شروع سنگنوردی خودبه خود به اندازه کافی ترسناک است. برای بعضی از افراد به دلیل سنشان تردید بیشتری نیز وجود دارد. سوال اساسی در اینجا این است که آیا میتوان در ۴۰ سالگی این ورزش را شروع کرد؟ بله. می توانید در ۴۰ سالگی شروع کنید و همچنان یک سنگنورد خوب شوید.
در ادامه به برخی از انتظارات واقع بینانه می پردازیم. اگر در ۴۰ سالگی سنگنوردی را شروع کنید، یک سنگنورد درجه یک نخواهید شد. شما نمی توانید به عنوان یک ورزشکار مسابقه ای به خودتان نگاه کنید، اما همچنان می توانید با تمام وجود از این ورزش لذت ببرید.
سنگنوردی در ۴۰ سالگی
البته شروع سنگنوردی در سن ۴۰ سالگی مانند سنین پایین نیست. موانع ذهنی و جسمی وجود دارد که برای ورود به این ورزش باید از آنها عبور کنید.
با این حال، این موانع دور از دسترس نیستند. افراد زیادی وجود دارند که در همین سن شروع کرده و به نتایج بسیار خوبی نیز رسیده اند.
ملاحظات ذهنی
اول، اجازه دهید از جنبه ذهنی شروع کنیم. یک سنگنورد مبتدی در ۴۰ سالگی درست مانند هر سنگنورد دیگری خواهد بود. با اینکه یادگیری مهارت جدید هیجان انگیز است اما کسی به خاطر سنتان شما را تحویل نمی گیرد. شما در باشگاه سنگنوردی یک مبتدی به حساب می آیید. با این اوصاف، عامل سن می تواند عوارض بیشتری به این روند اعصاب خردکن اضافه کند. برخی سوالاتی که ممکن است داشته باشید به شرح زیر هستند:
- آیا دیگران در باشگاه من را قضاوت می کنند؟
- آیا وقت کافی برای سنگنوردی کردن دارم؟
- آیا لازم است یک مسیر جدید را شروع کنم؟
قدری به این سوالات خواهیم پرداخت:
آیا افراد من را در باشگاه یا طبیعت قضاوت می کنند؟
ترس از قضاوت چیزی است که باعث نگرانی هر کسی می تواند بشود. البته جامعه سنگنوردی و کوهنوردی معمولا روحیه حمایت کننده ای دارند و افراد جدید را به سرعت قبول می کنند. بیشتر افراد با یک گپ دوستانه مشکلی ندارند و می توانید به راحتی از آنها مشورت بگیرید.
البته گاها افرادی هم پیدا می شوند که طور دیگری عمل می کنند و شما را قضاوت خواهند کرد. بهتر است این نفرات اندک را جدی نگیرید و کار خودتان را بکنید.
آیا برای یادگیری یک ورزش جدید خیلی مسن هستم؟
البته که انسان در ۴۰ سالگی به اندازه یک فرد ۲۰ ساله شاداب نیست. اما همچنان می توان یک ورزش جدید را شروع کرد و یادگیری جریان خواهد داشت. البته که آموزش درست در این سن اهمیت ویژه ای دارد. شما به عنوان یک فرد بالغ باید بیشتر به ذهنتان تکیه کنید.
آیا وقت کافی برای سنگنوردی دارم؟
مشغله کاری، فرزندان و خانواده … اموری هستند که باعث می شود فرد شک کند. اما ما به تعادل نیاز داریم. سنگنوردی یک راه خوب برای ایجاد تعادل در تفریح شخصی و همچنین انرژی گرفتن برای بقیه امور زندگی است. باشگاه سنگنوردی جاییست که می توانید استرس را آنجا دفن کنید. مطمئن باشید ۲-۳ جلسه تمرین به هیچ جای زندگی آسیب نمی زند.
