طبیعت گردی, کوهپیمایی, لوازم کوهنوردی

چگونه کفش کوه پیمایی مورد نظر خود را انتخاب کنیم؟

چگونه کفش کوه پیمایی مورد نظر خود را انتخاب کنیم؟

انتخاب درست کفش کوهپیمایی ، یکی از مراحل مهم در پروسه ی آماده شدن برای این پیمایش است. کفش ایده آل شما لازم است با اینکه شما برای چه مسیر هایی و چگونه استفاده می کنید، هماهنگ و مناسب باشد. قبل از اینکه بند های آن را گره بزنید، باید مطمئن شوید که کاملا متناسب با پای شما هستند.

انواع: شما گزینه های متنوع و گیج کننده ای دارید. از کفش های دنباله دار فوق العاده تا چکمه های کوهنوردی.

ترکیبات: دانستن نکات بیشتر در مورد اینکه چه موادی در قسمت بالایی، پایین، پایین وسط، قسمت خارج از سوراخ و سایر قسمت های کفش قرار می گیرد، می تواند به شما در انتخاب کفش کمک کند.

تناسب: هیچکس کفش های ناسازگار و نامناسب را دوست ندارد. فاصله ی بین اذیت شدن و رضایت شما از یک کفش، فقط به زمان گذاشتن و اطلاعات شما برای انتخاب مناسب بستگی دارد.

انواع مختلف کفش کوهپیمایی

کفش پیاده روی: مدل های کم برش با انعطاف بالا مخصوصا در قسمت میانی کفش برای استفاده روزانه و پیاده روی بسیار مناسب هستند. بعضی افراد که کوله پشتی های سبک می بندند، ممکن است برای این کفش ها را برای سفر های طولانی انتخاب کنند.

پوتین های پیاده روی روزانه: از مدل هایی با برش های کم تا برش های زیاد وجود دارند و برای سفر ها و بار های سبک درنظر گرفته شده اند؛ انعطاف پذیری بالا دارند اما فاقد پشتیبانی و دوام هستند.

پوتین های برای بار های سنگین: این دسته برای حمل بار های سنگین در سفر های چند روزه اطراف شهر طراحی شده اند. اکثرا برش های بالایی دارند که برای پشتیبانی عالی از بالای مچ پا می پیچند. با دوام و پشتیبان، با داشتن میانه های سخت تر از کفش های سبک تر، برای مسافرت های جاده ای نیز بسیار مناسب هستند.

قسمت رویه ی کفش های کوهپیمایی

 مواد مورد استفاده بر وزن، تهویه کفش، دوام و مقاومت در برابر آب تاثیر می گذارند.

چرم : چرم دوام بسیار بالایی دارد و در برابر آب و سایش مقاومت خوبی نشان می دهد. برای سفر های سنگین و پیاده روی های چند روزه بیشتر استفاده می شود. وزن سبک و تهویه مناسب در مقایسه با ترکیباتی که در آنها نایلون به کار برده شده ندارد. بهتر است قبل از پیاده روی های طولانی چندبار در پیاده روی های سبک تر استفاده شود.

چرم اسپیلت: معمولا با نایلون آن را ترکیب می کنند تا وزن آن سبک تر و تهویه آن بهتر شود. در این کفش قسمت ضخیم داخلی از قسمت صاف بیرونی جدا می شود؛ مزیت این قابلیت پایین آمدن هزینه ی آن است اما مقاومت آن در برابر سایش و آب به مرور کمتر می شود.

چرم نوبوک: چرم نوبوک هم جزء دسته ی چرم های کامل است. می تواند جایگزین کفش جیر باشد به دلیل شباهت این دو جنس به یکدیگر. در برابر آب و سایش مقاوم و نسبتا انعطاف پذیر است. با این وجود این کفش هم قبل از استفاده طولانی مدت، به چندبار استفاده برای پیاده روی هایی با زمان کمتر نیاز دارد.

چرم مصنوعی: پلی استر و نایلون اصطلاحا چرم مصنوعی نامیده می شوند که به وفور در چکمه های رایج امروزی مورد استفاده قرار می گیرند. سبک تر هستند، نرم تر هستند، سریعتر خشک می شوند و معمولا هزینه ی کمتری دارند. اما ممکن است به مرور سایش مخصوصا در کناره های آنها ایجاد شود.

ضدآب: کفش هایی که به این نام خوانده می شوند، دارای قابلیت های ویژه ای هستند. از جمله داشتن غشای ضدآب/قابل تنفس مانند گورتکس برای خشک نگه داشتن پا در شرایط مرطوب. اما ممکن است در بعضی موارد به دلیل وجود غشای ضدآب پا در روزهای تابستان به عرق کردن بیشتر منجر شود.

