اپیدمی کرونا یکی از دلایلی بود که تمرینات بسیاری از جمله دونده ها و سایر گروههای ورزشهای استقامتی را محدود کرد. این مورد به علاوه مسائلی مانند اشتغال، فعالیتهای خانوادگی و سایر مشغله ها باعث میشود مسیر تمرینی فرد تحت تاثیر قرار گیرد.
اما باید گفت که دویدن روی تردمیل با دویدن در فضای باز کاملا شبیه به هم نیستند. دویدن روی تردمیل به طور کلی قدری آسانتر می باشد که دلایل مختلفی هم دارد. یک دلیل در اینجا این است که تسمه تردمیل به چرخه پا کمک می کند و باعث میشود که سرعت شما بهتر شود. بنابراین اکثر دونده ها متوجه میشوند که سرعت آنها روی تردمیل با سرعتشان در فضای باز هم خوانی ندارد. همچنین تغییر شرایطی که در جاده رخ می دهد را روی تردمیل نمی توان مشاهده کرد. دلیل دیگر که آشکار هم هست این مورد خواهد بود که تغییرات جوی روی تردمیل بی معناست.(مگر اینکه تردمیلتان را به کوهستان ببرید!)
با این همه تردمیل می تواند یک ابزار عالی برای تمرین باشد. از آنجا که دویدن روی تردمیل آسانتر است، می توان برای تمرینات سرعت از این وسیله استفاده کرد. بهره گیری از تمرینات اینتروال روی تردمیل می تواند به افزایش سرعت شما در مسافتهای بلند کمک کند. هرچند که انجام تمرینات استارت زدن و انفجاری به طور معمول به دلیل احتمال زمین خوردن مناسب تردمیل نیست.
باید توجه داشت که موقعیت خنثی در دویدن روی تردمیل باعث میشود که عضلات کوچکتر شما که مسئول حمایت از عضلات بزرگتر مانند همسترینگ و دوقلوها هستند، فعال نشوند.
دویدن روی تردمیل در برابر دویدن در فضای باز
طرفداران دویدن روی تردمیل
مزایای استفاده از تردمیل شامل موارد زیر است:
- عدم وجود محدودیت آب و هوایی. دویدن در هوای بارانی با وجود لباس مناسب هم می تواند آزاردهنده باشد. احتمال بیمار شدن را هم باید در نظر گرفت.
- شبیه سازی شرایط مسابقه: به طور مثال می توانید شیب تردمیل را با شیب مسیر مورد نظر مسابقه هماهنگ کنید.
- امکان کنترل سرعت: در فضای بیرون حفظ یک سرعت آسان نیست اما با تردمیل می توانید گام خودتان را تنظیم کنید.
- در دسترس بودن: استفاده از یک تردمیل خانگی به شما اجازه می دهد تا در حین دویدن مراقب فرزندانتان باشید یا اینکه به اخبار گوش دهید.
- جذب شوک: مدلهای استاندارد تردمیل جذب شوک خوبی دارند.
مخالفان تردمیل
برخی از معایب استفاده از تردمیل به شرح زیر هستند:
- امکان آسیب دیدن وجود دارد. زمین خوردن، پیچ خوردن، حوادث قلبی عروقی
- عدم امکان تمرین دویدن در سرازیری.
- عدم امکان چرخش و شبیه سازی پیچ و تابهای مسیر.
- عدم درگیر شدن عضلات کوچک.
- کسل کننده بودن که البته می توان با تماشای فیلم و موزیک با آن روبرو شد.
موافقان دویدن در فضای آزاد
- نیازی به تردمیل و باشگاه نیست.
- همه جا می توان آنرا انجام داد.
- برای مسابقات لازم است.
- بهره گیری از هوای تازه و طبیعت.
- انگیزش بهتر.
- کالری سوزی بهتر.
مخالفان دویدن در فضای باز
- نیاز به وقت بیشتر.
- وجود خطرات بیشتر.
مهمترین درس
مقایسه بین دویدن روی تردمیل در برابر دویدن در فضای باز را متوقف کنید. هر یک از این دو روش مزایای خاص به خود را دارند پس بهتر آن است که از ترکیب این دو بهره برد. مثال زیر برنامه هفتگی یک دونده برای نیم ماراتن را نشان می دهد:
- شنبه: تمرین با تردمیل: نرم دوی، ۵ کیلومتر – زون یک
- یک شنبه: تمرین با تردمیل: اینتروال – ده دقیقه گرم کردن، ۵ ست ۸۰۰ متری، زون سه.
- دوشنبه: تمرینات قدرتی.
- سه شنبه: تمرین با تردمیل: اینتروال – لانگ هیل، ده دقیقه نرم دوی، ۵ ست ۴۰۰ متری در شیب. نرم دوی ده دقیقه
- چهارشنبه: نرم دوی: ۵ کیلومتر فضای باز
- پنج شنبه: استراحت
- جمعه: استقامت: ۱۲ کیلومتر فضای باز
این برنامه به عنوان یک مثال برای واضحتر شدن موضوع ایجاد شده و بنابر سطح ورزشکار می تواند کاملا متفاوت باشد.
