عضویت در کانال
دنالی ، همچنین به عنوان مک کینلی هم شناخته می شود، بلندترین قله در امریکای شمالی به ارتفاع 6190 متر است که در آلاسکا قرار دارد. نام مک کینلی توسط یک جوینده طلا برای حمایت از ویلیام مک کینلی که آن زمان کاندیدای ریاست جمهوری بود، روی کوه نهاده شد. که در سالهای 1917 تا 2015 هم به کوه شناخته میشد که سپس به نام قبلی خود بازگشت. این کوه از مجموعه بلندترین قله های هر قاره به شمار می رود. قله دنالی بلندترین قله کشور امریکا نیز هست. با موج کوه همراه باشید.
اولین صعود به دنالی
- 1902 آلفرد بروکز به عنوان یک محقق در کوه حضور پیدا کرد. اما سعی نمود که تلاشی هم برای بالا رفتن از دنالی داشته باشد.
- 1903 جیمز ویکرشام ، اولین تلاش ثبت شده روی کوه را انجام داد.
- 1904 دکتر فردریک کوک ، یک تیم پنج نفری برای صعود به دنالی را رهبری کرد.
- 1913 اولین صعود به قله اصلی توسط یک گروه به رهبری هودسون و کارستنس. والتر هارپر و روبرت تاتوم به قله رسیدند.
منظره اطراف از قله دنالی مثل نگاه کردن از پنجره عرش است.
روبرت تاتوم
در سال 2003 ، 58% از کوهنوردان به قله دست یافتند. بیشتر کوهنوردان از مسیر غربی که در سال 1951 گشایش شد به قله صعود می کنند. این قله یکی از 7 قله 7 قاره جهان می باشد.
خط زمانی
- 1913 اولین صعود.
- 1932 دومین صعود توسط آلفرد لیندلی. هاری لیک ، گرانت پیرسون ، ارلینگ استورم.
- 1947 صعود اولین زن به قله دنالی ، باربارا واشبورن.
- 1951 اولین صعود مسیر تیغه غربی توسط بردفورد واشبورن.
- 1954 اولین صعود مسیر طولانی یال جنوبی.
- 1954 اولین صعود یالچه شمال غربی به قله شمالی توسط فرد بکی.
- 1959 اولین صعود تیغه غربی ، با سطح تکنیکی متوسط به قله.
- 1961 اولین صعود به مسیر کازین ، مشهورترین مسیر تکنیکی کوه. توسط ریکاردو کازین ، لوییجی آیرولدی ، لوییجی آلیپی ، جیانکارلو کانالی ، رومانو پرگو ، آنیبال زوچی.
- 1962 اولین صعود مهمیز جنوب شرقی.
- 1963 اولین صعود یال شرقی.
- 1967 اولین صعود زمستانی دنالی توسط دیو جانسون ، آرت دیویدسون و رای گانت.
- 1967 هفت نفر از اعضای یک تیم به مدت ده روز در زیر قله به علت یک طوفان مهیب زمینگیر شده و جان خود را از دست دادند.
- 1970 اولین صعود انفرادی کوه توسط ناومی اومورا.
- 1970 صعود یک تیم مستقل زنان.
- 1972 اولین فرود با اسکی از طریق رخ جنوب غربی دنالی.
- 1976 اولین صعود انفرادی مسیر کازین به دنالی
- 1988 اولین صعود انفرادی موفق در زمستان. توسط ورن تاجس.
- 1990 اولین صعود سرعتی توسط آناتولی بوکریف از مسیر غربی در 10 ساعت و سی دقیقه. از بیس به قله.
سرما در دنالی
این کوه به دلیل هوای بسیار سرد آن مشهور است. دمالی -60 درجه سانتیگراد با ویند چیل -83 درجه در این کوه ثبت گردیده. به نظر دمای -100 درجه نیز بر اساس برخی از مدارک در کوه ثبت شده است.
مسیر کازین
این مسیر امروزه به عنوان یکی از 50 مسیر کلاسیک امریکای شمالی شناخته می شود. مسیر کازین 2400 متر طول دارد که در رخ جنوبی این کار قرار گرفته است و در چند متری قله اصلی پایان می پذیرد. برف پرشیب ، یخ و صعود ترکیبی این مسیر را به یک مسیر آلپی تمام عیار تبدیل نموده است. درجه سختی مسیر Alaska Grade 5, 5.8, AI 4 می باشد.
پیشنهاد ویژه موج کوه برای امروز!
تناسب اندام و ورزش : باشگاه ورزشی موج
تشریح مسیر کازین در دنالی
دهلیز ژاپنی ها ، بسته به شرایط سال ممکن است برخی قسمت ها پوشیده از یخ باشند یا اینکه با صعود مسیرهای ترکیبی مواجه بشوید. در این قسمت جایی خوبی برای استراحت وجود ندارد و تقریبا اکثر کارگاهها با استفاده از پیچ یخ زده می شود. طول این قسمت از مسیر تقریبا 300 متر میباشد و در حدود ده طول صعود را شامل میشود. پس از این قسمت لبه کازین قرار دارد که به اندازه دو چادر جای شب مانی می باشد.
نوار صخره ای کوچک ، در خروج از کمپ با یک نوار صخره ای نسبتا آسان مواجه می شوید که شاید درجه آن5.5 باشد. پس از آن خط الراس کابوی شروع می شود که یک لبه چاقویی به طول 300 متر است.
اولین نوار صخره ای بزرگ هم پس از یک تراورس برفی آغاز می شود که شامل قسمتهای نسبتا سخت مسیر می باشد. پس از این قسمت هم یک جا برای شب مانی وجود دارد. در این قسمت مقداری پیچیدگی هست که به نظر صعود کنندگان مسیر بهتر است مستقیم وارد قسمت سنگی بشوید. در ادامه با نوار سنگی سوم برخورد می کنید. در اینجا یک شکاف برای صعود وجود دارد. در ادامه یک مسیر وجود دارد که به عنوان جایگزین برای آخرین قسمت سنگی استفاده می شود و تقریبا قسمتهای فنی به پایان میرسند.
یک نظر در “دنالی [ بلندترین قله آمریکای شمالی ]”
من در منطقه دنالی بوده ام ، مسیر کازین که اشاره کردید ۲۴۰۰ متر طول دارد ، باید اشتباه باشد.
چرا که بیسکمپ در حدود ارتفاع ۶۰۰ متر از سطح دریاست. که آن هم در کف یخچال بوده و فقط با هواپیما روی یخچال فرود میآییند. منطقه فوق العاده خطرناکی است و هزینه رجیستریشن صعود به آن در سال ۲۰۱۸ ده هزار دلار بود . البته یه قله بالای ۵۰۰۰ متری هم داره که اون هم هزینه رجیستریشن داشت و یه قله بالای ۴۰۰۰ متر هم داره که به اسم هانتر هست. اون نیازی به رجیستر نداره اما باز هم بسیار خطرناکه و باید با هواپیما تا بیس کمپ دنالی رفت.
برای من دیدن انجا عالی بود اما بدلیل زلزله مهیب سال ۲۰۱۸ از هر اقدامی در الاسکا منصرف شدم و از آلاسکا مهاجرت کردم .