صعود سرعتی در مسیرهای سنگنوردی یا دیواره نوردی شاید مد نظر خیلی از ورزشکارها نباشد. اما زمان می تواند به معنای ایمنی و موفقیت در برنامه باشد. در اینجا یک سری از نکات برای صعود سرعتی در سنگنوردی و دیواره نوردی ارایه می دهیم. شاید به نظر برسد این نکات تاثیر زیادی ندارد. اما وقتی چند مورد را رعایت کنید. همین درصدهای کم تبدیل به تفاوت مشخص می شود.
شیطان در جزئیات است.
مثل امریکایی
این تفاوت می تواند به معنای از مسیر درآمدن در روشنایی یا گیر کردن در تاریکی وسط دیواره باشد. شب هم که خطرات خود را دارد. پس باید با دقت کار کرد. و البته بسیاری از حوادث در دیواره هایی مانند علم کوه به علت کندکار کردن تیم یا به تاریکی خوردن پیش آمده است. از طرف دیگر صعود سریع و نه عجولانه لذت خاصی دارد. ضمنا هر چه زودتر مسیر را تمام کنید ، احتمال برخورد با هوای خراب کمتری هم خواهید داشت. به طور مثال هر طول ده دقیقه یعنی برای ۱۷ طول مسیر فرانسوی های علم کوه حدود سه ساعت ذخیره زمان. پیروزی نتیجه فوت و فن های کوچک است.
نکاتی در صعود سرعتی در دیواره نوردی
نکات صعود سرعتی سرطناب
سرطناب بمانید.
از نظر استراتژیک بهتر است یک نفر در تمام مسیر سرطناب بماند. اما اگر مجبورید سرطناب را عوض کنید، بهتر است هر چند طول این کار را انجام دهید. یا اینکه یک نفر یک روز سرطناب صعود کند و دیگری روز بعدی. سرطناب یک نفر باعث می شود که طول به طول هر دو نفر یک استراحت خوب داشته باشند. به خصوص صعود در زمستان به صورت ضربدری باعث سردشدن نفر در کارگاه می شود.
محدودیت زمانی برای سرطناب
به جای تقسیم بندی بر اساس طول بهتر است بر اساس زمان سرطنابی را تقسیم کنید. به طور مثال یک نفر سه ساعت صعود کند و سرطناب را تغییر دهید. صعود سرعتی بر اساس زمان است. این مدل تقسیم بندی در صعودهایی که سرعتی نیستند هم می تواند مفید باشد. در اینجا اگر سطح هم طناب ها هم متفاوت باشد تاثیر مثبتی خواهید دید. در واقع بهتر است از بلوک های زمانی به جای تعداد طول استفاده کنید.
ابزار گذاری
در صعود سرعتی سعی کنید ابزار را در مقابل سینه یا پایین تر قرار دهید. این یک تمرین خوب در هر شکلی از صعود و همچنین صعودهای اسپرت می باشد. البته تاثیر آن در سرعت صعود هم مشخص است. ابزار گذاری در بالای سر انرژی زیادی می گیرد.
گرایش برای ابزار گذاری بالای سر به دلیل حس ایمنی بیشتر می باشد. اما در عمل این اتفاق نمی افتد. با ابزار گذاری در برابر بدن تسلط بیشتر خواهید داشت و احتمال بیشتری هست که ابزار موثرتری کار بگذارید.
در مورد ابزارگذاری به خصوص در صعود سرعتی از هوشتان استفاده کنید. ابزارهایی که در ادامه نیاز دارید را ذخیره کنید. مثلا اگر دو عدد فرند سایز یک و یک فرند سایز یک و نیم دارید، بهتر است از سایز یک استفاده کنید. از ابزارهای موجود در مسیر مانند میخ ها استفاده کنید. اما نسبت به آنها مشکوک باشید. این ابزارها در طول سالها استفاده می شوند و در معرض باد و باران هستند.
بعد از صعود یک قسمت متوسط با میانی های کم، ورود به یک قسمت مصنوعی ، آنهم روی یک ابزار فیکس قدیمی کار جالبی نیست. عواقب پاندول شدن با شکستن ابزار می تواند بسیار خطرناک باشد.
از کم یا فرند می تواند به عنوان کوییک دراو هم استفاده کنید. اما کوییک دراو فقط کوییک دراو است.
گره شما
از گره های کوچک برای اتصال طناب به هارنس استفاده کنید. این کار به خصوص در زمان صعود مصنوعی می تواند باعث نزدیک شدن شما به میانی شود. این کار یک فایده دیگر هم دارد. دستتان در زمان کوییک انداختن به گره گیر نمی کند.
حرکت کارآ
تکنیک های درست و معین تاثیر زیادی در کارآیی وسرعت صعود دارند. به طور مثال برای صعود یک شکاف ممکن است. لای بکینگ(خوابیدن به یک طرف وصعود شکاف) بهتر از لاخ کردن مستقیم باشد. البته بسته به مهارت هم دارد. در اینجاست که باید به تکنیک های مختلف آشنایی کامل داشت.
نکات صعود مصنوعی برای صعود سرعتی
پله رکاب
به جای پله رکاب پنج پله از ۴ پله استفاده کنید. برای ۹۵ درصد صعود ها شما نیازی به پله پایینی نخواهید داشت. برای آن پنج درصد هم کار ساده است. یک کوییک دراو به سر پله رکاب اضافه کنید. همچنین از پله رکابهای سبک استفاده کنید. هدف در اینجا راحتی پا نیست. از پله رکاب با رنگهای متفاوت بهره ببرید تا دست چپ و راست مشخص باشند.
