حجم زیاد کپسولهای اکسیژن و هم هوایی اندک: شرایط تیم ها در روزهای پیش رو چگونه خواهد بود؟
تنها یک هفته پس از پرواز به بیس کمپ آناپورنا، کوهنوردان حاضر در این کوه در حال شروع تلاش برای صعود قله هستند. این استراتژی به دلیل مدت زمان کمتر صرف شده در مسیر خطرات را به حداقل می رساند، اما به استفاده گسترده از اکسیژن کمکی نیاز خواهد داشت.
تیم ثابت کشی چند روز پیش به کمپ ۳ رسد و به بیس کمپ بازگشت. آنها دیروز مجددا بیس کمپ را به سوی کمپ ۲ ترک کردند، در حالی که بعضی از مشتریان آنان عازم کمپ ۱ شدند. امروز نیز سایر کوهنوردان راهی کمپ ۲ خواهند شد.
طرح کلی سرپرست نپالی برنامه، مینگما جی به شرح زیر خواهد بود:
“در ۱۱ آوریل، تیم شرپا به کمپ ۳ می رود و به کمپ ۲ بازخواهد گشت و مشتریان به کمپ ۲ صعود می کنند. در ۱۲ آوریل، همه اعضای تیم به کمپ ۳ صعود خواهد کرد و تیم شرپا به بازسازی مسیر و مرتب کردن امور رسیدگی می کنند. در ۱۴ آوریل همه تیم ها به کمپ ۴ صعود می کنند و تیم شرپا تا نیمه راه قله را ثابت کشی می کند. در ۱۴ آوریل تلاش نهایی برای صعود آناپورنا انجام خواهد شد.
ویریدینا آلوارز از مکزیک خاطر نشان می کند: چالش این صعود عمدتا در عدم هم هوایی کافی می باشد. بیشتر مشتری ها پیش از این فقط تا کمپ یک و بعضی دیگر نهایتا تا کمپ دو صعود کرده اند تا از قسمت مستعد بهمن بین کمپ ۲ و ۳ اجتناب کنند.
کامران علی از بیس کمپ گزارش می دهد: این قسمت همچنین فنی ترین بخش مسیر با دیواره های یخ آبی و قسمتهای سنگی پرشیب می باشد. سراکهای بالای سر مهمترین خطر در اینجا هستند.
در سالهای اخیر، آناپورنا معمولا با سرعت و در اوایل فصل قبل از افزایش دما و افزایش خطر بهمن صعود میشود. با این حال، تلاش برای صعود قله بدون هم هوایی کافی و شناخت قبلی از مسیر پیچیده بالای کمپ ۲، فقط به کمک طناب ثابت فراوان و اکسیژن کمکی کافی، منطقی خواهد بود.
پیش از این آنتونیوس سیکاریس اشاره کرد که تیم ۱۲ نفره شرپا، مشاهده کرده اند که مسیر هلندیها بر اثر سقوط یک سراک در نزدیکی کمپ ۳ مسدود شده است. پس از این رویداد، آنها به سراغ مسیر خطرناک قدیمی رفته اند.(مسیر کلاسیک فرانسه یا وریشن آلمان؟)
به نظر میرسد، آماده ترین کوهنوردان حاضر در بیس کمپ سیربازخان و عبدول جوشی از پاکستان باشند. آنها مدت زمان طولانی تری در کوه حضور داشتند و زمانی که دیگران به بیس کمپ رسیدند، این تیم در کمپ یک به سر می برد. آنها همچنین خود را به کمپ سه رسانده و در آنجا بارگزاری کرده اند.
عبدول از بیس کمپ می گوید: از این مسیر فقط یک بار باید عبور کرد. سراکها در بالای سر شما هستند و هر لحظه امکان دارد سقوط کنند.
آناپورنا، سبک قدیمی
استفاده از اکسیژن کمکی در آناپورنا با توجه به ارتفاع نسبتا کمتر آن در برابر ۸۰۰۰ متری های بلندتر، یک روند جدید است.
بسته به شرایط تیم ها، کمپ یک معمولا در ارتفاع ۵۵۰۰ متری برپا می شود، که فقط برای دور اول هم هوایی از آن بهره می برند. سپس، کوهنوردان معمولا از این کمپ رد شده و تا کمپ ۲ صعود می کنند. امروزه تیمها به ندرت مسیر اصلی ۱۹۵۰ فرانسه در کنار صخره ای داسی شکل را دنبال می کنند. فرانسوی ها در اولین صعود کوه از این راه استفاده کردند، چرا که نظر آنها این بود که این سرراست ترین مسیر می باشد، اما در حال حاضر اکثر اکسپدیشن ها معمولا وریشن آلمان یا تیغه هلندی ها را برمی گزینند.
خطرناکترین قسمت مستعد بهمن بین کمپ ۲و ۳ قرار دارد. مسیر از یک فلات عظیم درست زیر سراکهای بزرگ، به سمت رخ کوه عبور می کند.
یک خطر این قسمت احتمال سقوط این سراکها می باشد. با این حال بیشترین خطر در نزدیکی رخ کوه قرار دارد. در اینجا یک دهلیز مخروطی شکل وجود دارد که در بالای آن یک سراک جا خوش کرده است. این سراک معمولا به وسیله برف سنگین شده و قسمتهایی از آن گاه و بیگاه شکسته و در مسیر فرو می ریزد. ریزش این قطعات در مخروط، به تحریک برف و ایجاد بهمن دراین مخروط می انجامد.
اویارزابال می گوید:”انگار کل کوه روی شما فرو ریخته است. در این قسمت باید به سمت چپ و راست بدوید تا از خودتان محافظت کنید. بیشتر از برف، این قطعات یخ بودند که تهدید به حساب می آمد.”
در محل شکاف یخی پای دیواره، مسیر به بالا می رود و به سمت چپ حرکت می کند. سپس یک قسمت فنی وجود دارد. شیبهای ۴۵ تا ۵۵ درجه که بعضا در قسمتهای کوتاهی به ۷۰ درجه نیز میرسند و تلاش زیادی برای رسیدن به کمپ ۳ نیاز است.
از کمپ ۳ به کمپ ۴، یک سراک مانع مسیر است و سپس یک گذرگاه به بالای یک صخره وجود دارد. مسیریابی در بین هزارتوی شکافها در اینجا دشوار خواهد بود.
اویارزابال می افزاید:”از کمپ ۴ تا قله، قسمت زیادی از مسیر واضح است، تا زمانی که به پشته زیر قله برسید. پس از رسیدن به این قسمت، دو گزینه وجود دارد: مسیر آلمان را دنبال کنید یا به مسیر اصلی فرانسه تغییر راه دهید. هر دو مسیر شامل صعودهای طولانی با شیب ۴۰ تا ۴۵ درجه هستند. اگر مسیر اصلی فرانسه را انتخاب کنید، باید به ارتفاع ۷۸۰۰ متری تراورس کنید تا به قسمتهای بالایی مسیر اصلی دست یابید. این مسیر در ابتدا خوب است، اما قسمتهای بالایی فنی و در معرض دید می باشد. می توانید مسیر آلمان را به سمت نقطه نهایی، بین قله اصلی و قله شرقی دنبال کنید و سپس خط الراس قله را به سوی قله اصلی بپیمایید، این مسیر بار فنی کمتری دارد اما طولانی تر است.”