وگان: کفش های دوست دار طبیعت نیز نامیده می شوند. در این دسته از کفش ها از هیچ گونه محصول تهیه شده از حیوانات استفاده نمی شود.

عایق: عایق مصنوعی برای گرم شدن هنگام پیاده روی در برف و یخچال های طبیعی به بعضی از چکمه های کوهنوردی اضافه می شود.

قسمت میانی کفش های کوهپیمایی

این کفش ها با داشتن ضربه گیر در قسمت میانی کفی شوک وارد شده به پاها را خنثی می کنند و تا حد زیادی باعث سفت شدن شدن کفش می شوند. چکمه های سفت و سخت ممکن است به نظر راضی کننده نرسند اما برای پیاده روی و سفر های طولانی در زمین های صخره ای و ناهموار راحتی و پایداری را تضمین می کنند. یک بوت محکم اجازه نمی دهد در برخورد با سنگ یا ریشه درخت فرسودگی را در پی داشته باشد. متداول ترین موادی که برای این کفش استفاده می شود اتیلن وینیل استات و پلی اورتان هستند.

اتیلن وینیل استات: کفش هایی که از این ماده در آنها استفاده شده است، ضربه گیر، سبک و ارزان تر از سایر کفش ها هستند. این کفش ها پشتیبانی بیشتر و محکم تری را خصوصا در قسمت جلوی پا ارائه می دهند.

پلی اورتان: پلی اورتان به طور کلی محکم تر و با دوام تر است، بنابراین برای مسافرت های چندروزه و کوهنوردی رایج تر است.

قسمت داخلی کفش های کوه پیمایی

در قسمت ساق پا ضخامت هایی بین 3 تا 5 میلی لیتر وجود دارد تا سنگینی بار وارده را به قسمت های میانی انتقال دهد. دارای طول های متفاوت هستند. در بعضی از آنها طول کل قسمت میانی را می پوشاند در حالیکه در بعضی دیگر فقط تا نیمی را می پوشاند.

درج های نازک و نسبتا انعطاف پذیری بین میانه و قسمت بیرونی و زیر ساق پا وجود دارد که از کبود شدن پاها در برخورد با مسیر های ناهموار جلوگیری می کند.

قسمت زیرین (کفی) کفش های کوه پیمایی

لاستیک در کلیه ی کفش های کوه پیمایی استفاده می شود. مواد افزودنی از جمله کربن برای تقویت سختی به این کفش ها اضافه می شود و دوام در قسمت های بیرونی را به همراه می آورند و شما به خوبی راحتی را در مسیر های طولانی حس خواهید کرد.

لبه ها: برآمدگی هایی هستند که در قسمت خارجی ایجاد شده اند و از انواع سخت تر و ضخیم تر برای چکمه ها بیشتر استفاده می شود. لبه هایی که فضای خالی تری دارند، کشش بیشتری ایجاد می کنند و راحتتر گل ها را می تکانند.

ترمز پاشنه ای: مشخصا به قسمت پاشنه کفش اشاره دارد که از قسمت جلویی و قوس میانی کفش جداست. این قسمت از کفش احتمال لیز خوردن شما در شیب ها را به شدت کاهش می دهد.

مرتبط : کفش کوهنوردی ، کفش برای دویدن ، کفش کوهپیمایی یا تریل ، راهنمای انتخاب کفش سنگنوردی

 نکات پایانی درباره سایز

کفش کوهپیمایی

کفش کوهپیمایی باید در همه جا به شما احساس راحتی بدهد، فضای آزادی برای تکان خوردن فراهم کند، هیچ کجای آن احساس تنگی منتقل نکند، فضای مناسبی برای حرکت آزادانه پا فراهم کند. حتما در آخر روز آن را امتحان کنید و همچنین با جوراب هایی که تصمیم به استفاده روزانه آن ها دارید.

سایز خود را بدانید. اینکه اندازه طول، پهنا و میزان قوس پای خود را بدانید به شما خیلی کمک خواهد کرد. هم چنین دانستن حجم پای شما هنگام خرید کفش نکته مهمی برای پیدا کردن کفش مناسب است.

کفش را حتما در آخر روز امتحان کنید. پای شما به طور معمول در روز به علت فعالیت های شما مقداری ورم می کند و در آخر روز در بیشترین اندازه خود قرار دارد. اینکه در آخر روز کفش خود را امتحان کنید، باعث می شود شما از خریدن کفش های سایز کوچک اجتناب کنید.

