دیواره درخشان ، گاشربروم 4

دیواره درخشان ، گاشربروم 4. نوشته ویتک کورتیکا ، سال صعود 1985 ، منبع : امریکن آلپاین جورنال ، بازگردان به فارسی موج کوه

از 13 تا 20 جولای روبرت شوائر از اتریش و من از لهستان رخ غربی گاشربروم 4 را که تا آن زمان صعود نشده بود به پایان رساندیم ، اگرچه نتوانستیم به قله برسیم. فرود نیز از 20 تا 23 جولای از مسیر شمالی صورت گرفت. جبهه 2500 متری با لقب دیواره درخشان به عنوان یکی از زیباترین و چالشی ترین وجوه کوهستانی در جهان مشهور است. در این رخ تا به امروز(زمان تهیه گزارش در 1986) 5 بار توسط امریکایی ها ، ژاپنی ها و انگلیسی ها تلاش شده است.

دیواره درخشان

ما صعود را به سبک کاملا آلپی و پس از هم هوایی تا ارتفاع 7100 متری مسیر شمالی انجام دادیم. شرایط دشوار در آخرین مراحل صعود ، پس از صعود کامل جبهه جلوی صعود ما به قله را گرفت. هوای بد و شرایط مسیر باعث طولانی شدن صعود شده بود که خود مسبب گرسنگی و تشنگی ما بود. در 20 جولای پس از خارج شدن و دیواره و قرار گرفتن در مسیر قله به دلیل این مشکلات از تراورس نسبتا ساده به سمت قله چشم پوشی کرده و راه بازگشت از مسیر شمالی در پیش گرفتیم.

انگار کوه توسط یک روح که خیلی هم دوستانه رفتار نمی کرد با هر تلاشی برای صعود به مقابله بر می خاست. البته به طور شگفت آوری در زمانی که آخرین گامها به سمت قله را به حال خود رها کردیم با ما کنار آمد و ما زنده بازگشتیم. صعود عالی بود و شامل تمامی دامها و خطرات سبک آلپی در ارتفاعات بلند میشد. در ادامه برخی از نمونه ها را تشریح می کنم.

شرایط صعود

بیواک ها نمونه ای از بدبختی بودند. شب دوم و سوم ما تقریبا نخوابیدیم و جدا از هم بودیم ، روی صخره های مسیر. کیسه خوابهای ما تنها پناهگاه ما دربرابر هوای سرد بود. ممنون قراقوروم. که در آن شب ها بدون باد بودی.در تمام شبهای بعدی باد توامان می وزید. دوباره ما تنها کمی در چادر بیواک خود می خوابیدیم. آنهم چه خوابی؟؟

شرایط رخ کوه بسیار سخت و خطرناک بود. سنگها یا پوسیده بودند یا از مرمر یک تکه تشکیل شده بودند که باعث می شد ابزار گذاشتن و حمایت گرفتن بسیار سخت شود. به دلیل کمبود نقاط حمایت ، این طبیعی بود که سعی کنیم به جای طولهای 40 متری در طولهای هشتاد متری صعود کنیم. اگرچه درجه سختی بعضی از قسمتها V  بود. به طور کلی ما 4 طول با درجه سختی V  صعود کردیم. که دو طول آن در بین 7100 متری و 7300 متری بود و این سختی فنی با عدم امکان حمایت گرفتن موثر به دلیل یک تکه بودن مسیر بدتر هم میشد. سختی کار پوشیده بودن سنگ توسط برف عمیق بود که ما را مجبور می کرد به حالت عمودی تونل بزنیم و راه خود را در مسیر باز کنیم. چقدر زیبا ، یک طول طناب وحشتناک ، تاب خوردنی آزادانه!

به پایان رسیدن غذا و سوخت

وضعیت موجود باعث شده بود سرعتمان کمتر از حد انتظار باشد. ما برای 4 شب مانی غذا و برای سوخت برای 5 روز داشتیم، در حالی که مسیر ما یازده روز به طول انجامید. نهایتا ما پس از نه روز به بارگزاری خود در مسیر شمالی و در ارتفاع 7100 متری رسیدیم. ما چهار روز بدون غذا و سه روز بدون آب را سر کرده بودیم.

ضربان قلب یا حس تلاش؟ آیا ساعت ها دروغ می گویند؟

اسکی از دیواره شمالی اورست در 50 سالگی: جسورانه‌ترین فرود تاریخ

وای ، یک چای چقدر می چسبید ، شکلات چه طعمی دارد!!

مرتبط : درجه سختی در کوهنوردی ، گاشربروم 4

توهم در دیواره درخشان!

خستگی فیزیکی ، گرسنگی ، تشنگی و کم خوابی باعث احساسات روانی عجیبی شده بود. پدیده ای که توسط دیگران هم در ارتفاعات بالا تجربه شده است. احساس حضور شخصی دیگر یا مثل آن. این حس آنقدر شدید بود که گاهی اوقات دو نفر ما منتظر صعود یا مشارکت نفر سوم میشدیم. به طور غیر پشت سرهم مغز من شکل آدمها و اجسام را درون برف و سنگ پیدا می کرد. و با چهره هایی که میشناختم تطبیق میداد.

برای مدت زمانهای طولانی من صداهای عجیب و غریبی می شنیدم. مانند صدای آواز یک زن یا صدای چه چه پرندگان. حتی گاها می توانستم نام خواننده را هم بگویم. این درحالی بود که از فیس یخ زده هم صعود می کردیم.

به شدت دردناک ، به دلیل کمخوابی ، به طور متناوب خوابمان میبرد و ناگهان به طور غریزی بر اثر هشدار خطر بیدار می شدیم. بدترین درد تجسم مواد غذایی و نوشیدنی بود.

مرتبط : هنر تحمل کردن

آخرین غافگیری

درست در زیر قله در 18 جولای و ششمین روز برنامه ، در ارتفاع 7800 متری ، در زمانی که سوخت و غذای ما به پایان رسیده بود در یک طوفان وحشتناک گیر کردیم. دو شب را به این وضعیت در یک لبه برفی شکننده و در معرض باد و برفی که از بالا بی امان بر سرمان خراب میشد گذراندیم. حجم بارش ادامه دار ما را در چادر فشرده می کرد ، گویی که می خواهد ما را دفن کند. تنها فضایی برای من مانده بود که بتوانیم قدری بخزیم و جابه جا شویم.

ممنون آسمان ، بالاخره در شب بعد هوا صاف شد.

اگرچه این صعود بهترین و زیباترین صعودی بود که انجام داده ام، اما از اینکه نتوانستم به قله برسم احساس بدی دارم. من نمی توانم در برابر این اعتقاد مقاومت كنم كه این کوه زیبا و دیوار درخشان آن بدون اساسی ترین نقطه آن – قله – واقعاً تكمیل شده باشد.

خلاصه صعود:

گاشربروم 4 ، 7925 متر ، از طریق رخ غربی(مشهور به دیواره درخشان) ، فرود از مسیر شمالی ، 13 تا 23 جولای ، 1985 .

مرتبط : ویتک کورتیکا ، سبک آلپی ، هیمالیا به سبک سبکبار

باشگاه ورزشی موج / دکتر مهدی جباریان