سر ادموند پرسیوال هیلاری ، کوهنورد ، نیکوکار ، نویسنده نیوزلندی. در ۲۹ می ۱۹۵۳ ، او به همراه تنزینگ نورگی اولین انسانهایی بودند که پا بر قله اورست نهادند. آنان قسمتی از نهمین تیم اعزامی بریتانیا به این کوه به سرپرستی جان هانت بودند.
سه قطب با ادموند هیلاری
هیلاری در دوران مدرسه به کوهنوردی علاقمند شد. او اولین صعود جدی خود را در سال ۱۹۳۹ به قله مونت اولیویر انجام داد. وی در زمان جنگ جهانی دوم هم در نیروی هوایی سلطنتی نیوزلند خدمت کرد. ادموند هیلاری پیش از صعود به اورست هم در اکسپدیشن های سال ۱۹۵۱ اورست و ۱۹۵۲ چوآیو حضور داشت. در سال ۱۹۵۸ به قطب جنوب و پس از آن به قطب شمال دست یافت. متعاقبا وی نخستین انسانی است که به دو قطب و قله اورست رسیده است.
راه مدرسه
مادر ادموند هیلاری دوست داشت که او در یک مدرسه خوب تحصیل کند. برای همین فاصله مدرسه قدری زیاد بود و به همین خاطر ادموند هر روز برای سه و نیم سال باید یک ساعت و چهل دقیقه برای رفت و برگشت دوچرخه سواری می کرد.
او در ابتدا از دیگران نحیف تر بود و همین باعث خجالت وی می گردید اما بعدها با ۱۸۸ سانت قد و روی آوردن به بوکس این موضوع را فراموش کرد.
کوهنوردی
ادموند هیلاری در ۱۶ سالگی و در یک سفر مدرسه به کوهنوردی علاقمند شد. سپس وارد کالج شد و پس از دو سال تحصیل در زمینه ریاضی به دلیل عدم موفقیت آنرا رها کرد. پس از آن به زنبورداری به همراه پدر و برادرش مشغول شد، پس در تابستان به زنبورها رسیدگی می کرد و در زمستان به سراغ کوهها می رفت.
اکسپدیشن ها
در ژانویه ۱۹۴۸ ، هیلاری در قالب یک گروه به مونت کوک بلندترین قله نیوزلند صعود کرد. در سال ۱۹۵۱ به عنوان قسمتی از هیات اعزامی بریتانیا به سرپرستی اریک شیپتون به اورست رفت. در ۱۹۵۲ ادموند هیلاری و جرج لووه قسمتی از یک تیم انگلیسی به سرپرستی اریک شیپتون روی چوآیو تلاش کردند.
اکسپدیشن ۱۹۵۳ اورست
در سال ۱۹۴۹ مسیر تبت که سالها توسط تیم ها برای تلاش روی اورست به کار برده می شد توسط دولت چین بسته شد. برای چندین سال هم دولت نپال هر ساله تنها به یکی دو تیم اجازه حضور در منطقه را می داد. یک هیات اعزامی سوییسی که تنزینگ هم عضو آن بود در سال ۱۹۵۲ روی اورست تلاش کرد که به دلیل هوای خراب نتوانست به قله برسد.
مرتبط : رخ شمالی اورست
اکسپدیشن هانت شامل یک تیم بیش از ۴۰۰ ، ۳۶۲ باربر ، ۲۰ شرپا و ۴۵۰۰ کیلوگرم تجهیزات بود. لووه در این صعود آماده سازی لوتسه فیس را بر عهده داشت. هیلاری هم مسئول آماده سازی یخشار خمبو شده بود.
بیس کمپ در این برنامه در ماه مارچ برقرار شد و کمپ آخر در گردنه جنوبی هم در ۲۶ می آماده شد. تیم اول برای صعود به قله از بوردیلون و اوانز تشکیل می شد که به دلیل خراب شدن سیستم اکسیژن مجبور شدند از قله جنوبی بازگردند. پس از آنها هانت تنزینگ نورگی و ادموند هیلاری را برای تلاش اعزام کرد.
بر بام جهان
هیلاری و نورگی به دلیل هوای خراب دو روز در گردنه جنوبی صبر کردند. در پیش روی آنها یک قسمت سخت باقی مانده بود که امروزه به قدم گاه هیلاری مشهور است.
من دیدم که یک شکاف بین سنگ و برف در سمت شرق به چشم می خورد. لای آن خزیدم و خودم را به بالا کشاندم… تنزینگ به آرامی به من پیوست و مسیر را ادامه دادیم.
ادموند هیلاری
آنها در ساعت ۱۱ و سی دقیقه صبح به قله می رسند. سپس برای ۱۵ دقیقه در قله صبر کرده ، عکس می گیرند.
پس از اورست
ادموند هیلاری پس از اورست ده قله دیگر را در هیمالیا صعود می کند. وی همچنین در یک تیم برای ده ماه به دنبال یافتن آثار یتی تلاش می کند که تنها نتیجه این دوره تجسس برخی رده پاها می باشد. وی پس از این دوره تحقیق به این نتیجه میرسد که یتی زاده تصور انسان می باشد.
