رکورد جهانی در ماناسلو: مسن‌ترین کوه‌نورد فاتح یک قله ۸۰۰۰ متری

صبح روز ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۵، در حالی‌که آسمان ماناسلو در هاله‌ای از ابرها پنهان بود، مردی ۸۶ ساله بر فراز این غول هیمالیا ایستاد و تاریخ کوه‌نوردی را دوباره نوشت. کارلوس سوریا، کوه‌نورد اسپانیایی که بیش از شش دهه از عمرش را میان صخره‌ها، یخچال‌ها و قله‌ها گذرانده، اکنون به‌عنوان مسن‌ترین فردی که موفق به صعود یک قله ۸۰۰۰ متری شده است شناخته می‌شود.

این صعود نه‌تنها یک رکورد شخصی بود، بلکه الهام بزرگی برای جامعه کوه‌نوردی جهانی به شمار می‌آید؛ چراکه نشان داد اراده و اشتیاق می‌تواند حتی بر محدودیت‌های سن و سختی‌های جسمی غلبه کند.

صعود تاریخی در ماناسلو

سوریا همراه با دوست دیرینه‌اش لوئیس میگل سوریانو (عکاس و همراه همیشگی‌اش) و تیمی متشکل از شرپاهای باتجربه – میکل، نیما و فربا – از کمپ ۳ به سمت قله حرکت کردند. پس از ساعت‌ها تلاش در سرمای استخوان‌سوز، ساعت ۵:۳۰ صبح به قله رسیدند.
برنامه آن‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده بود که همان روز به کمپ ۲ برگردند و فردای آن به بیس‌کمپ برسند.

گرچه این هفته صدها کوه‌نورد از شرایط مساعد جوی استفاده کرده و به قله ماناسلو رسیدند، اما صعود سوریا جایگاه ویژه‌ای داشت: او در ۸۶ سالگی موفق شد رکوردی را ثبت کند که پیش‌تر در دست یویچیرو میورای ژاپنی (فاتح اورست در ۸۱ سالگی در سال ۲۰۱۳) بود.

زندگی میان کوه‌ها؛ شروعی دیرهنگام اما بی‌پایان

کارلوس سوریا در سال ۱۹۳۹، درست در میانه سال‌های پرآشوب اسپانیا به دنیا آمد. کودکی‌اش با فقر و جنگ داخلی گذشت؛ اما سنگ‌های گرانیتی لا پدریسا در نزدیکی مادرید به پناهگاه رویاهای او بدل شد.

برخلاف بسیاری از کوه‌نوردان امروزی، سوریا در جوانی هرگز به هیمالیا فکر نمی‌کرد. او یک زندگی عادی داشت: صاحب کارگاه نجاری بود، خانواده‌ای با چهار دختر داشت و بیشتر صعودهایش محدود به کوه‌های اسپانیا و گهگاه آلپ می‌شد.

اما در میانسالی، پایش به هیمالیا باز شد و مسیر زندگی‌اش برای همیشه تغییر کرد. ارتباط صمیمانه‌اش با سه برادر شرپا از دره ماکالو – که بعدها بنیان‌گذاران شرکت عظیم سون سمییت ترک شدند – او را به یکی از چهره‌های شناخته‌شده هیمالیا بدل کرد. تا امروز، تمام برنامه‌هایش توسط همین تیم پشتیبانی شده است.

بری بلانچارد؛ اسطوره‌ای که کوهنوردی را بدون خودشیفتگی روایت کرد

بیواک در کوهنوردی چیست: تکنیک ها، انواع و تجهیزات مورد نیاز

رکوردها و صعودهای درخشان

اولین قله ۸۰۰۰ متری او نانگاپاربات بود؛ در سن ۵۱ سالگی! بسیاری در این سن بازنشستگی ورزشی را انتخاب می‌کنند، اما سوریا تازه شروع کرده بود.

از آن زمان، او یکی پس از دیگری قله‌های هیمالیا را فتح کرد و در هر مرحله رکوردی تازه برای سن کوه‌نوردی به جا گذاشت:

• K2 در ۶۵ سالگی
• کانچنجونگا در ۷۵ سالگی
• آناپورنا در ۷۷ سالگی

نکته شگفت‌انگیز این است که او ۱۰ قله از ۸۰۰۰ متری‌ها را پس از ۶۰ سالگی صعود کرده است. خودش بارها تأکید کرده که بارها تا نزدیکی قله رفته و به دلیل شرایط نامساعد برگشته است؛ چون برایش سلامتی همیشه اولویت داشت. به همین دلیل است که حتی پس از ده‌ها صعود سخت، هنوز هیچ‌گاه انگشت دست یا پایش را به خاطر سرمازدگی از دست نداده است.

