تراژدی در پوبدا ، پایان عملیات نجات به دلیل خرابی هوا

قله پوبدا (Pobeda Peak) با ارتفاع ۷۴۳۹ متر در رشته‌کوه تیان‌شان، به‌عنوان یکی از مرگبارترین و سخت‌ترین قلل جهان شناخته می‌شود. صعود به این کوه همیشه با ریسک بالا همراه بوده و تاریخچه‌ای آمیخته با تراژدی دارد. در تابستان ۲۰۲۵، این قله بار دیگر شاهد دو رویداد تلخ بود:

• مفقود شدن دو کوهنورد ایرانی که ۱۳ روز است هیچ خبری از آن‌ها در دست نیست.
• پایان عملیات نجات ناتالیا ناگوویتسینا، کوهنورد روسی که با پای شکسته در ارتفاع ۷۱۵۰ متری گرفتار شد و امدادگران پس از ۱۰ روز تلاش بی‌ثمر، مأیوسانه بازگشتند.

این دو حادثه هم‌زمان، بار دیگر قساوت و بی‌رحمی پوپدا را به رخ کشیدند؛ جایی که طبیعت کوچک‌ترین خطا را نمی‌بخشد.

ماجرای کوهنوردان ایرانی؛ مفقود در سکوت

به گزارش رسانه‌های داخلی، مریم پیله‌وری از ساوه و حسن آقالو، دو کوهنورد ایرانی، برای فتح قله پوبدا راهی شدند. آن‌ها بدون اطلاع‌رسانی رسمی و تنها با تکیه بر حمایت شخصی، وارد این برنامه شدند.

آخرین بار وسایل این دو نفر در کمپ ۶ توسط تیمی از کوهنوردان روس مشاهده شد. اما طوفان سهمگین با سرعت بیش از ۱۰۰ کیلومتر در ساعت مانع ادامه جست‌وجو شد. حتی سه کوهنورد روسی که بالاتر بودند ناچار شدند در یک غار برفی پناه بگیرند و نهایتاً به پایین بازگردند، بی‌آنکه نشانی از ایرانی‌ها ببینند.

گزارش‌ها حاکی است که این دو نفر پشت سر تیم روس در حال صعود بودند. تیم روس موفق شد به قله برسد و بازگردد، اما کوهنوردان ایرانی عقب افتادند و دیگر خبری از آنان نشد.

فدراسیون کوهنوردی ایران پس از بی‌خبری مطلق، مکاتباتی با وزارت خارجه، وزارت ورزش و سفارت ایران در کشور میزبان انجام داد. همچنین شرکت «آکسای»، برگزارکننده صعود، وعده پیگیری داد. اما تا امروز اقدام عملی جدی برای یافتن این دو کوهنورد صورت نگرفته و پایان رسمی عملیات امداد و نجات به روزهای پایانی فصل صعود موکول شده است.

سرنوشت تلخ ناتالیا ناگوویتسینا

هم‌زمان با بی‌خبری از دو کوهنورد ایرانی، ماجرای دیگری در همان کوه جریان داشت. ناتالیا ناگوویتسینا، زن ۴۷ ساله اهل مسکو، هنگام فرود از پوپدا در بخش خطرناک «بلک‌راک» سقوط کرد و پایش شکست. او همراه با راهنمایی ناشناس به نام «رومان» در این برنامه حضور داشت. عجیب آنکه این راهنما در بیس‌کمپ شناخته‌شده نبود و تجربه کافی در مسیرهای مرگبار پوپدا نداشت.

گفت‌وگو با بنجمن ودرینس؛ از ژانو شرقی تا آینده آلپینیسم مدرن

صعود جبهه جنوب غربی ماناسلو بعد از 50 سال توسط روسها!

حادثه در شرایطی رخ داد که ناتالیا در حال حمایت کردن از راهنمایش بود؛ نقشی که معمولاً برعکس است. همین مسئله مورد انتقاد بسیاری قرار گرفت و دنیس کیسیلف، مربی کوهنوردی روس، گفت:

«این کوه اشتباهات را نمی‌بخشد.»

