آزمایشهایی که بهار گذشته با پهپادهای باربری در اورست انجام شد، چنان موفق بود که مقامات نپال تصمیم گرفتهاند این پهپادها در آینده تجهیزات را حمل کنند و زبالهها را بین کمپ 1 و کمپ اصلی را جمعآوری نمایند.
به نظر میرسد این ایده فوقالعادهای است. پهپادها از نظر زیست محیطی پاکتر و از نظر هزینهای کارآمدتر از هلیکوپترها هستند. از همه مهمتر، گزینه ایمنتری برای بسیاری از باربران است که چندین بار در فصل به خطر میافتند و از یخچال خطرناک خومبو عبور میکنند. از سال 1953 که اولین صعود به قله انجام شد، نزدیک به 50 نفر در میان این برج های یخی و سراک های یخچال خمبو جان خود را از دست دادهاند.
آماده برای ماجراجویی بعدی
اولویت با ایمنی
“استفاده از پهپادها در اورست یک تکامل طبیعی فناوری در کوهنوردی هیمالیا است”، داوا استیون شرپا از آسین ترکنینگ به اکسپلوررز وب گفت. “[این] چیزی است که هلیکوپترها انجام میدادند اما با ریسک و هزینه بالا.” “پهپادها جان انسانها را نجات خواهند داد”
مینگما جی به خوبی از تلفات یخچال آگاه است. بهار گذشته، او سه نفر به دلیل ریزش یخ در همین قسمت خطرناک از دست داد.
وی ادامه داد “پهپادها ازدحام در یخچال خومبو را کاهش خواهند داد و … مقدار زبالههایی که میتوان به پایین آورد را چند برابر خواهند کرد.”
حتی مشتریان تجاری نیز باید از این تغییر استقبال کنند، زیرا، به گفته داوا استیون شرپا، “همیشه مقداری احساس گناه و دلهره [در میان مشتریان] وجود داشته که شرپاها خود را با حمل بار به خطر میاندازند.”
شرایط سایر قلل
این اقدام نه تنها در اورست بلکه در قلههای دیگر منطقه خومبو نیز ادامه خواهد داشت. کمیته کنترل آلودگی ساگارماتا، شهرداری روستای خومبو پاسانگ لامو و ایرلیفت تکنولوژی Pvt. Ltd. یک تفاهمنامه “برای استفاده از فناوری پیشرفته پهپاد برای مدیریت کارآمد زبالهها در کوههای منطقه خومبو.” امضا کردند.
تولیدکنندگان چینی در شرکت DJI مسئول تجاریسازی پهپادها خواهند بود. لازم به ذکر است که یکی از مدلهای آنها که بهار گذشته آزمایش شد، موجب این تغییر قوانین شده است.
بنا به گزارش روزنامه کاتماندو، پهپاد مدل “DJI FlyCart 30، پهپاد حمل بار سنگین با برد بلند است که میتواند 234 کیلوگرم در ساعت بین کمپ I و کمپ اصلی جابجا کند، کاری که معمولاً توسط حداقل 14 باربر در شش ساعت انجام میشود”
شغل های محلی
برخی نگران هستند که شغلهای محلی از دست برود، زیرا اکسپدیشنها به تعداد کمتری باربر نیاز خواهند داشت تا بارها را بر پشت خود حمل کنند. اما فعالان بخش های مختلف آن را فرصتی برای شرپاها میبینند تا به شغلهای بهتری دست یابند.
داوا استیون عقیده دارد”درگیری کمتر شرپاها در حمل بار، آنها را آزاد میکند تا به مشتریان خود در صعود واقعی کمک کنند”. “این از نظر پاداش و انعام برای آنها از نظر مالی سودآورتر است. هر مشتری تجاری همچنان نیاز/تمایل به یک شرپا برای کمک در صعود به قله خواهد داشت، بنابراین من میگویم شغلهای آنها تضمین شده است.”
داوا استیون آیندهای بلندپروازانه برای جامعه شرپاها در نظر دارد. “ما پیشبینی میکنیم که شرپاهای کمتری در کوهنوردی کار خواهند کرد، و کسانی که این کار را انجام میدهند، بهتر آموزش دیده خواهند بود (با مدارک UIAGM یا مشابه). روند در حال حرکت به سمت شرپاها بیشتر به عنوان راهنما [تا] نقش سنتی آنها به عنوان باربرها است. پهپاد به عنوان کاتالیزور برای این تغییر عمل خواهد کرد.” علاوه بر این، جاگات بوسال از شهرداری خومبو به روزنامه کاتماندو پست گفت که برنامهای برای آموزش شرپاها به عنوان خلبان پهپاد وجود دارد.
در حالی که پهپادها تا کمپ 1 (6000 متر) فعالیت خواهند کرد، همچنان نیاز به باربران برای حمل بارها در بخش آسانتر بین کمپ 1 در کم غربی و کمپ 2 (6400 متر) خواهد بود.
کاپشن حرفهای برای صعودهای حرفهای
تبدیل کمپ 2 به بیس کمپ پیشرفته
پهپادها ممکن است برخی از استراتژیهای صعود را تغییر دهند. داوا استیون اشاره کرد که تیم شرپای او امیدوار است در آینده از کمپ 2 مستقر شوند. آنها بارها را در کمپ 1 برداشته و سپس کمپهای بالاتر را تجهیز خواهند کرد. این باعث میشود که تنها یک بار از یخچال عبور کنند و بازگردند.
مشتریان تجاری قبلاً روندهای هم هوایی خود را با تطبیقپذیری در قلههای آسانتر، استفاده از تمرینات هیپوکسی در خانه، و استفاده از اکسیژن مکمل در کمپ 2 به حداقل رساندهاند.
این اقدام باید همچنین زبالههای تجمعیافته بالاتر از کمپ اصلی را کاهش دهد. بهار گذشته استفاده از پهپاد برای حمل زباله ها نشانه خوبی بود. تیمها نیز تلاش کردند تا هنگام بازگشت تجهیزات خود را پایین بیاورند. پهپادها در اینجا کمک خواهند کرد، اما هنوز کارهای زیادی برای پاکسازی کوه باقی مانده است، به ویژه در اطراف کمپ 4 که در نزدیکی 8000 متری در گردنه جنوبی واقع شده است.
