کول جنو؛ همه چیز درباره صعود به قله چالشی زاگرس

قله کول جنو یا کول جنون (یا کل جنو) با ارتفاع ۳۸۱۳ متر، یکی از جذاب‌ترین و فنی‌ترین قله‌های رشته‌کوه زاگرس محسوب می‌شود. این قله در خط‌الراس اشترانکوه و در شرق آن قرار گرفته و در استان لرستان، شهرستان ازنا، نزدیک به روستای کمندان واقع شده است. صعود به این قله به‌دلیل مسیرهای فنی و صخره‌ای و وجود یخچال‌های طبیعی، چالشی جدی برای کوهنوردان محسوب می‌شود.

موقعیت جغرافیایی قله کول جنو

کول جنو در محدوده رشته‌کوه اشترانکوه واقع شده که بخشی از زاگرس مرکزی است. اشترانکوه از شرق شهرستان دورود آغاز شده و با خط‌الراسی پر فراز و نشیب به قله کول جنو در شرق ختم می‌شود. این قله در حدفاصل شهرستان‌های الیگودرز، ازنا و دورود قرار دارد و بهترین مسیر دسترسی به آن از طریق روستای کمندان شهرستان ازنا است.

وجه تسمیه کول جنو

نام “کول جنو” ترکیبی از واژه‌های محلی است. “کول” به معنی منطقه‌ای صعب‌العبور و دشوار و “جنو” به معنای خانه یا محل سکونت جن‌ها است. این نام‌گذاری به دلیل صخره‌ای بودن و صعب‌العبور بودن مسیرهای قله و صدای مهیب بهمن‌ها در زمستان است که باعث شده در فرهنگ محلی، این کوه را به خانه جن‌ها نسبت دهند.

مشخصات قله کول جنو

• ارتفاع: ۳۸۱۳ متر از سطح دریا
• موقعیت جغرافیایی: استان لرستان، شهرستان ازنا، روستای کمندان
• مختصات جغرافیایی: 33.30629, 49.43962
• رشته‌کوه: زاگرس، خط‌الراس اشترانکوه
• بهترین فصل صعود: اواخر بهار و اوایل تابستان

مسیرهای صعود به قله کول جنو

قله کول جنو مسیرهای متنوعی برای صعود دارد که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند:

1. مسیر شصت خدا:
   • این مسیر رایج‌ترین و ساده‌ترین راه صعود به قله است.
   • مبدا از روستای کمندان آغاز می‌شود و با عبور از پناهگاه شادروان کامران سلیمانی به سمت قله حرکت می‌کنید.
   • مسیر دارای شیب ملایم و چشمه‌های متعدد است و برای کوهنوردان مبتدی تا متوسط مناسب است.
2. مسیر تیغه‌های کول جنو:
   • این مسیر فنی‌ترین راه صعود به قله محسوب می‌شود.
   • از پناهگاه کمندان آغاز شده و با عبور از دیواره‌های صخره‌ای و تیغه‌های دشوار به قله می‌رسد.
   • عبور از این مسیر نیاز به تجهیزات کامل فنی شامل طناب، کارابین، هارنس و … دارد.
3. مسیر دره دایی:
   • مسیری کمتر شناخته‌شده اما طولانی‌تر است.
   • این مسیر از منطقه دره دایی در الیگودرز آغاز می‌شود و به قله منتهی می‌گردد.

پناهگاه کول جنو

پناهگاه شادروان کامران سلیمانی در ارتفاع تقریبی ۳۰۰۰ متری قرار دارد و نقطه‌ای امن برای استراحت کوهنوردان است. این پناهگاه دارای:

• ظرفیت حدود ۴۰ نفر
• آب چشمه گوارا در پشت پناهگاه
• سرویس بهداشتی و نور باتری خورشیدی

راهنمای صعود به قله کول جنو از مسیر تیغه‌ها

مسیر تیغه‌های کول جنو یکی از فنی‌ترین و چالش‌برانگیزترین راه‌های صعود به این قله ۳۸۱۳ متری است. این مسیر به دلیل صخره‌های عمودی و تیغه‌های باریک، برای کوهنوردان حرفه‌ای که تجربه سنگ‌نوردی دارند مناسب است و نیازمند تجهیزات فنی کامل می‌باشد.

مشخصات کلی مسیر

• مبدا صعود: پناهگاه شادروان کامران سلیمانی (ارتفاع ۳۰۰۰ متر)
• نوع مسیر: سنگ‌نوردی فنی و دست به سنگ
• زمان تقریبی صعود: ۶ تا ۸ ساعت (بسته به توانایی تیم)
• درجه سختی: بالا (نیازمند تجهیزات فنی)

تجهیزات مورد نیاز

برای عبور ایمن از مسیر تیغه‌ها، تجهیزات زیر الزامی است:

تراژدی پردانوف در اورست 1984؛ جبهه غربی تو را می خواند.

بلندترین قلل روسیه؛ از البروس تا آتشفشان‌های کامچاتکا!

