اسکی روی برف [ورزش] چیست و انواع اسکی کدامست؟

اسکی یک از مفرح ترین ورزشهای زمستانی است. حس سر خوردن و آزادی روی شیب های برفی را کمتر جایی می توان تصور کرد. ریشه ورزش اسکی روی برف در مناطق سردسیر اروپا باد. در واقع مردم آن ناحیه از اسکی با دو چوب برای حمل و نقل راحتتر در مسیرهای برفی استفاده می کردند. در این نوشته ابتدا به معرفی ورزش اسکی خواهیم پرداخت. سپس انواع اسکی روی برف را توضیح می دهیم. با موج کوه همراه باشید.

اسکی روی برف چیست؟

اسکی روی برف یک نوع تفریح، ورزش و روش جابجایی است که طی آن فرد با استفاده از چوب‌های صاف و بلندی که به کفش خود متصل می‌کند و چوب اسکی نامیده می‌شود، روی برف سُر می‌خورد. اسکی در مفهومی عام‌تر، به سر خوردن با چوب اسکی یا ابزارهای مشابه بر روی سایر سطوح مانند آب و چمن نیز اتلاق می‌شود.

اِسکی با فعل کردن همراه می‌شود و عمل آن را اِسکی کردن یا به زبان انگلیسی Skiing خوانده می‌شود. اِسکی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود که نوع قدیمی تر آن در اسکاندیناوی ترتیب داده شده به صورتی که اتصالات پاشنه آن رها و آزاد می‌باشد و تخته به پنجه چکمه اسکی باز وصل می‌شود و نه به پاشنه پس اسکی باز توانایی مانور و ایجاد حرکت و پیچ بیشتر و در عین حال به زانو خم شدن را خواهد داشت.. انواع اسکی اسکاندیناوی عبارتند از: اسکی پرش، اسکی صحرایی (Cross-Country که معنی آن سرزمین نوردی می‌باشد) و اسکی تلمارک است. انواع اسکی با دو چوب انجام میشود.

بیشتر بخوانید: ۲۱ پیست اسکی ایران

تاریخچه اسکی روی برف

اسکی برای اولین بار در حدود 3000 سال قبل از میلاد مسیح به عنوان راهی برای پیاده روی مسافت های طولانی در برف اختراع شد. استفاده از اسکی باعث افزایش سطح مقطع تماس فرد با برف می شد و مانع رو رفتن انسان در عمق برف می گردید. آنچه در آنروزها استفاده میشد بیشتر به اسکی کراس کانتری مدرن شبیه بود تا نوع اسکی در شیب که امروزه بیشتر مردم انجام می دهند.

کسی نمی داند که واقعا چه کسی برای اولین بار اسکی را اختراع کرد. نقاشی های دیواری چینی به استفاده از این ابزار در 5000 سال پیش اشاره می کند. اما مکانهای دیگری هم وجود دارد که ممکن است در همین دوره از آن استفاده کرده باشند. هزاران سال است که در کانادا، آلاسکا و استرالیا از این وسیله استفاده میشود. مردم اسکاندیناوی اعتبار اختراع اسکی مدرن را به خود اختصاص داده اند.

اسکی آلپاین (یا سراشیبی) تا قرن 18 توسعه نیافته بود. ارتش نروژ و سوئد تمرینات اسکی را برای افزایش مهارت و استقامت سربازان خود شکل دادند. در دهه 1850 بود که اسطوره نروژی سوندره نورهیم اولین اسکی های دارای قوس و سایدکات را طراحی کرد. این شکل کلاسیک قوسی با مرکز باریک و نوک های پهن تر است که هنوز هم از آن استفاده می کنیم.

برای گرم نگه داشتن بدن چه بخوریم؟ راهنمای 100٪ عملی روزهای سرد

ببینید| ویدیو کامل اسکی حماسی اندژی بارگیل در اورست

ورزش اسکی

شامونی در سال 1924 میزبان اولین بازی های المپیک زمستانی با ورزشهایی مانند کرلینگ، اسکیت روی یخ و اسکی صحرایی بود. اما اسکی در سراشیبی تا بازیهای گارمیشن-پارتنکیرشن در سال 1936 در فهرست مسابقات قرار نگرفت. از آن زمان به بعد این ورزش به دو نوع رویداد مختلف تقسیم شد. سرعت مستقیم که باید در آن با سرعت بیش از 125 کیلومتر در ساعت به پایان مسیر رسید و اسکی مارپیچ که با جاخالی دادن بین موانع انجام میشود.

