این راهنما به شما توضیحات کامل و دیدی خوب درباره سفر و پیمایش بیس کمپ اورست شامل برخی از مهمترین نکات خواهد داد. شاید نکاتی در مورد میزان سختی، شرایط غذا و استراحت مدنظرتان باشد که در طول مقاله پیرامون آنها توضیح داده میشود.
میزان سختی مسیر تا بیس کمپ اورست
شهرت پیمایش تا بیس کمپ اورست شاید این تصویر را در ذهن ایجاد کند که این مسیر، سختترین مسیر کوهپیمایی در نپال می باشد. واقعیت این است که اینطور نیست و پیمایش های بسیار سختتری در نپال تا بیس کمپ وجود دارد. فاصله از لوکلا تا بیس کمپ کلا ۶۵ کیلومتر می باشد که برای پیمایش چند روزه سخت نیست، البته باید شرایط افزایش ارتفاع را نیز به آن اضافه کرد.
این بررسی با پرواز از کاتماندو به مقصد لوکلا، فرودگاه کوچک کوهستانی در منطقه اورست شروع میشود و با پرواز بازگشت به پایان خواهد رسید. پس توضیحات در اینجا شامل شرایط رفت و برگشت به نپال نخواهد شد.
نکته: برنامه سفر شما به انعطاف پذیری نیاز دارد، چرا که این یک برنامه چند روزه است و عواملی مانند خرابی هوا در فرودگاه لوکلا می توانند روی زمان بندی تاثیر بگذارند.
قبل از برنامه ریزی برای بیس کمپ اورست تمرینات کافی داشته باشید تا بتوانید از این برنامه لذت ببرید.
فرودگاه لوکلا
این فرودگاه در دامنه کوه قرار دارد و در برابر شرایط آب و هوایی بسیار آسیب پذیر است. اگر دید یا سایر شرایط برای فرود مناسب نباشد، هواپیما به این مقصد پرواز نخواهد کرد، پس تاخیر و لغو پرواز امکان پذیر خواهد بود. اگر روز اضافی برای سفر در نظر نگیرید شاید به همین دلیل ساده سفرتان ناتمام بماند.
کاتماندو – لوکلا به نامچه بازار
روز اول
شرایط آب و هوایی حکم می کند که بیشتر پروازها در صبح باشند. فرودگاه داخلی هرج و مرج سازمان یافته اما کارسازی دارد. هواپیماهای کوچک(حدود ۱۸ صندلی) در مدت زمان سی دقیقه شما را به لوکلا می رسانند. تجهیزات کوهنوردی خود را به خوبی بسته بندی کنید، چرا که در طول فرآیند بارگیری و تخلیه به مراتب به این طرف و آن طرف پرتاب خواهند شد.
پس از فرود در لوکلا، راهنمای خود را برای ادامه کار دنبال کنید. شما می توانید در اینجا برای صرف صبحانه به چایخانه بروید یا اینکه لوازمتان را جمع کرده و پیاده روی به سمت بیس کمپ اورست را آغاز کنید. این امر اغلب به زمان ورود شما به لوکلا بستگی دارد. کاملا طبیعی خواهد بود که برای دیدن مناظر جذاب و رفت و آمد منطقه قدری در آنجا به گشت و گذار بپردازید. توجه داشته باشید که ارتفاع لوکلا ۲۶۰۰ متر می باشد پس دما قدری پایین خواهد بود.
زمان فرود شما همچنین تعیین می کند که در این روز تا کجا می توانید به پیش بروید. روستای پادکینگ Pfadking در حدود سه ساعت (مسیر تقریبا سرازیری!) فاصله دارد و مونجو نیز در ۲-۳ ساعتی پس از آن قرار گرفته است. به طور معمول تفاوتی نمی کند که در کدام یک اقامت کنید چرا که به احتمال زیاد مقصد فردایتان نامچه بازار خواهد بود.
روز دوم
تا اینجای کار از چندین پل معلق عبور کرده اید و پلهای دیگری نیز پیش رو دارید. در این روز از ایست بازرسی که ورودی پارک ملی ساگامارتا (اورست) را نشان می دهد عبور خواهید کرد. طولی نمیکشد که به اولین قسمت شیب دار مسیر می رسید. این صعود معمولا دو ساعت به طول می انجامد. اگر هوا صاف باشد، اولین نگاه کلی به اورست را در راه صعود خواهید داشت. این تپه به سمت نامچه بازار ادامه خواهد یافت که بزرگترین روستای منطقه است. تعداد زیادی مغازه و کافه کوچک در این روستا قرار دارند. این دهکده به شکل نعل اسب بوده و در کنار یک تپه بنا شده است. در اینجا آخرین فرصت برای تهیه لباس یا وسایل را خواهید داشت.