• هارنس و کلاه کاسکت
• طناب دینامیک (۵۰ متر یا بیشتر)
• کارابین پیچ و ساده
• تسمه‌های انفرادی و کارگاهی
• ابزار حمایت و فرود (گری‌گری یا ATC)
• کرامپون و کلنگ (در زمستان)
• کفش کوهنوردی مناسب
• دستکش و لباس گرم
• جی‌پی‌اس و نقشه مسیر

مسیر صعود به قله از تیغه‌ها

1. شروع از پناهگاه: مسیر تیغه‌ها از پناهگاه شادروان کامران سلیمانی آغاز می‌شود. پس از ترک پناهگاه، کوهنوردان باید به سمت یخچال چال سیاه حرکت کنند که در پایین دیواره‌های تیغه قرار دارد.
2. ورود به تیغه‌ها: در ورودی تیغه‌ها، صعود دست به سنگ آغاز می‌شود. اولین قسمت شامل صخره‌های نسبتاً ساده‌تری است که با احتیاط و استفاده از طناب، قابل صعود است.
3. بخش‌های فنی و چالش‌برانگیز: پس از عبور از بخش‌های ابتدایی، کوهنوردان با دیواره‌های عمودی و باریک‌تری مواجه می‌شوند. در این نقاط استفاده از ابزار حمایت و کارگاه‌های مطمئن ضروری است. برخی از قسمت‌ها رول‌کوبی شده‌اند که امکان استفاده از آنها برای کارگاه‌های میانی وجود دارد.
4. تیغه‌های باریک: یکی از دشوارترین بخش‌های مسیر، تیغه‌های باریکی است که در دو طرف آن پرتگاه‌های عمیق قرار دارند. در این بخش تعادل و هماهنگی تیم بسیار اهمیت دارد. معمولاً طناب‌کشی در این قسمت برای افزایش ایمنی انجام می‌شود.
5. دسترسی به قله: پس از عبور از تیغه‌ها و رسیدن به بخش‌های پایانی، مسیر به‌تدریج ساده‌تر می‌شود و کوهنوردان می‌توانند بدون استفاده از طناب به سمت قله حرکت کنند. نهایتاً پس از ۶ تا ۸ ساعت صعود، قله کول جنو با ارتفاع ۳۸۱۳ متر فتح می‌شود.

نکات ایمنی و تجهیزات مورد نیاز

صعود به قله کول جنو، به‌خصوص از مسیرهای فنی، نیاز به آمادگی جسمانی بالا و تجهیزات کامل کوهنوردی دارد:

• کفش کوهنوردی مناسب
• طناب، هارنس، کارابین و ابزار فرود
• کرامپون و کلنگ برای صعود زمستانی
• لباس گرم و ضدآب
• هدلامپ و جعبه کمک‌های اولیه
• جی‌پی‌اس و نقشه مسیر

نکته مهم: صعود زمستانی به قله کول جنو بسیار خطرناک است و نیازمند تسلط به تکنیک‌های برف و یخ و آشنایی با عبور از یخچال‌ها می‌باشد.

راهنمای صعود به قله کول جنو از مسیر شصت خدا

مسیر شصت خدا یکی از محبوب‌ترین و ساده‌ترین مسیرهای صعود به قله کول جنو است. این مسیر به دلیل شیب ملایم‌تر و وجود چشمه‌ها و مناظر طبیعی، برای کوهنوردان مبتدی تا متوسط گزینه مناسبی محسوب می‌شود. صعود از این مسیر نه‌تنها تجربه‌ای دلنشین و کمتر فنی ارائه می‌دهد بلکه فرصت لذت بردن از طبیعت بکر اشترانکوه را نیز فراهم می‌کند. توجه داشته باشید که این مسیر به هیچ عنوان برای صعود زمستانی مناسب نیست.

مشخصات کلی مسیر

• مبدا صعود: روستای کمندان (ارتفاع ۲۰۱۴ متر)
• نوع مسیر: کوه‌پیمایی کلاسیک
• زمان تقریبی صعود: ۶ تا ۷ ساعت (بسته به توانایی تیم)
• درجه سختی: متوسط

تجهیزات مورد نیاز

اگرچه مسیر شصت خدا به نسبت مسیرهای فنی کول جنو ساده‌تر است، اما داشتن تجهیزات مناسب برای کوهنوردی الزامی است:

• کفش کوهنوردی مناسب با کفی ضد لغزش
• کوله‌پشتی سبک و جادار
• لباس مناسب فصل (ضدآب و بادگیر)
• کلاه و دستکش
• باتوم کوهنوردی (برای شیب‌های ملایم و حمایت بهتر)
• هدلامپ و جعبه کمک‌های اولیه
• آب و مواد غذایی کافی

