زمستان ماناسلو : پیشروی تا 6200

در حالی که پیروزی و تراژدی در اطراف کی2 نمود پیدا میکند، تیم سیمون مورو و آلکس تکسیکون در ماناسلو روزهای تقریبا آرامی را سپری کرده اند. آب و هوای عالی به این کوهنوردان اجازه داد تا کمپ 1 در ارتفاع 5800 متری را برپاکنند، همچنین مقداری بار حمل کرده و طناب ثابتها را به ارتفاع 6200 متری برساند. با این همه شنبه گذشته تغییرات هوایی و اتفاقات در کی2 باعث تغییر ریتم این تیم گردید.

وقتی اخبار مربوط به فوت سرجی مینگوته به آلکس که پیشرو بود، رسید، به احترام وی دستور داد تا تیم به بیس کمپ بازگردد. تکسیکون همچنین در مورد موفقیت تیم نپالی در کی2 گفت”آنها برای سالها کسانی بودند که به ما در رسیدن به آرزوهایمان کمک کردند، این بار، آنان قهرمان تاریخ خودشان شدند.” در روزهای پس از آن نیز سیمون مورو نظرات مشابهی را به اشتراک گذاشت.

وضعیت هوا نشان دهنده هوای خوب در امروز می باشد. علاوه بر سیمون مورو و تکسیکون، نفرات دیگر از جمله چپال شرپا و کالدن شرپا نیز در این تیم هستند. برخی از سایر افراد در بیس کمپ نیز انتظار می رود تا قسمتی از مسیر را صعود کنند.

راهنماهای نپالی، وینایات مالا و تنجی شرپا نیز به سیمون و آلکس پیوسته اند. طرح اصلی آنها این بود که کوه را به سبک آلپی صعود کنند اما نظرشان را تغییر دادند و در حال حاضر در ثابت کشی مسیر مشارکت می نمایند.

ماموریت خطرناک برای بازگرداندن پیکر آلکس گلدفارب

چهار کوهنورد باتجربه پاکستانی دیروز ماموریت خودشان را برای بازگرداندن پیکر دکتر آلکس گلدفارب از یک منطقه خطرناک در پاستوری پیک آغاز کردند. گفته ها نشان دهنده آن است که این تیم توسط هلی کوپتر به منطقه کنکوردیا منتقل شده اند. این ماموریت توسط ژاسمین تورز ترتیب داده شده است که شامل صادق صدپاره با سابقه صعود به کی2، گاشربروم 1 و2، برودپیک و نانگاپاربات، مصطفی شیگری، که قبلا به پاستوری پیک صعود کرده و دو بار نیز از برودپیک بالا رفته است، علی محمد صدپاره با تجربه صعود کی2، گاشربروم 2 و اشرف با تجربه صعود برودپیک و اسپانتیک، میشود. توضیح اینکه همه کوهنوردان با نام خانوادگی صدپاره یا صدپارا متولد روستای صدپاره هستند.

این کوهنوردان در جایی روی یخچال کنکوردیا به زمین نشستند که محل تلاقی یخچالهای بالترو و گدوین-آستین می باشد. آنان پیاده روی به سمت بیس کمپ برودپیک را آغاز کرده و سپس ماموریت خود را شروع میکنند. قرار است هلی کوپتر پس از سه روز برای تخلیه آنها به منطقه وارد شود. پیش بینی هوا نیز برای این روزها مناسب به نظر نمیرسد.

پاستوری به دلیل ارتفاع نسبتا کم در زمره قله های کوهپیمایی منطقه طبقه بندی می شود، اما این قله شیب دار با ارتفاع 6209 متر دارای شکافهای خطرناک و ریزش مداوم سنگ است. به همین دلایل جای تعجب نیست که حتی در تابستان هم ندرتا صعود میشود.

تراژدی پردانوف در اورست 1984؛ جبهه غربی تو را می خواند.

بلندترین قلل روسیه؛ از البروس تا آتشفشان‌های کامچاتکا!