اولین صعود یال غربی گاشربروم 3 به روش سبکبار

در پایان فصل صعودهای قراقوروم درپاکستان، تام لیوینگستون از انگلستان و آلش چزن از اسلوونی یک مسیر جدید را در یال غربی قله ۷۹۵۸ متری گاشربروم ۳ باز کردند. این کوهنوردان پس از بازگشت به خانه نظرات خود را درباره این این دستآورد به اشتراک گذاشتند.

این تیم کوچک به سبک آلپی به مدت هفت روز این قله را صعود کردند و مسیر حاصل که “لبه بی‌نظمی” نامیده شد، تنها سومین صعود کامل این کوه به شمار می رود.

گاشربروم 3 به ارتفاع 7952 متر یکی از قلل توده کوهستانی گاشربروم به شمار می رود که در مرز نپال و پاکستان واقع شده است. این کوه بین گاشربروم 2 و گاشربروم 5 قرار گرفته و در ابتدا با نام k3 شناسایی شد. اولین صعود این قله توسط تیمی کاملا زنانه در سال 1975 انجام شده بود. گزارش اولین صعود این قله را در اینجا می توانید بخوانید.

چالش در ارتفاع واقعی

هر دو کوهنورد در مسیرهای فنی بالا در کوه‌های بزرگ در سراسر جهان به خوبی عمل کرده‌اند، اما لیوینگستون سال‌ها رویای ترکیب دشواری شدید مسیر و خلوص سبک با هوای رقیق ۸۰۰۰ متر را در سر داشت.

لیوینگستون در این باره گفت:

“سوال این است که سخت‌ترین مسیری که می‌توانید در بالاترین ارتفاع صعود کنید، چیست؟ تا کجا می‌توانید پیش بروید؟”

وی افزود:

راهنمای انواع پارچه‌ها در دستکش های کوهنوردی و اسکی

چند ساعت بعد از ورزش غذا بخوریم؟ آخرین متدها و نکات

“ارتفاع یک چالش بزرگ است. شما را ویران می‌کند. هرچند که به کسانی که با اکسیژن اضافی، مسیر آماده شده در برف، چادر در محل، حمایت شرپا، طناب‌های ثابت و تیم‌های دیگر صعود می‌کنند، ‘تلاش خوب’ می‌گویم… آنها از دنیای آلپینیسم ما در جهان متفاوتی به سر می برند.”

گاشربروم ۳ تنها ۴۲ متر از ۸۰۰۰ متری‌ها کم دارد، اما همانطور که لیوینگستون اشاره می‌کند، این قله پانزدهمین قله بلند در زمین است. با این حال، این چند متر اندک باعث شده است که گاشربروم ۳ از لیست صعود کننده ها به 14 قله 8000 متری خارج شود و دشواری فنی آن و مسیر پر پیچ و خم در یخچال گاشربروم آن را دور از دسترس و کم صعود می نماید. این قله به طور کامل برای دو آلپینیست جدی مناسب است. لیوینگستون و چزن اولین تلاش خود دراین قله دست نیافتنی را در سال ۲۰۲۲ انجام دادند و امسال دوباره برگشتند تا کار را تمام کنند.

سخت‌ترین مسیر لیوینگستون

این کوهنوردان از یال غربی گاشربروم ۳ بالا رفتند، مسیری که پیش از این توسط یک تیم اسکاتلندی در سال ۱۹۸۵ تلاش شده بود. آنها این مسیر را در یک تلاش به پایان رسانده و در تاریخ ۴ اوت به قله رسیدند.

لیوینگستون درباره این تجربه گفت:

“ما با تمام قدرتمان تلاش کردیم، با کنار گذاشتن انتظارات، نگرانی‌ها و ایده‌ها.”

وی افزود:

“این مسیر یکی از دشوارترین‌هایی بود که تاکنون صعود کرده‌ام، تجلی یک دهه تلاش و تمام تمرینی که تا امروز انجام داده بودم.”

اگر چه هنوز گزارش کاملی از این صعود منتشر نشده است، لیوینگستون اشاره کرد که سومین شبمانی آنها در ارتفاع ۷۸۰۰ متری، بدون چادر و نشسته، به یاد ماندنی بود. این احتمال هست که کوهنوردان کمال گرا نقدهایی به این صعود داشته باشند چرا که این تیم تصمیم گرفت از مسیر نرمال گاشربروم و با استفاده از طناب ثابت های مسیر به پایین بازگردند.

لیوینگستون افزود:

“این تغییر مسیر، سبک ما را کمی تغییر داد، اما منطقی بود.”

در هنگام پایین آمدن از مسیر معمول، لیوینگستون و چزن چادر خود را در کمپ ۱ در یخچال گاشربروم برای استفاده تیم تنها باقی‌مانده، گروه روسی به سرپرستی سرگئی نیلوف، ترک کردند. نیلوف در حال بازیابی جسد دیمیتری گولوچنکو بود که سال گذشته به همراه نیلوف در تلاش برای صعود مسیر جدیدی در گاشربروم ۴، دشوارترین قله در منطقه، جان خود را از دست داد.