کوهنوردانی که در زمستان کی۲ از دست دادیم.

با وجود اولین صعود موفقیت آمیز زمستانی کی۲ در ابتدای فصل زمستان جاری، کی2 شهرت خود به عنوان کوه وحشی را با مرگ سرجی مینگوته، آتاناس اسکاتوف، ناپدید شدن علی سدپارا، جان اسنوری و جی پی مور حفظ کرد.

می توان گفت که هر پنج نفر شانس زیادی برای رسیدن به بالاترین نقطه کوه داشتند، اما این به بالاترین هزینه تمام شد. در ادامه قدری راجع به رزومه این کوهنوردان توضیح داده میشود. لازم به ذکر است که همانطور که همگان بر آن توافق دارند، هدف از کوهنوردی مرگ نیست و امنیت در بالاترین رتبه قرار دارد، اما واقعیت این است که کوهستان بخشی از طبیعت است و قدرت طبیعت همانطور که در دوران پاندمی کرونا مجددا اثبات شد، همواره برتر از توان بشری خواهد بود.

سرجی مینگوته

مینگوته اولین کسی بود که در این فصل پس از سقوط در هنگام پایین آمدن از کمپ 1 در 16 ژانویه فوت کرد. وی 49 ساله بود.

مینگوته در کوههای بزرگ تجربه بسیاری داشت و طی سالهای 2018-2019 هفت قله 8000 متری را آنهم بدون اکسیژن کمکی صعود کرده بود: کی2، ماناسلو، گاشربروم 2، لوتسه، نانگاپاربات، برودپیک، دائولاگیری. سرجی همچنین در سال 2001 و 2003 اورست را دوبار صعود کرده بود.

هدف مینگوته در کوهنوردی صعود 14 قله هشت هزار متری در مدت 1000 روز بدون اکسیژن کمکی بود که پیش آمدن پاندمی کرونا باعث وقفه در فعالیت وی گردید.

خارج از دنیای کوهها نیز مینگوته یک ماجراجوی تمام عیار بود که توانست سه مسابقه آیرون من و اولترا ماراتن را به اتمام رساند و از تنگه جبل الطارق با شنا عبور کند. عبور از صحرای بزرگ در افریقا، بیابان گوبی، 7000 کیلومتر دوچرخه سواری در سراسر اروپا را نیز باید به این مجموعه اضافه کرد.

اما توانمندی های وی به اینجا ختم نمیشد. مینگوته پیش از این شهردار شهری در کاتالونیا نیز بود، وی همچنین مدرک کارشناسی ارشد در همکاری و مدیریت بین المللی داشت و مدتی نیز به عنوان رییس در بنیاد اونات خدمت کرد.

جی‌ریشانکا: چالش افسانه‌ای برای کوهنوردان فوق حرفه ای

۳۰ نکته طلایی کمپینگ در جنگل که باید بدانید

آتاناس اسکاتوف

بلغاری خندان که در 5 فوریه بر اثر سقوط مهلک در نزدیکی کمپ 3 جان باخت. او 42 ساله و پدر یک فرزند بود.

اسکاتوف نیز مانند مینگوته استعداد فراوانی داشت. او در قسمت اولیه زندگی خود بر تحصیلات تمرکز کرد و تا دارای مدرک دکتری در رشته علوم کشاورزی بود.

در سال 2010 و سن 32 سالگی بود که برای اولین بار به سراغ کوهنوردی رفت و طولانی ترین مسیر تریل بلغارستان را طی نمود. پس از به پایان رساندن دو مسیر مشابه دیگر نیز و بدون آموزش قبلی و تجربه ناگهان به سراغ کوههای بلند رفت. او در این مدت توانست 11 قله هشت هزارمتری را صعود کند: ماناسلو، آناپورنا یک، دائولاگیری، ماکالو، گاشربروم یک و دو، لوتسه، اورست دوبار، چوآیو و کانگچنجونگا.