اسکی فری استایل که در ادامه این مطلب درباره آن توضیح خواهیم داد در دهه 1930 شکل گرفت. اما در سال 1979 بود که به طور رسمی توسط فدراسیون بین المللی اسکی به رسمیت شناخته شد و اولین بار در بازی های المپیک 1988 کالگری به نمایش درآمد.

انواع اسکی روی برف

• آلپاین
• شمالی

اسکی آلپاین

نام ورزش و تفریحی است که در آن با اسکی روی تپه‌ها و شیب‌های پر از برف سر می‌خورند. در اسکی آلپاین، بر خلاف اسکی شمالی پاشنه پای اسکی‌باز روی اسکی ثابت است.

اسکی آلپاین در بسیاری از کشورها که دارای مناطق کوهستانی و برف‌گیر هستند رواج دارد. در سال‌های اخیر در برخی کشورها پیست‌های اسکی مصنوعی درست کرده‌اند.

ورزش اسکی آلپاین از سال ۱۹۳۶ در مسابقات المپیک زمستانی برگزار شده‌است.

انواع اسکی آلپاین عبارتند از:

• مارپیچ کوچک
• مارپیچ بزرگ
• اسکی سرعت
• سوپر جی
• اسکی ترکیبی

اسکی مارپیچ کوچک یا اسلالوم

(به انگلیسی: Slalom skiing) یکی از رشته‌های ورزشی اسکی آلپاین است. این رشته کوتاه‌ترین مسیر را نسبت به دیگر رشته‌های آلپی مانند مارپیچ بزرگ و سوپر جی و اسکی سرعت دارد. دروازه‌های آن تنگ‌تر و پیچ‌های آن بسته‌تر از دیگر رشته‌ها است. هر شرکت‌کننده دو مسیر مختلف را در یک روز می‌پیماید و کسی که مجموع زمانش کم‌تر از دیگران باشد برنده می‌شود. فاصله بین دروازه‌ها بر حسب redus اسکی همان شعاع پیچ اسکی تعیین می‌شوند در مارپیچ کوچک فاصله دروازه‌ها حدود ۱۵ تا ۱۸ متر است. طراحی مدل دروازه‌ها بدست مربی و بر اساس شیب پیست است. عکس العمل در مارپیچ کوچک سریع تر بوده و حالت بلند بالاتنه صاف بوده و عکس‌العمل بیشتری دارند.

اسکی مارپیچ بزرگ یا اسلالوم ژه‌آن یا اسلالوم بزرگ

(به فرانسوی: Slalom géant) یکی از رشته‌های ورزشی اسکی آلپاین است.

اسکی مارپیچ بزرگ نوعی اسکی روی برف است که چوب‌اسکی (برف‌سُره) آن به طول ۱۸۶ سانتی‌متر برای آقایان و ۱۷۶ سانتی‌متر برای خانم‌ها است که در مسابقات مارپیچ بزرگ از آن استفاده می‌شود.

طول مسیر این رشته از مارپیچ کوچک بیشتر است و دروازه‌های آن نیز پهن‌تر و پیچ‌های آن بازتر است. در هر مسابقه هر اسکی‌باز دو مسیر مختلف را می‌پیماید و کسی که مجموع زمانش کم‌تر از دیگران باشد برنده است. فاصله بین دروازه‌ها بر حسب redus مانند پیچ‌های اسلالوم SL انجام می‌شوند که نزدیک به ۳۵ متر می‌باشد. در مارپیچ بزرگ GS کل بدن درگیر بوده و تقریباً حالت بشین‌پاشو دارد.