جوراب های مناسب بپوشید. جوراب های مناسب به شما کمک می کنند تا کفش جدیدتان ره به خوبی ارزیابی کنید. اطمینان حاصل کنید که ضخامت جوراب با کفش مورد نظرتان هماهنگ باشد. در مسیر های طولانی جوراب های نخی و خشک نپوشید زیرا باعث ایجاد تاول در پای شما می شود.

مدت زمانی را در کفشهای خود بگذرانید. در فروشگاه از پله ها بالا و پایین بروید، در طول فروشگاه قدم بزنید، یک سطح شیب دار پیدا کنید و روی آن با کفش های مورد نظر خود راه بروید.

اگر قصد خرید آنلاین دارید، حتما برندی را انتخاب کنید که قبلا از کفش های آن استفاده کرده اید. اکثر برندها تمایل دارند در طول زمان خود را به شما ثابت کنند.

 استراتژی گره خود را عوض کنید. چگونه گره زدن چکمه ی شما می تواند متناسب بودنآن را تغییر دهد.

بعد از خرید حتما کفی ها را مد نظر داشته باشید. کفی ها می توانند در مدل های متنوعی عرضه شوند که راحتی، پشتیبانی، تناسب یا هر سه مورد را تقویت کنند.

قبل از اولین سفر،حتما کفش های خود را در مکان های مختلف بپوشید. بسیاری از کوهنوردان از این موضوع مهم و حساس، غافل می شوند و در مسیر های سنگین با آن مواجه می شوند.

ترجمه : نگار پیرحیاتی

دکتر مهدی جباریان / باشگاه ورزشی موج

مهدی جباریان

*مهدی جباریان : شروع فعالیت کوهنوردی 1376 برخی صعودهای شاخص: • گشایش مسیر در دیواره پاتخت ، زمستانی ، سبک آلپی • رکورد صعود چهارجبهه دماوند در 25 ساعت و سی دقیقه:شروع از گوسفندسرا، مسیرهای جنوبی، غربی، شمالی، شمال شرقی، پایان در گوسفندسرا • صعود سه جبهه دماوند در 21 ساعت: شروع از گوسفندسرا، مسیرهای جنوبی، شمالی و شمال شرقی • رکورد صعود آزاد انفرادی دهلیز مرکزی یخار از معدن تا انتهای یخچال در 12 ساعت • صعود زمستانی دماوند 10 مرتبه: گرده شرقی(تیغه های یخار)، جنوبی، شمالی، یکروزه... • صعود دماوند مجموعا 104 مرتبه در فصول مختلف یالهای گوناگون. • صعود زمستانی گرده شرقی سرکچال به خلنو • صعود زمستانی قلل شاخک و علم کوه از مسیر سیاسنگا • رکورد صعود سرعتی آزاد انفرادی گرده آلمانها از ونداربن تا تنگ گلو در 7 ساعت و سی و سه دقیقه • تلاش برای صعود زمستانی آلپی ترکیبی دیواره علم کوه مسیر هاری رست، صعود برتر سال 96 • صعود به گرده آلمانها چهارده مرتبه در فصل بهار و تابستان و پاییز – صعود یکروزه گرده آلمانها • صعود یکروزه دیواره علم کوه، مسیر هاری رست از ونداربن به ونداربن بدون بارگذاری 21:33 ساعت • صعود دو مسیر هاری رست و فرانسوی های دیواره علم کوه در یک روز • رکورد عبور از البرز، شروع دربند توچال تا آزادکوه کلاک ، 102 کیلومتر، 9000 متر صعود در 46 ساعت رکورد صعود سرعتی زمستانی گرده آلمانها از ونداربن به ونداربن در 67 ساعت • رکورد صعود سرعتی خط الراس دوبرار در 17 ساعت و نه دقیقه • صعود سرعتی از پل خواب توچال کلک چال جمشیدیه در 15 ساعت و 20 دقیقه • صعود یکروزه از دربند توچال تا سرکچال سپیدستان در 23 ساعت و 50 دقیقه ، 65 کیلومتر، • صعود قله خان تنگری 7010 متر • تلاش برای صعود قله ماناسلو 8163 متر • صعود یخچالهای شمالی سبلان، کسری، یخار • صعود و تمرین سنگنوردی در دیواره های شروین، پلخواب، بیستون.... • گشایش مسیر در دیواره های کاسونک، شروین، اوسون ترکیبی ... • مربی کوهپیمایی درجه سه سایر: کمربند مشکی جودو دان یک کارشناس مهندسی معماری، دکتری مدیریت بازرگانی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

جدیدترین مقالات

مقالات پیشین

سبد خرید
فروشگاه
وبلاگ
حساب من
0 مقايسه
0 مورد سبد خرید