باید اعتراف کرد که اسکاتوف کوهنوردی با انگیزه و با استعداد بود. او سه مورد از صعودهایش در 8000 متری ها را بدون حمایت شرپا(چوآیو، گاشربروم یک و دو) به اتمام رسانید و تعداد دیگری را نیز به سبک آلپی و سریع صعود کرد. به عنوان نمونه در سال 2016، این مرد بلغاری پس از دست کشیدن از آناپورنای یک و بالا رفتن از دائولاگیری به سراغ ماکالو رفت و این قله را تنها پس از یک روز حضور در بیس کمپ صعود کرد.(مجموعا 94 ساعت حضور در کوه) اسکاتوف همچنین 7 قله 7 قاره را به پایان رسانده بود و دنالی را نیز انفرادی و به سبک آلپی صعود کرد.

محمدعلی سدپارا

وی مسلما مورد احترام ترین و مشهورترین در بین این پنج کوهنورد است. علی در هفته گذشته 46 سالگی خود را در بیس کمپ جشن گرفت. ساجد 22 ساله تنها پسرش است و همسرش فاطمه نام دارد.

اگرچه علی سدپارا به طور رسمی توسط جان اسنوری به عنوان باربر ارتفاع استخدام شده بود، اما در واقع یکی از قوی ترین کوهنوردان ارتفاع جهان است. وی در روستای سدپارا در شرایطی سخت به دنیا آمد و سپس با چوپانی بزرگ شد و پس از آن به عنوان باربر شروع به کار برای تیم ها کرد.

علی در بین سالهای 2006 و 2015، گاشربروم 2، اسپانتیک، نانگاپاربات 2 بار و گاشربروم یک را صعود کرد. از صعودهای مهم وی در بین سالهای 2016 تا 2021 می توان به اولین صعود زمستانی نانگاپاربات به همراه تکسیکون و سیمون مورو، اولین صعود زمستانی پومری، ماکالو، لوتسه، کی2 و ماناسلو اشاره نمود. (مقاله محمدعلی، فرزند قراقروم در این رابطه را بخوانید.)

خوان پابلو مور

کوهنورد شیلیایی خوش اخلاق که به همراه محمدعلی و جان مفقود شد. او 33 ساله و دارای سه فرزند است.

مور کوهنوردی را در 17 سالگی شروع کرد و این قبل از شروع شغلش به عنوان یک معمار بود. اولین سفر وی به کوههای بلند به سال 2017 و آناپورنا باز میگردد که از یک وریته(مسیر جایگزین) مسیر فرانسوی ها که شامل طولهای با یخ 70 درجه میشد توانستند قله را صعود کنند.

مور در سال 2018 به ماناسلو صعود کرد و در سال 2019 یک صعود سرعتی به اورست و لوتسه آنهم تنها در شش روز و بدون اکسیژن کمکی به انجام رسانید.(یک رکورد) در پایین همان سال، به عنوان اولین شیلیایی دائولاگیری را بدون اکسیژن کمکی و حمایت شرپا صعود کرد.

جان اسنوری

کوهنورد ایسلندی مفقود شده، 47 ساله، دارای همسر و شش فرزند.

اسنوری در حومه جنوب غربی ایسلند بزرگ شد و همیشه ورزشهای فضای باز را دنبال می کرد. او بعدا کوهنوردی را به عنوان راهی برای آزمایش محدودیت های ذهنی و اشتیاق به طبیعت برگزید.

اسنوری در سال 2011 با مون بلان شروع کرد، آمادابلام 2015، البروس 2016، کی2، لوتسه و برودپیک را در سال 2017 صعود کرد. سپس چند صعود خوب در آلپ به انجام رسانید و ماناسلو را در سال 2019 صعود نمود. در زمستان گذشته اسنوری قسمتی از برنامه ناموفق مینگما جی بود.

یادشان گرامی. موج کوه