اسکی سرعت یا دانهیل

یکی از رشته‌های ورزش اسکی آلپاین است. این اسکی با روش آزاد و با سرعت زیاد در یک مسیر مستقیم و بدون پیچ و کنترل انجام می‌شود در این رشته اسکی‌بازان مسیری طولانی‌تر از دیگر رشته‌های اسکی آلپی را طی می‌کنند و پیچ‌های مسیر کم‌تر و بازتر از دیگر رشته‌ها است. سرعت شرکت‌کنندگان گاه به ۱۵۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد.

در مسابقه‌های جهانی و المپیک‌های زمستانی شرکت‌کنندگان مسیر یکسانی را اسکی می‌کنند و اسکی‌بازی که مسیر را در کوتاه‌ترین زمان طی کند برنده است.

اسکی مارپیچ سرعت، اسلالوم سوپر ژه‌آن

(به فرانسوی: Slalom Super Géant) یا بطور کوتاه سوپرجی، یکی از رشته‌های ورزش اسکی است که مسابقه‌های آن از سال ۱۹۸۲ در سطح بین‌المللی برگزار می‌شود.

این رشته از نظر فنی و سرعت بین دو رشته مارپیچ بزرگ و اسکی سرعت قرار دارد.

اسکی سوپر ترکیبی

یکی از رشته‌های اسکی آلپاین است. در این رشته اسکی‌باز ابتدا یک مسیر اسکی سرعت و سپس یک مسیر مارپیچ کوچک را می‌پیماید و هر کس که مجموع زمانش کم تر باشد برنده است.

اسکی شمالی

انواع اسکی شمالی:

• تلمارک
• صحرانوردی یا کراس کانتری
• نوردیک
• پرش با اسکی

اسکی تلمارک

اسکی تلمارک به گونه‌ای از ورزش اسکی گفته می‌شود که در آن، مانند اسکی صحرانوردی، پاشنهٔ پای اسکی‌باز به چوب اسکی ثابت نیست و اسکی‌باز می‌تواند در پیچ‌زدن به حالت «به‌زانو» درآید. روش تلمارک برای شیب‌های تند چندان مناسب نیست و بیشتر در تپه‌ها و دامنه‌های کم‌شیب به‌کار می‌آید.

نام این ورزش از استان تلمارک نروژ گرفته شده‌است.

اسکی نوردیک

به گروهی از ورزش‌های اسکی گفته می‌شود که در آن‌ها پای اسکی‌باز فقط از جلو به چوب اسکی محکم شده و، بر خلاف اسکی آلپاین، می‌تواند پاشنه پا را بالا بیاورد.

نام این گونه از ورزش‌ها به کشورهای شمال اروپا اشاره دارد که خاستگاه اسکی بوده‌اند.

اسکی صحرانوردی، اسکی تلمارک و پرش با اسکی از رشته‌های اسکی شمالی است که مسابقه آن‌ها در المپیک‌های زمستانی برگزار می‌شود.

اسکی صحرانوردی

این ورزش در کشورهای سرد و کوهستانی اروپا و آمریکای شمالی محبوبیت دارد. مسافت این مسابقه اسکی۵۰ کیلومتر است و معمولاً شامل اسکی کردن از فراز و نشیب تپه‌ها و در سطح زمین می‌باشد. وسیله اسکی مخصوص این مسابقه (چوب اسکی) باریکتر و سبکتر از سایر اسکی هاست و کفش آن نیز به دلیل مسافت زیاد سبک می‌باشد و از ناحیه پنجه پا به اسکی وصل می‌شود. بتازگی نیز در ایران مسابقاتی در این رشته برگزار می‌شود. این ورزش رده های مسافتی دیگری نیز دارد.

اسکی پرش

یکی از ورزش‌هایی است که ورزشکاران در آن تلاش می‌کنند با عبور از یک سراشیبی و پرش از آن در دورترین نقطه ممکن فرود آیند. علاوه بر فاصله فرود داوران به نحوه پرش و فرود نیز امتیاز اختصاص می‌دهند. اسکی‌های استفاده شده در این ورزش بزرگتر و پهن‌تر است. پرش با اسکی یک ورزش زمستانی است و در المپیک زمستانی نیز حضور دارد اما می‌توان آن را در سطوح مصنوعی نیز انجام داد.

پیش بینی هواشناسی پیست اسکی دیزین