مسیر صعود به قله از شصت خدا

1. شروع از روستای کمندان: صعود از روستای کمندان در شهرستان ازنا آغاز می‌شود. مسیر با عبور از جاده‌ای خاکی به سمت پناهگاه شادروان کامران سلیمانی ادامه پیدا می‌کند. در طول مسیر چندین چشمه مانند چشمه ناصر و سراب بهادر قرار دارند که می‌توانید از آب گوارای آن‌ها استفاده کنید.
2. رسیدن به پناهگاه: پس از ۳ الی ۴ ساعت کوه‌پیمایی، به پناهگاه کامران سلیمانی در ارتفاع حدود ۳۰۰۰ متری می‌رسید. این پناهگاه نقطه‌ای مناسب برای استراحت، شب‌مانی یا صرف غذا است. پناهگاه دارای آب چشمه، سرویس بهداشتی و فضای داخلی برای کوهنوردان است.
3. مسیر به سمت دشت لاله‌ها: پس از استراحت در پناهگاه، مسیر به سمت دشت لاله‌ها ادامه می‌یابد. این بخش از مسیر از میان مراتع زیبا و پوشیده از گل‌های وحشی می‌گذرد و یکی از زیباترین مناظر منطقه را ارائه می‌دهد.
4. صعود از یال شصت خدا: بخش نهایی مسیر شامل صعود از یال شصت خدا است. این یال با شیبی ملایم‌تر و مسیر پاکوب مشخص، کوهنوردان را به سمت قله هدایت می‌کند. در طول این بخش می‌توانید مناظر زیبای اشترانکوه و حتی دریاچه گهر را در دوردست‌ها مشاهده کنید.
5. رسیدن به قله: پس از حدود ۶ تا ۷ ساعت کوه‌پیمایی، نهایتاً به قله کول جنو با ارتفاع ۳۸۱۳ متر خواهید رسید. از قله می‌توانید چشم‌اندازی فوق‌العاده از قلل اطراف و مناظر بکر اشترانکوه را تماشا کنید.

پوشش گیاهی و جانوری منطقه

پوشش گیاهی: شامل گونه‌های بلوط ایرانی، ارس (سرو کوهی)، بادامک، گلابی وحشی، زالزالک، گون، درمنه، بومادران، آویشن، لاله واژگون و … است.

جانوران منطقه: پلنگ ایرانی، خرس قهوه‌ای، کل و بز، قوچ و میش، گرگ، روباه، کبک، عقاب طلایی و کرکس از جمله مهم‌ترین گونه‌های جانوری منطقه هستند.

جاذبه‌های دیدنی اطراف قله

• دریاچه گهر: یکی از زیباترین دریاچه‌های ایران که از فراز قله کول جنو قابل مشاهده است.
• تونل برفی ازنا: یکی از جاذبه‌های طبیعی اطراف قله که در فصول گرم سال نیز باقی می‌ماند.
• دره دایی: منطقه‌ای زیبا و کمتر شناخته‌شده در اطراف قله.

بهترین زمان صعود

بهترین زمان برای صعود به قله کول جنو اواخر بهار و اوایل تابستان است. در این زمان هوا معتدل‌تر بوده و خطرات بهمن و یخ‌زدگی کمتر است. صعود در زمستان تنها به کوهنوردان حرفه‌ای و مجهز توصیه می‌شود.

درجه سختی قله کول جنو

قله کول جنو یکی از فنی‌ترین و دشوارترین قلل رشته‌کوه زاگرس است که درجه سختی آن به عوامل مختلفی بستگی دارد. این قله به‌ویژه در مسیرهای فنی مانند تیغه‌های کول جنو، به مهارت‌های سنگ‌نوردی و آمادگی جسمانی بالا نیاز دارد. تیغه‌های باریک، دیواره‌های صخره‌ای و بخش‌های دست به سنگ باعث می‌شود این مسیرها تنها برای کوهنوردان باتجربه مناسب باشد. در مقابل، مسیر شصت خدا درجه سختی کمتری دارد و برای کوهنوردان مبتدی تا متوسط قابل پیمایش است. شرایط آب و هوایی نیز تاثیر بسزایی در درجه سختی صعود دارد؛ چرا که در زمستان با خطرات جدی مانند ریزش بهمن و یخ‌زدگی مسیر مواجه خواهید شد. به‌طور کلی، صعود به قله کول جنو—مخصوصاً از مسیرهای فنی—چالشی بزرگ است که نیاز به تجهیزات کامل، آمادگی جسمانی مناسب و تجربه کوهنوردی دارد.

جمع‌بندی

قله کول جنو با مسیرهای فنی و مناظر بی‌نظیر، مقصدی جذاب برای کوهنوردان حرفه‌ای است. این قله نه‌تنها چالشی فنی ارائه می‌دهد، بلکه با چشم‌اندازهای طبیعی زیبا و محیط بکر، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی رقم می‌زند. با این حال، برای صعود ایمن و موفق، رعایت نکات ایمنی و داشتن تجهیزات کامل الزامی است.

این جدول اطلاعات کلی و کاربردی درباره قله کول جنو را در اختیار شما قرار می‌دهد و می‌تواند راهنمای خوبی برای کوهنوردان و علاقه‌مندان به صعود باشد.