خاطره نیم‌قرن پیش؛ بازگشت به ماناسلو

صعود امسال برای سوریا تنها یک رکورد نبود؛ بلکه معنای عمیق‌تری هم داشت. پنجاه سال پیش، در سال ۱۹۷۵، یک تیم اسپانیایی برای نخستین بار موفق به صعود یک قله ۸۰۰۰ متری شد: ماناسلو. سوریا نیز در آن تیم حضور داشت، اما در ترکیب نهایی صعودکنندگان جایی نیافت.

این بار، در سالگرد همان موفقیت تاریخی، او دوباره به ماناسلو بازگشت و بالاخره روی قله‌ای ایستاد که نیم‌قرن پیش حسرتش را به دلش گذاشته بود.

عبور از مصدومیت و ناامیدی

راه رسیدن به این نقطه برای سوریا آسان نبود. تنها دو سال پیش، در تلاش برای صعود دائولاگیری، بالای ۷۰۰۰ متر پایش شکست. او در حالی‌که از درد فریاد می‌زد، به کمک شرپاها تا کمپ ۲ پایین آورده شد. بسیاری تصور می‌کردند این پایان ماجراجویی‌هایش خواهد بود.

اما او تسلیم نشد. با عزم و اراده‌ای مثال‌زدنی، روزی را بدون تمرین در دوران توانبخشی از دست نداد. حتی عمل تعویض مفصل زانو هم نتوانست مانعش شود.

زمستان گذشته، در بهمن‌ماه، او قله آکونکاگوا را صعود کرد؛ گواهی بر این‌که هنوز توان ایستادن روی قله‌ها را دارد. سپس برای تطابق بهتر، مدتی در دره خومبو به هم‌هوایی پرداخت و سرانجام رهسپار ماناسلو شد.

دائولاگیری؛ تنها قله دست‌نیافتنی

با وجود موفقیت‌های بی‌شمار، یک قله هنوز برای سوریا به رؤیایی دست‌نیافتنی بدل شده است: دائولاگیری. او تاکنون بیش از ۱۲ بار به این کوه یورش برده، اما هر بار به دلایل مختلف – از شرایط جوی گرفته تا خطر بهمن – ناکام بازگشته است.

با این‌حال، اگر چیزی در کارنامه سوریا ثابت باشد، باور او به تلاش دوباره است. شاید بعد از ماناسلو، دائولاگیری بار دیگر هدف بعدی او باشد.

پیام الهام‌بخش برای نسل‌ها

صعود سوریا چیزی فراتر از رکورد سن است. او نمایانگر حقیقتی است که در کوه و زندگی یکسان است: هیچ‌وقت برای دنبال کردن رویاها دیر نیست.

در جهانی که بسیاری با ۶۰ یا ۷۰ سالگی بازنشستگی را پایان خط می‌دانند، او نشان داد می‌توان حتی در ۸۶ سالگی روی قله‌ای ایستاد که هزاران نفر جوان‌تر در رسیدن به آن ناکام مانده‌اند.

برای جامعه کوه‌نوردی، داستان او یک درس است: صعود تنها درباره قله‌ها نیست، بلکه درباره پایداری، نظم و ایمان به خود است.

جمع‌بندی

کارلوس سوریا امروز نه‌تنها یک فاتح قله ۸۰۰۰ متری، بلکه نماد پایداری، امید و الهام است. او به همه ما یادآوری کرد که قله‌ها متعلق به کسانی هستند که هرگز دست از تلاش برنمی‌دارند.

در سالگردی ویژه برای کوه‌نوردی اسپانیا، او با صعود ماناسلو به تاریخ پیوست. شاید مقصد بعدی‌اش دهاulagiri باشد، اما حتی اگر هرگز به آن قله نرسد، میراثی که ساخته، همیشگی خواهد بود: این باور که سن تنها یک عدد است، و اراده می‌تواند مرزها را جابه‌جا کند.