تلاش‌های نجات و شکست نهایی

چهار کوهنورد روس به رهبری ویتالی آکیموف از ۲۰ آگوست تلاش کردند خود را به بالای ۷۰۰۰ متر برسانند و ناتالیا را نجات دهند. آن‌ها حتی قصد داشتند پیکر لوکا سینیگالیا، کوهنورد ایتالیایی که هنگام کمک به ناتالیا جان باخت، را بیابند. اما کولاک و برف سنگین راه را بست.

هلیکوپتر امدادی نیز نتوانست پرواز کند. در نهایت، در ۲۲ آگوست تیم نجات اعلام کرد که مجبور به بازگشت است و عملیات نجات پایان یافت. ناتالیا بیش از ۱۰ روز با پای شکسته بالای ۷۰۰۰ متر گرفتار بود و در شرایطی که تدارکاتش به پایان رسیده بود، امیدی برای زنده ماندنش وجود نداشت.

اشتراکات دو تراژدی

حادثه ناتالیا و مفقود شدن دو ایرانی اگرچه مستقل از هم رخ داد، اما چند نقطه مشترک مهم دارند:

1. بی‌تجربگی یا نبود برنامه‌ریزی حرفه‌ای: چه راهنمای ناشناسی که ناتالیا را هدایت می‌کرد و چه کوهنوردان ایرانی که بدون هماهنگی رسمی راهی شدند.
2. شرایط جوی وحشتناک: سرعت باد ۱۰۰ کیلومتر در ساعت، کولاک و سرمای شدید، هرگونه تلاش برای جست‌وجو و نجات را بی‌ثمر گذاشت.
3. هزینه‌های سنگین و محدودیت‌های امداد: در هر دو ماجرا، هزینه و شرایط فنی مانع ادامه تلاش‌ها شد. برای ناتالیا حتی صحبت از ۶۰ هزار دلار هزینه عملیات مطرح بود؛ برای ایرانی‌ها هم شرکت طرف قرارداد فعلاً اقدامی نکرده است.
4. بعد انسانی: ناتالیا زنی بود که برای دریافت نشان پلنگ برفی تلاش می‌کرد و تنها یک قله تا هدفش فاصله داشت. مریم پیله‌وری و حسن آقالو نیز با رؤیای فتح یکی از مرگبارترین قلل جهان راهی شدند. هر سه نفر قربانی رویایی شدند که در مرز باریک میان جسارت و بی‌احتیاطی شکل گرفت.

پوبدا؛ کوه بی‌رحم

قله پوبدا به دلیل سختی مسیر، طوفان‌های ناگهانی و سرمای استخوان‌سوز، در میان کوهنوردان لقب «کوه بی‌رحم» را دارد. حتی باتجربه‌ترین کوهنوردان نیز بارها در این مسیر جان خود را از دست داده‌اند. در واقع، صعود به پوپدا نه تنها نیازمند توان جسمی و روحی فوق‌العاده است، بلکه به برنامه‌ریزی دقیق، تیم پشتیبان حرفه‌ای و شانس همراهی شرایط جوی نیز وابسته است.

نتیجه‌گیری؛ هشداری برای جامعه کوهنوردی

حادثه‌های اخیر در پوپدا بار دیگر این حقیقت را برجسته کرد که کوهستان، جایی برای بی‌برنامگی و بی‌تجربگی نیست. صعودهای تجاری با راهنمایان ناشناخته، یا تلاش‌های انفرادی بدون هماهنگی یا توان لازم، می‌تواند به فجایعی ختم شود که نه تنها جان کوهنورد را می‌گیرد، بلکه خانواده‌ها و جامعه را نیز در غم فرو می‌برد.

امروز، هم ماجرای بی‌خبری از دو ایرانی و هم پایان مأیوسانه عملیات نجات ناتالیا ناگوویتسینا به یک نقطه می‌رسند: پوبدا بار دیگر بی‌رحمی‌اش را نشان داد. کوهی که تنها از کوهنوردانی با تجربه، برنامه‌ریزی دقیق و حمایت کامل شاید فرصتی برای بازگشت باقی بگذارد.