پیوستن سنگنوردی ورزشی به رشته های المپیک را بایست نقطه عطفی در تاریخ این رشته ورزشی دانست که قطعا سرنوشت آن و دیدگاه جهانیان نسبت به این رشته را تغییر می دهد. اما قطعا یک نکته جالب به خصوص برای سنگنوردان در سطوح مختلف این است که درجه سختی مسیرهای المپیکی چقدر است و این مسیرها اساسا چقدر دشوار هستند. چیزی که از پشت تلویزیون به راحتی قابل تشخیص نیست.
مجله کلایمبینگ اخیرا مصاحبه ای با گارت گروگر، سرپرست طراحان بخش بولدر در المپیک پاریس ترتیب داده است. گروگر که سابقه 25 سال طراحی مسیر دارد در ابتدا با فدراسیون سنگنوردی امریکا و سپس با فدراسیون جهانی همکاری کرده و در حال حاضر در المپیک نیز به طراحی مسیر و هدایت سایر طراحان می پردازد. او همچنین عضو تیم تنظیمکنندگان برای المپیک توکیو ۲۰۲۰ بود. در پاریس، او هدایت یک تیم پنجنفره طراحی را بر عهده دارد که شامل تسوکاسا میزوگوشی، اولگا نیمک، توماس اولسکی و رمی سامین است.
آماده برای ماجراجویی بعدی
گروگر می گوید: «این تصور وجود دارد که شاید این مسیرها آنقدرها هم سخت نباشند، شاید فقط «نمایشی» باشند یا هر چیزی، و من میخواهم این افسانهها را رد کنم.» او ادامه داد: «این مسیرها فوقالعاده سخت هستند.»
اگرچه مسیرهای بولدر المپیک به طور رسمی درجهبندی نمیشوند، مسیرهای طراحی شده توسط تیم گروگر به طور تقریبی بین V9 تا V12 برای زنان و V10 تا V14 برای مردان است. (به عنوان رئیس طراحی مسیر برای دسته بولدر، گروگر دامنه دقیقی برای مسیرهای سرطناب در المپیک پاریس ارائه نکرد، اما حدس زد که درجه سختی این مسیرها بین ۵.۱۳d تا ۵.۱۴c برای زنان و ۵.۱۴a تا ۵.۱۴d برای مردان باشد.)
تاپ کردن مسیرهای V9 تا V14 برای هر کسی قابل تحسین است، اما نکته خیلی مهم اینجاست ورزشکاران فقط چند دقیقه فرصت دارند تا هر مسیر را صعود کنند. در نیمهنهایی، سنگنوردان باید چهار مسیر را بدون مشاهده قبلی با پنج دقیقه وقت برای هر مسیر به پایان برسانند. در فینال، آنها یک پیشنمایش دو دقیقهای از مسیرهای بولدر خواهند داشت، اما فقط چهار دقیقه برای هر یک از چهار مسیر فرصت دارند.
فرایند تنظیم مسیرهای المپیک تفاوت چندانی با تنظیم مسیرهای جام جهانی ندارد. گروگر و تیمش یک هفته قبل از شروع رویداد به محل مسابقات عازم شده و یک یا دو روز را بر روی هر مرحله از مسابقه صرف میکنند تا هر مسیر را از طریق فرآیند آزمون و خطا تصحیح کنند. اگرچه تمام مسیرها قبل از شروع مسابقه تنظیم شده است، اما پس از نیمهنهایی، او و تیمش همچنین به عملکرد رقبا توجه کرده و مسیرهای فینال را در صورت نیاز تنظیم خواهند کرد.
چهار مسیر همچنین برای هدف قرار دادن یک مهارت خاص طراحی شدهاند. یک مسیر باید از نظر فنی دشوار باشد، یکی باید قدرتی دشوار باشد، یکی باید بر روی هماهنگی تمرکز کند و مسیر نهایی باید نمایشی به نام «الکتریکی» را نمایندگی کند. مسیرهای فنی و قدرتی به طور نسبی برای درک آسان هستند. دو سبک دیگر کمی مبهمتر خواهند بود. گروگر گفت که مسیر هماهنگی برای مجبور کردن ورزشکار به «تولید حرکت از یک موقعیت و سپس انجام چندین حرکت دینامیک در یک ردیف برای تکمیل توالی» طراحی شده است. گروگر توضیح داد که یک مسیر الکتریکی به معنای «حرکت دینامیک از یک موقعیت استاتیک است. چیزی که شما باید از یک موقعیت بپرید.»
این به این معنی نیست که هر مسیر بولدر به طور انحصاری شامل حرکات از یک سبک خاص است، اما تم کلی هر مسیر باید متفاوت باشد و همه چهار تم باید مشخص باشند.
از طرف دیگر هیچ کدام از مسیرها نباید تداعی کننده یک نماد یا الگو باشند. مشابه این حاشیه در المپیک ژاپن باعث شد یکی از مسیرها به خورشید در حال طلوع کردن تشبیه شود که نمادی از امپراطوری ژاپن بود و طراحان به دنبال حذف نمادهایی از این دست در طراحی مسیر خود می باشند.
میزان سختی مسیر در مسابقات سنگنوردی سرعت چقدر است؟ درجه سختی مسیر سنگنوردی سرعت همیشه یکسان بوده و در حدود F6b یا معادل 5.10c می باشد.