اقامت در یک چایخانه
برنامه روزانه شما در اطراف چایخانه ها شکل می گیرد. آنها از مکانی به مکان دیگر تفاوت دارند اما در اصل یک سالن غذاخوری مشترک هستند که تعداد زیادی اتاق خواب در یک یا دو طبقه دارند. اکثریت قریب به اتفاق چایخانه ها توالت عمومی دارند، البته انواع مجلل تری هم در مسیر هست ولی نه خیلی اشرافی.
در این چایخانه ها معمولا منوی غذایی وجود دارد تا بتوان در یک زمان از قبل تعیین شده غذا را سفارش داد. معمولا صبحانه را قبل از خواب سفارش می دهند. منوهای موجود با توجه به محل و نحوه پخت اغلب خوب و مناسب هستند و چیزهای دیگر مانند میان وعده، شکلات و نوشیدنی نیز موجود می باشد.
نکته: اطمینان حاصل کنید که کوله پشتی مناسبی به همراه می برید، چرا که برای روزهای متوالی روی پشت شما قرار خواهد گرفت. کوله ۳۰-۳۵ لیتری معمولا کافی است. در این برنامه نیازی به حمل بار ندارید، اما حجم لوازی مانند کت پر، جاگیر هست.
روز ۳ و ۴ – نامچه بازار(هم هوایی)
هم هوایی مساله مهمی است که باید آنرا به خوبی درک کنید و اگر به درستی انجام نشود سفر شما را خراب خواهد کرد. بدن شما به زمان نیاز دارد تا با هوای رقیق تر سازگار شود. البته سرعت هم هوایی برای همه یکسان نیست. برنامه های سفر استاندارد به سمت بیس کمپ اورست اغلب شامل دو شب در نامچه بازار(۳۶۰۰ متر) و همچنین ۲ شب در پریچه یا دینگبوچه (حدود ۴۳۰۰ متر) میشوند. البته خب این مدت شبمانی بستگی به سطح آمادگی و تجارب قبلی شما در رابطه با هم هوایی خواهد داشت. در مورد انتخاب کفش برای این سفر دقت کنید.
توالت!
یک خبر خوب، بیشتر توالت ها در این منطقه ایرانی هستند! البته در بعضی چایخانه ها نیز توالت فرنگی وجود دارد. اما به دلیل یخ زدگی و تمیز نبودن توالت های فرنگی همین مدل ایرانی خودمان ارجحیت دارد.
شستشو و حمام
یک شستشو و دوش در پایان روز می تواند خستگی را از تن بیرون کند. منبع گم کردن آب در چایخانه بیشتر خورشیدی است. هزینه دوش گرفتن هم حدود ۳-۴ دلار می باشد. یک گزینه دیگر هم این است که کاسه آب داغ بخواهید.(رایگان است.) اتاقها هم سیستم گرمایی ندارند.
روز ۵ و ۶ – سفر به دینگ بوچه
به طور معمول دو روز تا دینگ بوچه راه خواهید داشت. جای شبمانی در این مسیر نیز به وضعیت تیم و تصمیم راهنما بستگی دارد. میتوانید در جایی نزدیک تر مانند تنگبوچه یا دبوچه اطراق کنید یا تا پانگبوچه ادامه دهید. در صورت رسیدن به پانگ بوچه برای آنروز کافی خواهد بود.
روز ۵
از منطقه نامچه بازار خارج شده و به سمت یک سرازیر میروید که به سوی پایین رودخانه ادامه خواهد داشت. پس از آن یک سربالایی ۲ ساعته تا تنگبوچه (۳۹۰۰ متری) ادامه می یابد.
تنگبوچه به دلیل صومعه خود شهرت دارد. همچنین در اینجا نمای اورست را خواهید داشت و آخرین جا در مسیر است که می توانید این منظره را ببینید تا زمانی که از کوه کالاپاتار بالا بروید. اورست در پشت کوهها قرار می گیرد. پس از یک ساعت سرپایینی به پل گیردر میرسید و بعد آن یک صعود نرم به سمت پانگبوچه ادامه خواهد داشت.
روز ۶
با یک صعود کوتاه از پانگ بوچه، به یک فلات باز می رسید. یک ساعت راه تا دینگ بوچه در پیش خواهد بود. اکنون زمین باز شده و درختی نمی بینید. در اینجاست که قله های بلند و آسمان چشم نوازی خواهد کرد. بیشتر قللی که در اطراف مشاهده میشود، بیش از ۷۰۰۰ متر و در بعضی موارد ۸۰۰۰ متر ارتفاع دارند.
نکات درباره پریچه و دنگبوچه
- فاصله دو روستا تقریبا ۴۵ دقیقه کوهپیمایی است. ارتفاع تقریبی هم ۴۲۰۰-۴۳۰۰ متر میباشد.
- پریچه دارای یک ایستگاه پزشکی است که توسط پزشکان حرفه ای و داوطلب غربی و همچنین کادر پزشکی نپال اداره میشود. البته فقط در فصلهای اصلی بهار و پاییز فعالیت دارد.
