کوهنوردی و سنگنوردی همیشه خطرناک بوده و هستند اما دانش و تجهیزات در این رشته ها در پی حذف خطرات نیستند و همواره به دنبال مدیریت خطرات ناشی از این فعالیت ها بوده اند. یکی از بحث های همیشه داغ هم استفاده از کلاه ایمنی است که همیشه به خصوص در شبکه های اجتماعی مطرح می شود.
راه های کنترل و مهار این خطرات زیاد است و یکی از آنها نیز استفاده از کلاه ایمنی یا هلمت می باشد. اما اگر همچنان در استفاده از کلاه آسان می گیرید مطالعه ادامه مطلب شما را مجاب خواهد کرد که دید بهتری نسبت به قضیه پیدا کنید.
طبیعت مثل سالن نیست!
بسیاری از سنگنوردان، تمرینات خود را از باشگاه های سنگنوردی شروع می کنند و سپس راهی سنگنوردی در طبیعت می شوند. در باشگاه شما مجبور به استفاده از هلمت نیستید. فاصله بولت ها در سالن مشخص است. خطر ریزش سنگ وجود ندارد. مسیر با شیب خفته ندارید. (مسیرهای سالنی یا کاملا عمود یا دارای شیب منفی می باشند.) فاصله بولت ها از هم خیلی کمتر است. زیر پایتان تشک فومی قرار دارد و …
اما در طبیعت شرایط به طور کلی متفاوت خواهد بود. این احتمال هست که بولت اول در فاصله 5 متری بالاتر از زمین باشد و فاصله بولت ها عموما بسیار بیشتر از سالن است. در ضمن میانی های مسیرهای سنگنوردی در طبیعت به شدت در معرض عوامل محیطی بیشتر هستند که باعث خردگی آنها می شود و یک سقوط به راحتی می تواند منجر به شکستن یک بولت شود.
از طرف دیگر مسیرهای طبیعت اکثرا شیب های خفته کمتر از 90 درجه دارند و فقط مسیرهای درجه بالا هستند که روی شیب منفی ایجاد می شوند. سقوط در مسیرهای شیب خفته بر خلاف ظاهرشان خطرناک تر از مسیرهای عمودی و شیب منفی است چرا که احتمال برخورد با دیواره به شکل نامتعادل به مراتب افزایش پیدا می کند.
اثبات شده که عمل می کند
استفاده از کلاه ایمنی جان های زیادی را نجات داده است و مهم نیست که فرد در حال یخنوردی یا سنگنوردی باشد. حتی جان “ورم” شرمن، بولدرینگ‌نوردی که درجه V را ابداع کرد، پس از ضربه مغزی‌های زیاد ناشی از صعود، شروع به استفاده از آن کرد. او گفت: «این روزها، اگر نمی‌توانم دلیلی واقعی برای استفاده نکردن از کلاه ایمنی پیدا کنم، از آن استفاده می‌کنم. که این تقریباً ۹۸ درصد مواقع است.»
برای استفاده نکردن از کلاه ایمنی به دنبال دلیل قانع کننده باشید، نه استفاده کردن!
تکنولوژی پیشرفت کرده است
برای مدت زمان طولانی، کوهنوردان حتی در مسیرهای آلپی و دیواره بلند از کلاه ایمنی استفاده نمی کردند، زیرا بزرگ و ناراحت کننده بودند. (کلاه های قدیمی به نوعی شبیه به کلاه های جنگ جهانی بود) نه تنها این، بلکه هدف آنها محافظت از سر شما در هنگام سقوط نبود، بلکه فقط سر شما را در برابر افتادن اشیاء محافظت می کرد. طی چند سال گذشته، حتی «افراد مکتب قدیم» به دلیل طراحی‌های سبک‌تر و تهویه بهتر شروع به استفاده از کلاه ایمنی کرده‌اند. از نظر فناوری، استانداردهای ضربه از کنار، پشت و جلو در حال بهبود است و تغییرات بزرگی در سال‌های آینده به وجود خواهد آمد. تنها کافیست به کلاه های ایمنی جدید که در بهار نگاه کنید. بعضی از این کلاه ها تنها 200 گرم (به اندازه یک جفت جوراب!) وزن دارند اما از سرتان محافظت می کنند.
انواع ریزش از بالا
شما خیلی قوی هستید، این درست. اما کوه از سنگ تشکیل شده و همه دیواره ها به طور کل در قسمت های بالایی خود فرسودگی بیشتری دارند. تنها یک تحرک کافی مانند فعالیت یک تیم دیگر در بالا، پرواز یک پرنده یا حتی تابش آفتاب می تواند یک تکه کوچک 5 سانتیمتری ناقابل را به سمت شما روانه کند و 2 متر سقوط شدت ضربه را مانند یک بمب هوایی برای سرتان خطرناک خواهد کرد.
ریسک‌ها
دانستن ریسک‌ها می‌تواند به شما در تصمیم‌گیری‌های بهتر کمک کند. کوهنوردان مبتدی همیشه از تمام خطرات آگاه نیستند، بنابراین مطمئن شوید که دانش خود را در صخره با دیگران به اشتراک بگذارید. برخی از خطرات شامل سقوط و سر و ته شدن به دلیل گیر کردن طناب پشت پا، برگشتن به دلیل پوشیدن هارنس با سایز اشتباه، سقوط و برخورد با زمین قبل از وصل کردن اولین ابزار و افتادن چیزی روی سرتان می‌شود. شما می توانید از یک تاندون کشیده شده بهبود پیدا کنید، اما ممکن است هرگز از یک آسیب سر بهبود پیدا نکنید.
بدیهی است
کوهنوردی و سنگنوردی ارزش مردن ندارد. هر کسی که به اندازه کافی کوهنوردی کرده باشد، کسی را می شناسد که دچار حادثه ای تغییر دهنده زندگی شده یا بر اثر جراحاتش جان باخته است. کلاه ایمنی در مورد شکست ناپذیری نیست، بلکه در مورد افزایش شانس شما برای دور شدن از یک حادثه مرتبط با سر است.
