با بلندآشیانه ترین موجود جهان آشنا شوید: عنکبوت هیمالیا

اکثر ما زمانی که صحبت از بلندپروازی و زندگی در ارتفاعات می شود به یاد پرندگانی مانند هما، عقاب و غاز کله خاکستری و غیره می افتیم اما گویی قهرمان بلندآشیانه ترین موجود جهان عجیب تر از تصور ماست.

اوفریس امینیسوپرستس ( به معنای ایستاده بالای همه چیز!) که با نام عنکبوت جهنده هیمالیا نیز شناخته می شود، یک عنکبوت کوچک است که بدون نیاز به اکسیژن و کفش دوپوش و کاپشن پر در ارتفاعات بیش از 6700 متری هیمالیا از جمله اورست زندگی می کند و همین توانایی باعث شده نامزد بلندآشیانه ترین موجود کره زمین شود. این عنکبوت کوچک در حقیقت از نظر ارتفاعی بالاترین مقیم زنده در جهان شناخته می شود. آنها در میان خرده سنگ ها یافت می شوند و از مگس های کوچک و دم فنری ها(نوعی جانور کوچک شبیه حشرات) تغذیه می کنند.

کشف این موجودات خارق العاده نیز به یک صعود تاریخی در دنیای کوهنوردی باز می گردد. در اکسپدیشن سال 1924 که طی آن جرج مالوری و اندرو ایروین برای همیشه در کوه مفقود شدند، یک طبیعی شناس به نام ریچارد هینگستون نیز حضور داشت. او در سال 1925 گزارش داد که عنکبوت هایی در منطقه مشاهده شدند که در مناطق صخره ای بین یخ های ابدی در ارتفاع 6700 متری یعنی تقریبا 1200 متر بالاتر از محل زندگی هر نوع گیاهی زندگی می کنند. حتی او این فرضیه را مطرح کرد که این موجودات به عنوان غذا همدیگر را می خورند و ساکنان دایمی آن ارتفاع نیستند.

در سال 1954 لارنس دبلیو سوان به یک اکسپدیشن امریکایی برای صعود ماکالو پیوست و عنکبوت هایی که قبلا توسط هینگستون کشف شده بودند را دوباره دید. سوان تایید کرد که این موجودات ساکنان دایمی ارتفاع 5500 متری تا ارتفاع بالای 6100 متری هستند. نام اوفریس امینیسوپرستس هم با توجه به موقعیت و توانایی خاص این جانوران و البته به حق به آنها اعطا شد.

کوچک اما…

عنکبوت های جهنده هیمالیا از انواع کوچکی هستند که ماده آنها حدود 5 میلی متر و نر آنها حدود 4 کیلومتر طول دارد. هر دو جنس هم معمولا قهوه ای تیره با موهای کم رنگتر و سفید تر و براقی فلزی مانند روی سر می باشند. نرها معمولا تیره تر بوده و رنگ شکمشان مایل به قهوه ای تیره است. چشم های قدامی این عنکبوت هم ظاهری ترسناک و پرابهت (با در نظر نگرفتن جثه) به او داده است که دارای حاشیه ای از موهای قهوه ای کمرنگ و بلند است. چشم ها نزدیک به هم و بیش از اندازه کم فاصله هستند.

جالب اینجاست که این عنکبوت ها هیچ سازگاری خاصی برای بقا در شرایط ویژه کوه های بلند نشان نمی دهند زیرا شبیه به عنکبوت های جهنده ای هستند که در محیط های معتدل تر زندگی می کنند. اینطور به نظر می رسد این گونه از نظر موقعیت یابی بهترین نقطه دمایی را در بین سنگ ها انتخاب می کند و همین هم رمز بقایش در ارتفاعات هست. همچنین تغییرات زاویه بدن نیز تا حدودی در حفظ بقای این عنکبوت نقش دارند.