ملاحظات جسمی
علاوه بر نگرانی های ذهنی که ممکن است داشته باشید، برخی محدودیت های فیزیکی نیز وجود دارد که در صورت شروع سنگنوردی در ۴۰ سالگی باید از آنها مطلع باشید. این موارد مانع انجام ورزش نیست، اما باید از آنها آگاهی داشته و مد نظر بگیرید.
آسیبهای تاندونی
تا حد امکان باید سعیتان این باشد که از آسیب دیدن تاندون ها جلوگیری کنید. متاسفانه این مورد به خصوص در کسانی که سنگنوردی را در سنین بالا آغاز می کنند، رایج است.
از نظر علمی کمی پیچیده است، اما مختصر باید گفت که ماهیچه های ساعد شما سریعتر از تاندون انگشتانتان قدرت می گیرند. اگر خیلی سخت و خیلی سریع کار کنید، امکان پارگی تاندون در انگشت شما وجود دارد.
این امر به ویژه در صورتی خطرناک است که در سایر ورزشها ساعدتان را قوی کرده باشید، اما تاندونهای انگشتان قوی نباشند. آهسته به پیش بروید و در چند ماه اول به سختی صعود نکنید. تمرینات تقویت انگشتان را داشته باشید.
توجه به فرم
توجه به تکنیک و فرم در هر سنی مهم است. اهمیت بیشتر آن در سن بالاتر به این خاطر است که فرم بهتر به معنای فشار کمتر خواهد بود. به یاد داشته باشید شما یک بچه ۱۳ ساله نیستید که تنها ۴۰ کیلوگرم وزن داشته باشد و بتوانید تنها با اتکا به قدرت عضلاتتان صعود کنید.
تمرین تکنیک پا در سنگنوردی یک راه عالی برا تقویت فرم شماست. همچنین دشواری مسیرها را به صورت تدریجی افزایش دهید.
گرم کردن
گرم کردن به ویژه در سنین بالاتر برای جلوگیری از آسیب دیدگی بسیار مهم است. این شامل سه نوع گرم کردن می باشد:
- بالا بردن ضربان قلب: ۵ تا ۱۰ دقیقه اول تمرین ضربان قلبتان را بالا ببرید تا خون به جریان بیافتد.
- انجام حرکات کششی: ۵ تا ۱۰ دقیقه به انجام نرمش و کشش پویا اختصاص دهید تا عضلات بیدار شوند.
- گرم کردن انگشتان: راه دیگری برای جلوگیری از آسیب شدید. ۱۵ تا ۳۰ دقیقه ابتدای تمرین را صرف تراورس یا صعود مسیرهای بسیار آسان کنید تا دستها و انگشتان به خوبی گرم شوند.
آیا تیپ بدنی باعث محدودیت در سنگنوردی می شود؟
در ابتدایی ترین سطح باید گفت که هر چه وزن بیشتری داشته باشید، صعود سختتر خواهد بود. برای بالا کشیدن خود روی دیواره باید انرژی بیشتری صرف کنید. این امر همچنین فشار بیشتری بر انگشتان و مفاصل وارد می کند که می تواند خطر آسیب دیدگی را افزایش دهد.
در حال حاضر، هیچ یک از این موارد نباید شما را از انجام ورزش بازدارد، اما دانستن اینها باعث می شود با چشم باز تمرینات خود را انجام دهید.
نحوه شروع سنگنوردی
با توجه به مواردی که بالا گفتیم نکات زیر را برای شروع سنگنوردی در نظر داشته باشید:
- در یکی دو ماه اول با ۱-۲ جلسه در هفته تمرین را شروع کنید. در این حالت بدن شما زمان کافی برای انطباق با شرایط ورزش جدید را پیدا خواهد کرد.
- مربی بگیرید. داشتن یک مربی به شما کمک می کند تا تکنیک ها را زودتر فرا بگیرید. در این صورت فشار کمتری روی مفاصل خواهید آورد.
- برای شروع یک کفش سنگنوردی و یک کیسه پودر کافیست. اول به سراغ کار کردن روی طناب نروید. پس از چند جلسه تمرین و به تدریج با طناب کار کنید و وسایلتان را به آرامی تکمیل نمایید.
