قله آراگاتس کجاست؟ ارتفاع و راهنمای صعود

کوه آراگاتس یک توده آتشفشانی ایزوله با چهار قله در ارمنستان است. قله شمالی آن به ارتفاع 4090 متر از سطح دریا، بلندترین قله قفقاز کوچک و ارمنستان محسوب می شود و همچنین یکی از بلندترین نقاط در ارتفاعات ارمنستان است.

توده آراگاتس از شرق توسط رودخانه قساغ، از غرب به رودخانه اخوریان، از جنوب به دشت آرارات و از شمال به دشت شیراک احاطه شده است. محیط توده حدود 200 کیلومتر می باشد و مساحتی معادل 6000 کیلومتر مربع یا حدود یک پنجم مساحت کل ارمنستان را پوشش می دهد. 944 کیلومتر مربع از این مجموعه در ارتفاع بالای 2000 متر قرار دارد.

قله آراگاتس

آراگاتس بلندترین قله ارمنستان مدرن است که در حدود 40 کیلومتری (25 مایلی) شمال غربی ایروان پایتخت این کشور واقع شده است. این آتشفشان خفته مساحتی به وسعت 200 کیلومتر مربع (80 مایل مربع) دارد و دهانه ای به عمق 350 (1150 فوت) دارد. در لبه دهانه، چهار قله آراگاتس قرار گرفته اند:

• شمالی 4090 متر/13419 فوت
• غرب 3995 m/13107 ft
• شرق 3908 متر/12822 فوت
• جنوبی 3879 m///12727 فوت

قله جنوبی آراگاتس یک پیاده روی آسان است و مرتباً از آن صعود می شود. با این حال، آب و هوای منطقه می تواند به سرعت حتی در تابستان های گرم تغییر کند. این قله از دریاچه کاری (3190 متر) صعود شده است. هیچ مسیر مشخصی وجود ندارد، اما قله از دریاچه کاری قابل مشاهده است. صعود به این قله حدود 3:30 طول می کشد (منبع: Bachmann and Tufenkian 2004, Adventure Armenia).

قله شمالی به ندرت صعود می شود و تا حدودی توانایی های بیشتری را می طلبد. صعود از دهکده ای به همین نام کوه آراگاتس (1900 متر) آغاز می شود. برای کوهنوردان قوی یا تورهای اسکی توصیه می کنیم این کار را در یک روز انجام دهند. این یک راه بسیار طولانی است (تقریباً 2200 متر / 7200 فوت عمودی)، اما شدنی است و شما می توانید بسیار سبک تر حرکت کنید. درغیر این صورت باید دو روز برای برنامه در نظر بگیرید.

ارمنستان به طور کلی کشوری بسیار کوهستانی است. بیشتر کشور در فلات ارمنستان واقع شده است – 87 درصد از این کشور بین 1000 تا 3000 متر (3300 تا 10000 فوت) ارتفاع دارد. مناطق بین 2000 تا 3000 متر (6600 و 10000 فوت) 12.6 درصد از مساحت کشور را تشکیل می دهند.

راهنمای صعود به آراگاتس

این آتشفشان خاموش با چهار قله (شمالی، جنوبی، غربی و شرقی) مقصد محبوبی برای کوهنوردان و طبیعت‌گردان است. هر کدام از این قله‌ها مسیر و ویژگی خاص خود را دارند، اما مسیرهای اصلی صعود معمولاً از سمت جنوب (قله جنوبی) یا غرب (قله شمالی) آغاز می‌شود.

نبرد بر سر بلندترین آتشفشان آسیا: دماوند در برابر کونلون

راهنمای حرفه‌ای پخت جوجه‌کباب در کمپینگ و طبیعت

شروع مسیر: دریاچه کاری (Kari Lake)

اغلب مسیرهای صعود به آراگاتس از دریاچه کاری (با ارتفاع ۳۲۰۰ متر از سطح دریا) آغاز می‌شود که با خودرو قابل دسترسی است. این دریاچه در نزدیکی رصدخانه بیوراکان قرار دارد و در تابستان مسیر ماشین‌رو آن باز است، اما در زمستان بسته می‌شود. آب این دریاچه از ذوب برف‌ها تأمین می‌شود و هوای اطراف آن حتی در تابستان خنک است.

قله جنوبی:

صعود به قله جنوبی رایج‌ترین و ساده‌ترین مسیر برای علاقه‌مندان است. از دریاچه کاری تا قله جنوبی حدود ۵ تا ۶ کیلومتر مسیر وجود دارد و صعود آن بین ۳ تا ۴ ساعت زمان می‌برد. این مسیر نیازی به تجهیزات فنی ندارد، اما به دلیل ارتفاع زیاد و شیب سنگ‌ریزه‌ای در بخش‌هایی از مسیر، کفش مناسب و آمادگی بدنی لازم است.

مسیر شامل بخش‌هایی از شیب‌های نرم، مناطق سنگلاخی، و گاهی برف‌های باقی‌مانده از زمستان است. در مسیر تابستانه، خطرات عمده بیشتر شامل آفتاب شدید، کم‌آبی، و سرگیجه ارتفاع هستند.

