کوهنوردان مجددا برای صعود اقدام کرده و این بار موفق شدند.

اسوالد رودریگو پریرا که روز قبل هم تلاش کرده بود، در میان آنها ادامه داد. وی در روز قبل نیز ۱۰ساعت تلاش طاقت فرسا کرده بود.

پریرا نوشت: ما نیمه شب از خواب بیدار شدیم و از طناب ثابت ها استفاده کردیم، سپس در انتهای مسیر دیگر طنابی وجود نداشت. هوگو آیاویری از بولیوی و نیلز یسپرس از بلژیک او را همراهی می کردند.

پریرا نوشت: ما سه نفر در ساعت ۳:۱۵ دقیقه بعد از ظهر بدون اکسیژن کمکی و پس از دو روز کار فوق العاده سخت به قله رسیدیم و اولین نفرات این فصل بودیم.

تیم ثابت کشی نیز اندکی پس از آنها به قله رسید: جلال الدین، عیدمحمد و فریاد کریم. میرزا علی همچنین صعودهای دیگری را فهرست کرده است: فهاد بدر از قطر، سعید آل معماری از امارات عربی، بلبل کریم، عنایت علی و الیاس از پاکستان.

صعود کند، سپس یک بخش فنی

لنائرتس می گوید که وجود گروه بزرگ کوهنوردان سرعت در صعود را کاهش می دهد. او و مژینل به دلیل برف عمیق قادر به دور زدن آنها نبوده اند.

در گردنه، یک سوم افراد تحت تاثیر فشار، تلاش را رها کردند. یک بخش کاملا فنی باید دنبال می شد. اول عبور از یک گذرگاه سنگی باریک قرار داشت که در لبه یک نقاب بود. اینجا جاییست که کیم از کره سقوط کرد.

لنائرتس افزود: سپس یک تراورس کوتاه روی سنگها، در اینجا امکان اشتباه کردن وجود ندارد. سپس چند بالا و پایین قبل از رسیدن به قله فرعی وجود دارد. او در حوالی ۱۶:۳۰ دقیقه بعد از ظهر به قله رسید.

طبق گزارش ها آناستازیا رانووا از روسیه و ساولیوس ازلیتوانی در اواخر روز قله را صعود کردند. با این حال ساولیوس اعلام کرده که در آن صعود حضور نداشته است.

مونیکا ویتکوفسکا از لهستان به دلیل از کار افتادن سیستم اکسیژن خود مجبور به بازگشت شد. در مسیر پایین رفتن نیز ۱۰۰ متر سقوط کرد اما صدمه ای ندید و به تنهایی ادامه داد.

۱۹ جولای: فاجعه

اسکی بازان روسی برای نجات دو کوهنورد در حال فرود کمک کردند. ابتدا رانوا سقوط کرد و در این روند کرامپونهایش را از دست داد. لازو و پوگوونیک به او کمک کرده و در کمپ ۳ به درمانش پرداختند.

پس از آن، دومین درخواست کمک باعث حرکت افتادن روسها شد. کیم هونگ بین جایی افتاده بود که امکان دسترسی نبود. با وجود تلاش تیم، امیدها ناکام ماند و کیم درگذشت.

گزارشهای مبهم حاکی از سقوط کیم درون یک شکاف است. احتمالا نقص دستان وی باعث شده که توان بیرون آمدن نداشته باشد.

کیم هنوز زنده بود.

سالیوس در گزارش خود ذکر کرد که کیم در ساعت ۵ عصر توانست قله را صعود کند. پس از سقوط، کیم تمام طول شب را روی یک لبه در سمت چین بود. ناستیا رونوا نیز همانجا سقوط کرد و توسط راهنمای پاکستانی نجات پیدا کرد. اما این اتفاق به دلایلی برای کیم نیافتاد.

اطلاعات دقیقی از وضعیت تیم کره در آن شرایط در دسترس نیست. فقط گزارشهای کوتاه از آنا پیونوا ارایه شده است. به گفته وی، لازو حدود ساعت ۳ بامداد به کمک کوهنورد کره ای رفت و آقای کیم را در لبه، زنده یافته بود. در ادامه تلاشها قرار بر پرواز هلی کوپتر بود که ظاهرا کیم بیمه امداد نداشت و خرابی هوا نیز مزید بر شکست عملیات امداد شد.