ادامه اکسپدیشن ایرانی-زمستانی ماکالو؛ تلاش‌ در باد 100 کیلومتر

با نزدیک شدن به اواسط زمستان ۲۰۲۵، بسیاری از تیم‌های صعود به قله‌های ۸۰۰۰ متری به دلیل شرایط جوی سخت از ادامه تلاش خود صرف‌نظر کرده و به خانه بازگشته‌اند. تنها گروه‌هایی در قله‌های ماکالو و آناپورنا هنوز در تلاش هستند، در حالی که باقی کوهنوردان قله‌هایی مانند ماناسلو برنامه خود را متوقف کرده‌اند. عدم وجود پنجره هوایی مناسب و بادهای شدید از دلایل اصلی این تصمیم‌ها بوده است.

ماناسلو: توقف تلاش تیم سیمونه مورو

سیمونه مورو، کوهنورد مشهور ایتالیایی، اعلام کرد که تیم آن‌ها صعود به قله ماناسلو را لغو کرده است. او توضیح داد که وزش بادهای شدید تا ۱۵۰ کیلومتر در ساعت در دو هفته آینده امکان هرگونه صعود سبک آلپاین را غیرممکن کرده است. او اشاره کرد که اقامت طولانی در کمپ اصلی باعث کاهش تطبیق ارتفاع و تغییر سبک صعود می‌شود، که با برنامه اولیه آن‌ها مغایرت دارد.

تیم مورو پیش از این برای آماده‌سازی، تمریناتی را روی قله آمادابلام انجام داده بود. اما در تلاش برای صعود به قله، به دلیل مشکلات جسمانی شرپای جوان تیم، نیما رینجی، مجبور به بازگشت شدند.

آناپورنا: امید باقی است

در آناپورنا، شرایط پیچیده‌تر به نظر می‌رسد. ساجد سدپارا از پاکستان و سارا عبدوویس از ایران به دلیل عدم امکان ادامه صعود به خانه بازگشته‌اند، اما این به معنای پایان تلاش‌ها نیست. طبق گزارش‌ها، متیا کونته از ایتالیا به همراه پنج شرپای تیم Seven Summit Treks هنوز امیدوار به یافتن پنجره هوایی مناسب هستند. این گروه تاکنون تا کمپ ۳ و ۴ تجهیزات و طناب‌کشی لازم را انجام داده‌اند و در انتظار بهبود شرایط جوی هستند.

آخرین اخبار نشان می‌دهد که متیا کونته روز گذشته به کمپ ۲ بازگشته است، اما اطلاعات بیشتری در مورد وضعیت والدمار کوالفسکی از لهستان موجود نیست. به نظر می‌رسد این گروه، به‌رغم فشارهای جوی و تأخیرهای طولانی، به دنبال فرصتی برای صعود نهایی هستند.

ماکالو: مقابله با بادهای سهمگین

در حالی که بیشتر تیم‌ها به دلیل شرایط دشوار صعود را متوقف کرده‌اند، تیم ماکالو همچنان به تلاش خود ادامه می‌دهد. این قله که بلندتر و معمولاً بادخیزتر از ماناسلو و آناپورنا است، میزبان گروهی از کوهنوردان شجاع است که در شرایط بسیار سخت در حال پیشروی هستند.

طبق گزارش‌ها، سانو شرپا و هم‌تیمی‌هایش توانستند تا کمپ ۳ در ارتفاع ۷۴۰۰ متری صعود کنند. اما به دلیل وزش بادهای شدید، امکان برپایی چادر در این کمپ وجود نداشت و آن‌ها مجبور شدند پس از انبار کردن تجهیزات به کمپ ۱ بازگردند. آن‌ها اکنون منتظر بهبود شرایط هستند تا بتوانند تلاش خود را برای صعود ادامه دهند.

تراژدی پردانوف در اورست 1984؛ جبهه غربی تو را می خواند.

بلندترین قلل روسیه؛ از البروس تا آتشفشان‌های کامچاتکا!

هفته گذشته نیز این تیم در شرایطی بسیار سخت با بادهایی تا سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت و سرمای منفی ۴۰ درجه سانتی‌گراد به کمپ ۲ دست یافته و تجهیزات خود را در آنجا ذخیره کرده بودند. اعضای تیم شامل شرپاهای نپالی مانند سانو شرپا، پاستمبا شرپا، و پوربا اونگل شرپا به همراه ابوالفضل گوزلی از ایران، بدون استفاده از بالگرد، از تاریخ ۹ ژانویه به کمپ اصلی رسیده و از آن زمان تاکنون در کوهستان باقی مانده‌اند.

تحلیل شرایط و تغییر استراتژی‌ها

شرایط سخت زمستانی در قله‌های ۸۰۰۰ متری همواره چالش‌برانگیز بوده است. امسال نیز عدم وجود پنجره‌های هوایی مناسب و بادهای شدید باعث شده بسیاری از تیم‌ها بدون حتی تلاش برای صعود نهایی، برنامه خود را لغو کنند. به نظر می‌رسد که برخی از کوهنوردان به دنبال تغییر رویکردهای سنتی و تطبیق با واقعیت‌های دشوار زمستان هستند.

صعود در زمستان نیازمند صبر و تحمل فراوان است. تیم‌هایی مانند ماکالو، با وجود فشارهای جوی، هنوز امیدوار به یافتن فرصتی برای صعود نهایی هستند. اما این صعودها نه تنها به مهارت‌های فنی بالا، بلکه به استقامت و توانایی انطباق سریع با تغییرات شرایط نیاز دارند.