کوهنوردی چیست و از کجا شروع شده است؟ به ساده ترین بیان کوهنوردی بالا رفتن و رسیدن به بلندترین نقطه کوه برای لذت بردن از صعود است. در بسیاری از موارد کوهنوردی با کوهپیمایی یا پیاده روی در مناطق کوهستانی اشتباه گرفته می شود. مهمترین چیزی که کوهنوردی را از خانواده خود جدا می نماید، خطر است. همین وجود خطر است که نیاز به تجربه و دانش را در این ورزش چندین برابر می کند. این ورزش می تواند به آسیب های جدی یا مرگ بیانجامد، از طرفی هیچ لذتی در ورزش را نمی توان با آن یکی کرد. بیایید بیشتر با آن آشنا شویم.
کوهنوردی نسبت به بسیاری از ورزشهای نیاز به روحیه کار تیمی قویتر دارد. برای بسیاری از افراد صعود به کوه تنها لذت کوهنوردی نیست. بلکه آنان از تلاشی که می کنند، تجاربی که به دست می آورند، و افزایش اعتماد به نفس لذت کسب می کنند.
تاریخچه کوهنوردی
اولین تلاش ها برای صعود به کوهها با انگیزه های غیر ورزشی انجام شد. به طور نمونه یکی از این انگیزه ها شناسایی زمین های اطراف بوده است. قبل از دوران مدرن کمتر تلاشی به شکل کوهنوردی ثبت شده، اما در قرن هجدهم و تحت تاثیر حضور دانشمندان ، برخی مشاهدات علمی در ارتفاعات صورت گرفت.
کوهنوردی چگونه آغاز شد؟
آغاز کوهنوردی به شکل یک ورزش را باید در انتهای قرن هجدهم پیدا کرد. در این سالها یک دانشمند به نام بندیکت ساسر، برای صعود به مون بلان جایزه تعیین نمود. این صعود پس از 25 سال توسط گابریل پاکارد در سال 1786 انجام شد. پس از سالهای 1850 بود که گروههایی از کوهنوردان در اروپا به سمت قلل رهسپار شدند.
یک نقطه کلیدی در این دوره را باید صعود به ماترهورن دانست. این صعود در سال 1865 انجام شد. سرپرستی صعود با ادوارد ویمپایر بود.
در سالهای 1870 همه کوههای اصلی آلپ صعود شده بودند. در این دوره بود که کوهنوردان شروع به صعود مسیرهای سخت تر کردند. با صعود قله های فرعی تر در آلپ توجه به کوههای بلندتر در آند و آسیا و جاهای دیگر دنیا جلب گردید.
بلندترین قله قاره امریکا، آکونکاگوآ (6959 متر) در سال 1897 صعود شد. همچنین گراند تتون در امریکای شمالی در 1898 صعود گردید. بلند ترین قله امریکای شمالی، دنالی در 1913 توسط هودسون استاک صعود شد.
تمام این کوهنوردی ها را باید شروعی برای صعودهای بزرگ تر دانست. در شروع قرن بیستم، کوهنوردی شروع به رخ گرفتن به عنوان یک ورزش کرد. به طور گسترده ای، اتریشی ها ، چینی ها ، انگلیسی ها ، فرانسویها ، آلمانها ، هندی ها ، ایتالیایی ها ، ژاپنی ها و روسها شروع به تلاش بر روی کوههای بزرگ در مناطق هیمالیا و اطراف آن کردند.
اولین صعود ها در هیمالیا
بعد از جنگ جهانی اول کوهنوردان انگلیسی شروع به تلاش های جدی روی اورست نمودند. در این سالها بود که یک تیم روس توانست به قله استالین(بعدها به کومونیسم تغییر نام یافت.7495 متر) صعود نماید. پس از آن هم مججدا نام این قله را به اسماعیل سامانی تغییر دادند. در سال 1936 یک گروه آلمانی توانست به قله سینیولچو(6888 متر) در پامیر صعود کند. در 1936 یک تیم انگلیسی به ناندادوی (7817 متر) صعود کرد.
در سالهای 1940 تا 1947 به دلیل وقوع جنگ جهانی دوم هیچ صعود مطرحی انجام نگردید.
امریکن آلپاین جورنال
کوهنوردی در هشت هزار متری ها
سالهای 1950 را باید یک شروع جدید برای صعودهای بزرگ دانست. در این سالها به دلیل فاصله گرفتن از جنگ و رفاه نسبی اقتصادی در کشورها ، بالا رفتن تکنولوژی صعود و رقابت برای اولین ها صعود های بزرگی در کوههای بلند انجام شد.
| سال | قله | ارتفاع | تیم صعود |
|---|---|---|---|
| 1950 | آناپورنا یک | 8091 | فرانسه |
| 1953 | نانگاپاربات | 8126 | آلمان اتریش |
| 1953 | اورست | 8848 | انگلیس نیوزلند نپال |
| 1954 | کی 2 | 8611 | ایتالیا |
| 1954 | چوآیو | 8201 | اتریش نپال |
| 1955 | ماکالو | 8485 | فرانسه |
| 1955 | کانگچنجونگا | 8586 | انگلیس |
| 1956 | ماناسلو | 8163 | ژاپن نپال |
| 1956 | لوتسه | 8516 | سوییس |
| 1956 | گاشربروم 2 | 8035 | اتریش |
| 1957 | برودپیک | 8051 | اتریش |
| 1958 | گاشربروم یک | 8080 | امریکا |
| 1960 | دائولاگیری | 8167 | آلمان سوییس اتریش نپال |
| 1964 | شیشاپانگما | 8027 | چین |
پس از این دوره و با سالهای 1960 تغییراتی در شکل کوهنوردی ایجاد شد. با صعود به یک کوه تمرکز به سمت صعود مسیرهای سخت تر می رفت. یک مثال خوب در این دوره صعود تیم امریکایی به رخ غربی اورست در 1963 باید دانست. دانش و تجارب و امکانات جدید صعود، امکان کوهنوردی در شرایط سخت تر را ایجاد کرده بودند.