البته در صعود های زمستانی باید حساب اندازه کفش و شاید کرامپون هم داشته باشید. کرامپون یک خوبی دارد. دربسیاری شرایط کافی است نوک کرامپون به پله رکاب گیر کند. حالا می توانید بلند شوید.
از مصنوعی به طبیعی
اغلب حتی مسیر های با درجه A3 مصنوعی هم دارای قسمتهای طبیعی نسبتا آسان و سریع هستند که می توانند باعث حفظ زمان بشوند. سنگنوردانی ر ا می توان دید که ده دقیقه برای یک ابزار وقت صرف می کنند. اما یک قسمت ۵.۱۰ را در چند ثانیه طی می کنند. یاد بگیرید که ازصعود مصنوعی به طبیعی بروید و برگردید.
گاها در درآمدن از صعود مصنوعی به طبیعی می تواند سخت باشد. یک راه پیشنهاد می دهیم. رکاب را جا بگذارید. قسمت طبیعی را صعود کنید. ابزار گذاری کرده، برگردید و رکاب را بردارید.
استفاده از کفش سنگ در صعود مصنوعی
استفاده از یک کفش سنگنوردی راحت اغلب باعث افزایش سرعت صعود در مسیر مصنوعی می شود. با استفاده از کفش سنگنوردی می توانید از گیره های پا خیلی بهتر استفاده کنید. یک گیره می تواند تاثیر خود را داشته باشد.
کرک یومارینگ
زمانی که با یک شکاف موازی طولانی مواجه می شوید یک ابزار مانند فرند به هر یک از رکابها وصل کرده و آنها را با خود بالا ببرید. البته فراموش نکنید که به منظور میانی ابزار هم جا بگذارید. روی یک رکاب می ایستید و دیگری را بالا می برید. به همین شکل متناوبا ادامه میدهید.
نکات تمیز کردن مسیر در صعود سرعتی
ابزار را به یک تسمه اسلینگ بیاندازید. طوری این کار را انجام دهید که سرطناب از آن استفاده می کند. که دوباره نیاز به مرتب کردن نباشد. سپس در کارگاه تنها اسلینگ را تحویل سرطناب بدهید.
سایزهای یکسان را در کنار هم یا در یک کاربین قرار دهید. می شود دو یا سه ابزار را در یک کاربین قرار داد . بستگی به مسیر دارد.
ذخیره انرژی
در صعود سرعتی ذخیره انرژی اهمیت زیادی دارد. صبر کنید که ابزار در برابر سینه شما یا پایینتر قرار بگیرد. اینطوری بی دلیل دستتان را بالا نمی گیرید.
اسندرها( یومارها و..) به جای فیکس کردن دست روی یومار سعی کنید موقع جمع کردن ابزار روی یومار بنشینید. این کار باعث یک استراحت کوتاه می شود .در بعضی قسمت ها مانند کلاهک ها نیاز دارید که یومار را جدا کرده و بالا ببرید، تا از آن قسمت مسیر عبور کند. یاد بگیرید که با یک دست یومار را در آورید و دوباره به طناب بیاندازید. صعود سرعتی به مهارت و تمرین نیاز دارد.
جمع کردن کوییک دراو
در زمان جمع کردن کوییک دراو از بولت ها، اول آنها را از طناب جدا کنید. سپس کوییک را از بولت در بیاورید و آنرا به رک یا تسمه خود بزنید. اینطوری کوییک از طرف درست جمع می شود. یک کار دیگر هم می توانید بکنید. اول کوییک را از سمت بولت در بیاورید. سپس آنرا به رک یا هارنس وصل کنید. بعد کوییک را از طناب در بیاورید. هر دو حالت تعداد حرکت یکسان دارند.
جاگینگ
جاگینگ Jugging را به خوبی تمرین کنید. زمانی که به سمت چپ می روید بهتر است دست چپ جلو باشد. تیم نباید معطل شود. سرعتتان در موقع جاگینگ باید مانند راه رفتن باشد.
تنظیم پله رکاب و تنظیم جاگینگ
برای تنظیم پله رکاب وقت بگذارید. ارگ مسیر پر شیب است ، باید پاهایتان قدری نزدیک به یومارها بشاد. اگر پای راست خسته است، پله رکاب راست را بلندتر بگیرید.
فاصله یومار یا اسندر تا هارنس را هم بایستی تنظیم کنید. با شیب بیشتر ، یا خستگی بیشتر این فاصله را کوتاه تر کنید. التبه این مورد برای یومار دست بالایی مهم است. زیرا وزن شما روی یومار می افتد. حمایت یومار پایینی نباید آنقدر کوتاه شود که حرکت شما را محدود کند.
توجه داشته باشید در بعضی از مواقع بهتر است پای خود را از پله رکاب بیرون آورید. به طور مثال در پاندوله ها می توانیدپای خود را به دیواره بزنید یا با فشار پا روی دیواره بدوید.
مدیریت طناب
در زمانی که صعود می کنید بهتر است طناب را با خودتان ببرید. احتمال گیر کردن طناب را همواره در نظر داشته باشید.
زمانی که از گری گری برای حمایت استفاده کرده و سپس جاگینگ می کنید، بگذارید گری گری در طناب بماند و طناب را به وسیله آن پایین بکشید. در اینجا به دلیل وزن طناب گری گری اتوماتیک عمل می کند و به عنوان بک آپ سیستم یومار یا اسندینگ شما استفاده می شود.
جمع کردن ابزار یک تراورس
در زمان جمع کردن یک تراروس بهتر است حمایت یومارتان کوتاه نباشد. البته بیشتر اوقات پیشنهاد می شود که ارتباط کوتاه باشد.