قله شمالی:

3 گزینه وجود دارد:

1. تاکسی از ایروان به روستای آراگاتس (به بالا مراجعه کنید). ساده ترین گزینه، به خصوص اگر با کشور و زبان آن آشنا نیستید.
2. از ایروان به شهر آپاران، واقع در شرق آراگاتس، با یک مینی بوس (“مارشروتکا”) بروید. اتوبوس تفلیس (گرجستان) نیز از آنجا عبور می کند. در آپاران جای اقامتی مشخصی وجود ندارد اما مردم مهمان نواز هستند.
3. با مینی‌بوس یا اتوبوس به سمت آپاران بروید و پیاده‌روی کنید – این مسیر بسیار طولانی‌تر از آپاران است و بالا و پایین‌هایی را به همراه دارد.

قله شمالی بلندترین نقطه ارمنستان است و تنها کوهنوردان با تجربه باید آن را هدف قرار دهند. این مسیر از دریاچه کاری شروع می‌شود، از لبه دهانه آتشفشانی عبور می‌کند و سپس با گذر از مسیرهای برفی، سنگلاخ، و پرتگاه‌ها به قله می‌رسد. تجهیزات فنی مانند باتوم، کرامپون، و گاهی طناب نیاز است.

مسیر صعود و بازگشت حدود ۹ ساعت زمان می‌برد و نیاز به جهت‌یابی دقیق دارد، چون مسیر نشانه‌گذاری نشده و امکان گم‌شدن وجود دارد. پیمایش این مسیر در زمستان بسیار دشوار و پرخطر است و بدون راهنما و آمادگی فنی شدیداً توصیه نمی‌شود.

توجه داشته باشید که کوههای این منطقه بسیار بکر هستند و طبیعت در ارتفاعات ارمنستان وحشی است. در صعودهای مختلف ردپای گرگ و خرس در منطقه مشاهده شده است. ضمنا مردم منطقه بسیار مهماننواز هستند اما به گردشگر عادت ندارند پس به قوانین و فرهنگ ایشان احترام بگذارید.

بهترین زمان صعود آراگاتس

تور اسکی: تمام زمستان و بهار، اما به نقل از summitpost به نظر می رسد دو دوره زیر بهترین هستند:

1. دسامبر تا فوریه – آب و هوای پایدار اما بسیار سرد (این آب و هوای قاره ای است!)
2. از آوریل به بعد – گرمتر، و خط برف به طور کلی هنوز به پایه قله می رسد. به نظر می رسد ماه مارس بارندگی های زیادی را به همراه دارد.

پیمایش:

ماه های تابستانی جولای تا سپتامبر؛ برف ممکن است تقریباً در تمام سال مناطق قله را بپوشاند، این را در نظر داشته باشید.

کمپینگ

هر جایی از کوه اجازه کمپ زدن دارید.

نقشه منطقه آراگاتس

نقاط دیدنی در مسیر:

• دژ آمبرد: پس از صعود، توقف در قلعه‌ی قرون وسطایی آمبرد (Amberd Fortress) تجربه‌ای تاریخی و دیدنی است.
• الفبای ارمنی: در ابتدای مسیر، در دشتی نزدیک به جاده، مجموعه‌ای از مجسمه‌های حروف الفبای ارمنی به‌عنوان نمادی از فرهنگ کشور قرار دارد.

تعداد روزهای مورد نیاز برای صعود به آراگاتس

مدت زمان صعود به کوه آراگاتس به قله مورد نظر و سطح آمادگی کوهنورد بستگی دارد. صعود به قله جنوبی معمولاً در یک روز انجام می‌شود و از دریاچه کاری تا قله و برگشت حدود ۵ تا ۸ ساعت زمان می‌برد. بسیاری از تورها این مسیر را به‌صورت رفت و برگشت روزانه از ایروان اجرا می‌کنند. اما برای قله شمالی که بلندترین و دشوارترین قله است، معمولاً برنامه‌ای دو روزه نیاز است. کوهنوردان باتجربه ممکن است در یک روز هم این مسیر را طی کنند، ولی برای کسانی که نیاز به هم‌هوایی دارند یا قصد دارند با آرامش صعود کنند، یک شب کمپ در ارتفاع توصیه می‌شود.

درجه سختی مسیرهای آراگاتس

مسیر صعود به قله جنوبی آراگاتس درجه سختی متوسط دارد و برای افرادی با آمادگی جسمانی معمولی قابل انجام است؛ هرچند شرایط ارتفاع بالا ممکن است برای برخی چالش‌برانگیز باشد. مسیر سنگ‌ریزه‌ای، شیب نسبتاً زیاد و نبود نشانه‌گذاری رسمی، از جمله عوامل افزایش‌دهنده سختی مسیر هستند. در مقابل، صعود به قله شمالی با درجه سختی سخت تا بسیار سخت شناخته می‌شود. این مسیر دارای شیب تند، سنگلاخ‌های ناپایدار، مناطق برفی حتی در تابستان، و نیاز به عبور از یال‌ها و پرتگاه‌هاست. استفاده از راهنمای حرفه‌ای و تجهیزات فنی برای این مسیر الزامی است و تنها به کوهنوردان با تجربه توصیه می‌شود.

در ادامه یک جدول کامل و کاربردی درباره کوه آراگاتس ارائه شده است که اطلاعات جغرافیایی، ویژگی‌های فنی و گردشگری را در بر می‌گیرد:

آب و هوای آراگاتس

در لینک زیر می توانید آب و هوای آراگاتس را مشاهده کنید.

• آب و هوای ارتفاع 4090 متری (قله)

پیوندهای مرتبط

• کوه دماوند کجاست: ارتفاع، مسیرها…
• همه چیز درباره علم کوه
• راهنمای صعود به قله لنین