پروفسور جان گیل
پروفسور جان گیل، ریاضیدان امریکایی را باید پدر بولدرینگ مدرن دانست. وی کسی بود که به نوعی ژیمناستیک را با سنگنوردی کلاسیک در هم آمیخت. استفاده از گچ در سنگنوردی هم از ابداعات او می باشد. یکی دیگر از ابداعات او حرکات دینامیک در سنگنوردی بود. به نوعی می توان گفت که وی یک ترویج کننده سنگنوردی در سنگهای کوتاه بود. جان گیل همچنین مقالات ارزشمندی در زمینه ریاضیات پیچیده به جهان ارایه کرده است. وی نهایتا با درجه فول پروفسور از دانشگاه کلرادو بازنشسته شد. ممنون پروفسور.
ال کاپتان
در سال 1970 تیمی از کوهنوردان یا دیواره نوردان امریکایی توانستند در صعودی 27 روزه دیواره ال کاپتان را صعود کنند. ارتفاع رخ این دیواره 1100 متر می باشد.
سبک آلپی
یکی دیگر از جذابیت های این دوره سبک آلپی در صعودها بود. در این سبک کوهنوردان با حداقل تجهیزات برای صعود به قلل بلند اقدام می کردند. این کوهنوردی به روش جدید وابسته با باربرها یا اکسیژن کمکی برای ارتفاعات بالاتر نبود.
عصر طلایی کوهنوردان لهستانی
با شروع سالهای 1970 کوهنوردان لهستانی شروع به حضور در کوههای بلند کردند. آنها به دنبال صعودهای زمستانی رفتند. یکی از پیشگامان در این کوهنوردی زمستانی را باید آندره زوادا دانست. وی در سال 1974 قله نوشاخ افغانستان را در زمستان صعود کرد. در زمستان 1980 اورست هم توسط کوهنوردان لهستانی برای اولین بار در فصل زمستان صعود گردید. در جدول زیر اولین صعود زمستانی در هشت هزار متری ها را ببینید.
| قله | صعود | ملیت |
|---|---|---|
| اورست | 1980 | لهستان |
| ماناسلو | 1984 | لهستان |
| دائولاگیری یک | 1985 | لهستان |
| چوآیو | 1985 | لهستان |
| کانگچنجونگا | 1986 | لهستان |
| آناپورنا یک | 1987 | لهستان |
| لوتسه | 1988 | لهستان |
| شیشاپانگما | 2005 | لهستان ایتالیا |
| ماکالو | 2009 | ایتالیا قزاقستان |
| گاشربروم دو | 2011 | ایتالیا قزاقستان امریکا |
| گاشربروم یک | 2012 | لهستان |
| برودپیک | 2013 | لهستان |
| نانگاپاربات | 2016 | پاکستان ایتالیا اسپانیا |
| کی 2 | 2021 | نپال |
یک تغییر بزرگ در کوهنوردی در این دوره تغییر نگاه ناسیونالیستی و حماسی در کوهنوردی به نگاه حرفه ای و ورزشی بود.
من اولین کسی بودم که گفتم من قصد ندارم هیچ پرچمی را بر فراز قله به اهتزاز در آورم,پرچم من دستمال گردن من است. و بخاطر همین امر نیز مورد انتقاد و توهین قرار گرفتم. من همچنین این فلسفه را که کوهنوردی که در کوهستان بمیرد یک نوع قهرمان یا شهید است زیر پا گذاشتم. مردن یک کوهنورد در کوهستان چیزی جز یک تراژدی نیست. و تنها کاری که می توان کرد این است که از بازمانده ها مراقبت کرد.
رینهولد مسنر – اولین صعود کننده به همه هشت هزار متری ها
تکنیک ها در کوهنوردی
تکنیک ها در کوهنوردی حرف اول را می زنند. سه فاز عمومی کوهنوردی ، در اینجا شامل قله نوردی (پیمایش در ارتفاعات)، سنگنوردی و تکنیک های یخ و برف هستند. هر کدام از اینها با دیگری بسیار متفاوت می باشد. حتی بهترین کوهنوردان هم در برترین سطح همه این تکنیک ها نیستند. هر کوهنورد بنابر اهداف و شرایط خود در مجموعه ای از اینها مهارت می یابد.
قله نوردی
قله نوردی یک مهارت اساسی در همه انواع کوهنوردی است. بیشترین زمان در صعود به پیمایش در کوهها می انجامد. کسب مهارت بالا در کوهنوردی نیازمند توان هوازی و قدرت بالا می باشد.
سنگنوردی
سنگنوردی نیز مانند قله نوردی سطح گسترده ای از فعالیت ها در کوهنوردی را تشکیل می دهد. مهارت های این شاخه شامل صعود از سنگها ، تکنیک های سنگنوردی ، کار با طناب ، … هستند.
یخ و برف
مهارت های یخ و برف به خصوص در فصل زمستان و یا صعود در ارتفاعات بالا خودنمایی می کند. عبور از یخچالها ، صعود آبشارهای یخی ، صعودهای ترکیبی و غیره از موارد این سبد تکنیک در کوهنوردی می باشند.
پایان./ با موج کوه همراه باشید.
