آب و هوای کی2 کمی بهتر از پیش بینی ها گزارش شده است. بنابراین کوهنوردان، در حالی که در اثر سرما میلرزند، یال آبروزی را ادامه دادند. یک تیم ده نفره از کوهنوردان نپالی به سرپرستی مینگما.جی و نیرمال پورجا، بعلاوه حداقل یک شرپا از تیم سون سامت در حال حرکت در مسیر می باشند. آنها با همکاری یکدیگر، به کمپ سه در ارتفاع 7350 متری(قدری بالاتر از ارتفاع معمول) رسیده، کمپ را برقرار کرده و طنابها، اکسیژن، غذا و سوخت را بارگزاری کرده اند. آنان همچنین طناب ثابتهای بالاتر از کمپ 3 تا ارتفاع 7600 متری را ثابت کرده اند. پورجا بیان کرده که بار هر یک از نفرات به 35 کیلوگرم میرسیده است.
بنابراین نیروی نپالی این روزها باید یک نقطه عطف را جشن بگیرد. با رسیدن به شانه و توقف در فاصله نه چندان دور از کمپ4، آنان با رکورد قبلی ارتفاع در کی2 برابر شدند که توسط دنیس اوربکو در سال 2018 به دست آمده بود. اگرچه برخی از آنها ممکن است از اکسیژن کمکی استفاده کرده باشند، اما این یک دست آورد خوب است و البته هنوز چندهفته برای تلاش باقی می ماند.
این احتمال هست که در صورت تداوم هوای خوب تیم پیشرو به حرکت خود ادامه دهند.
سرگی مینگوته بر اساس ردیاب وی به کمپ 2 رسیده است. خوان پابلو مور و تامارا لانگر نیز او را همراهی کرده اند.
پایان برای کارلوس گارانزو
کارلوس گارانزو را از تمرین در ارتفاع کنار دریا برای صعود به خاطر داریم. از آنجا که وی نتوانست از مشکلات مربوط به هم هوایی خود رهایی یابد به برنامه اش پایان داد. این خود درس بزرگی در دلش دارد.
بحث درباره اکسیژن کمکی
این روزها، یکی از بحثهای داغ جوامع کوهنوردی در جهان پیرامون استفاده از اکسیژن در زمستان کی2 میباشد. بیشتر کوهنوردان برجسته مانند سیمون مورو از انتقاد مستقیم امتناع کرده، اما روی کیفیت صعود و پسندیدگی عدم استفاده از اکسیژن کمکی بحث کرده اند. دنیس اوربکو اما از استفاده از اکسیژن به عنوان دوپینگ یاد کرده است. وی اشاره میکند که در صعودهای اولیه در 60-70 سال پیش این لازم بوده است، اما امروزه استفاده از اکسیژن کمکی را باید دوپینگ ورزشی به حساب آورد.
آدام بیلکی حتی از این هم جلوتر رفته و در توییترش نوشت:”بالا رفتن از 8000 متری ها با اکسیژن کمکی مانند این است که با دوچرخه برقی در توردو فرانس شرکت کنی.”
کوهنورد رومانیایی، مینیا رادولسکو نوشت:”ممکن است متوجه شوید که نمی توانید مقابل مسی در فوتبال یا دانال در تنیس شرکت کنید. اما این ضعف شما بهانه ای برای استفاده از اکسیژن کمکی نیست. اگر می خواهید کوههای بزرگ را صعود کنید باید خودتان را به ارتفاع آنها برسانید، نه اینکه آنها را تا ارتفاع خودتان پایین بکشید.”
بسیاری دیگر نیز مانند رالف دوجموویتس اعتقاد دارند که اکنون و در قرن بیست و یک، سبک صعود اهمیت ویژه ای دارد.