- در اینجا یک پد هلی کوپتر وجود دارد.
- یک اتاق کوچک در این محل هست که هر روز در فصل کوهپیمایی در ساعت ۳ بعد از ظهر نکاتی پیرامون اثرات ارتفاع و هم هوایی به طور خلاصه توضیح داده میشود.
روز ۷ – هم هوایی
این مرحله دوم و آخر هم هوایی در یک سفر استاندارد به بیس کمپ اورست می باشد. شاید توجه کرده باشید که فشار روزمره در این برنامه زیاد نیست و با ارتفاع گرفتن تدریجی و هم هوایی آرام مطابقت دارد. در هر صورت پیمایش تا بیس کمپ اورست یک برنامه کوهپیمایی است نه یک برنامه کوهنوردی پس هدف لذت بردن از محیط است تا به چالش کشیدن خود. هر چند این برنامه را نیز می توان به روشهای مختلف از جمله اسکای رانینگ اجرا کرد.
روزهای ۸ و ۹ – سفر به لوبوچه(۴۹۰۰ متر) گوراک شپ (۵۱۰۰ متر) و بیس کمپ اورست (۵۳۰۰ متر)
روز ۸
پس از یک قسمت اولیه نسبتا پرشیب از دینگبوچه، یک صعود طولانی و کم شیب به سمت دهکده کوچک دوقلا Dughla ادامه دارد. این دهکده فقط شامل چند چایخانه بوده و زیر یخچال خمبو قرار گرفته است. رسیدن به این محل چند ساعتی طول میکشد. پس از عبور از این ناحیه در حدود یک ساعت، به انتهای یخچال طبیعی خواهید رسید. جایی که یادبود کوهنوردان اورست قرار گرفته است.
در اینجا، در سمت چپ یخچال و در مسیر پیاده روی به پیش خواهید رفت که چندان از لوبوچه دور نیست. این روستا در سالهای اخیر ساخته شده است. احساس تاثیرات ارتفاع در اینجا معمول است. پس باید بدانید که کدام علایم خطرناک و کدام یک طبیعی هستند.
روز ۹
روزی که برای آن تلاش کردید! مسیر تا گوراک شپ سه ساعت طول می کشد. در ابتدا مسیر آسان پیاده روی و سپس عبور از مورین ها قبل از رسیدن به آخرین دهکده مسیر در پیش است. در اینجا چایخانه های زیادی هستند و شما قبل از رسیدن به بیس کمپ استراحت خوبی خواهید داشت. این مسیر در کنار یخچالهای طبیعی به پیش میرود تا سرانجام به بیس کمپ اورست می رسید.
بیس کمپ اورست
بیس کمپ اورست در یخچال خمبو واقع شده است. هیچ ساختمان و نقطه ثابتی وجود ندارد که بتوان به آن واژه بیس کمپ اطلاق کرد. فقط یک منطقه است. در فصل صعود قله این منطقه مملو از تیم های اعزامی و لجستیکی مربوطه خواهد بود که منظره ای دیدنی از تقریبا ۳۰۰ چادر از رنگ و اندازه های مختلف را ایجاد میکنند. شکل کامل منطقه را می توانید از قله کالاپاتار(۵۵۰۰ متری) خواهید دید که میتوانید در صبح به آن صعود کنید. در فصل پاییز هم این سطح فعالیت وجود ندارد.
در یک سفر استاندارد، با استفاده از چایخانه ها برای اقامت و غذا، نمی توانید در بیس کمپ اورست اقامت داشته باشید. چرا که تجهیزات کافی به همراه ندارید. علاوه بر این، در سالهای اخیر، جلوی ورود راهنماها به بیس کمپ گرفته شده است. برخی سرقت ها در گذشته رخ داده و بنابراین تیمها با ورود کوهپیماها به کمپ اصلی مخالفت می کنند.
در اینجا می توانید به نظاره عظمت یخچال خمبو و سقوط برجهای یخی نیز بپردازید.
روزهای ۱۰ تا ۱۳ – بازگشت تا لوکلا
برای دیدن نمای بیس کمپ از بالا و نمای نزدیک قله اورست، باید از کالاپاتار (۵۵۰۰ متر) صعود کنید. این به صعود قبل از طلوع خورشید نیاز دارد. تقریبا ۹۰ دقیقه طول میکشد که ارزشش را خواهد داشت. این نقطه، بالاترین محل در سفر شما خواهد بود.
سپس سفر به سوی لوکلا آغاز میشود. با کم شدن ارتفاع، تاثیر افزایش اکسیژن را نیز حس خواهید کرد. سفر ۳ روزه بازگشت به لوکلا، شامل گوراک شاپ، پریچه، نامچه، لوکلا میشود. می توانید یک شبت بیشتر را برای انعطاف پذیری برنامه تان در نظر داشته باشید.
نکته: تاریخ مصرف خوراکی های ارایه شده در مسیر مانند شکلات و غیره را چک کنید.
