در سال جاری یکی از کوهنوردان کشورمان به نام ایمان احمدپور توانست بدون استفاده از اکسیژن کمکی و همچنین بدون کمک شرپا قله کی۲ را صعود کند. به این مناسبت در این مقاله به بررسی تاثیر شرپا در صعودها به نقل از گسمن تامانگ می پردازیم.
با شرپا یا بدون شرپا؟
بله، تمایز واضحی بین صعود به قله ۸۰۰۰ متری با یا بدون اکسیژن مکمل وجود دارد. اما در واقع هنگام قضاوت در مورد صعود باید موارد بیشتری را در نظر گرفت. در هیمالیا، اصطلاح “کمک شرپا” بسیار بیشتر از یک کوهنورد محلی است که بطری های اکسیژن مشتری را حمل می کند.
میزان پشتیبانی ممکن است بسته به مهارت و تجربه مشتری متفاوت باشد. اما به طور کلی، کارکنان پشتیبانی در ارتفاع بالا – و به ویژه، آنهایی که به طور کلی شرپا نامیده می شوند (اگرچه ممکن است به گروه های قومی دیگر تعلق داشته باشند) – به روش هایی کمک می کنند که گزینه های قله افراد را به شدت افزایش می دهد. در عین حال، مراجعان به شدت به شرپای خود وابسته می شوند.
راهنماها
شرپاها برای مشتری خود چه می کنند؟ گسمان تمنگ می گوید:”همه چيز!” تمنگ بیشتر پروژه ممکن نیرمال پورجا را هدایت کرد. او دو بار (با مشتریان) بدون O2 به قله آناپورنا صعود کرده است و در امداد و نجات زمینی و هوایی تخصص دارد.
تامنگ توضیح می دهد: “راهنماهای شرپا تمام تجهیزات مشتری را در کوله خود حمل می کنند، از جمله غذا، اکسیژن، چادر، جعبه کمک های اولیه، کیسه خواب، تشک، وسایل آشپزی، لباس اضافی و هر چیز دیگری که مشتری نیاز دارد.”
کوله پشتی خود مشتری معمولاً فقط شامل یک بطری اکسیژن است. (در اورست، استفاده از اکسیژن معمولاً در کمپ ۳ آغاز می شود.) قبل از آن، کوله مشتریان شامل دو بطری آب سه لیتری، دارو و دستکش اضافی است. شرپاها بقیه را حمل می کنند.
مراقبت های جسمی و روانی
تامانگ توضیح می دهد: «شرپاها همه کارها را انجام می دهند. «برخی از مشتریان نمی‌توانند کفش‌های کوهنوردی یا کرامپون خود را بپوشند یا در بیاورند. شرپاها همچنین [بطری‌های] اکسیژن را تعویض می‌کنند و دائماً اکسیژن را بررسی می‌کنند تا مطمئن شوند که به درستی کار می‌کند. پس از صعود، برخی از مشتریان با هیجان شروع به عمل می کنند. شرپاها باید آنها را کنترل کنند و مطمئن شوند که به اندازه کافی کنترل می شوند تا [ایمن] فرود بیایند.”
اگر مشتری دچار سرمازدگی شود، راهنما نیز باید آن را به سرعت تشخیص دهد و از بدتر شدن آن جلوگیری کند.
اگر مشتری تصمیم بگیرد بدون O2 مکمل صعود کند چه؟ تامانگ می‌گوید در این صورت، «راهنما باید یک بطری اضطراری O2، ماسک و تنظیم‌کننده داشته باشد. این اختیاری نیست. البته در صورتی که مشتری دارای شرپا باشد و تصمیم بگیرد بدون اکسیژن کمکی صعود کند.
البته توجه داشته باشید که شرپا با راهنمای کوهستان متفاوت است. به طور مثال خود تامانگ یک شرپا نیست اما یک راهنمای معتبر کوهستانی می باشد.
شرپا در کنار شما بیشتر از حمل وسایل شما و یا حمایت افراد ضعیف تر را انجام می دهد. آنها تمام کارهایی را انجام می دهند که در ارتفاع ۸۰۰۰ متری طاقت فرسا است. برف آب کردن، پخت و پز و حتی در صورت نیاز پوشاندن کفش مشتریان… این [صرفه جویی در انرژی می تواند] در یک حرکت قله تفاوت را ایجاد کند."
اخیرا، آدریانا براونلی توضیح داد که در یک تیم تجاری، "به معنای واقعی کلمه به شما گفته می شود که چه زمانی بخورید، بنوشید، عوض کنید و به توالت بروید.
کوهنوردان مستقل
فلور کوئنتا از پرو یکی از معدود افرادی بود که در تابستان امسال بدون اکسیژن یا پشتیبانی شخصی شرپا به K2 صعود کرد.
کوئنکا اذعان می‌کند: «باید بگویم که به‌طور دقیق، تا زمانی که مسیرهای ۸۰۰۰ متری ها توسط شرپاها ثابت کشی شده باشد، از پشتیبانی آنها برخوردار هستم. تعمیر طناب ها و شکستن مسیر کمک بزرگی است و اینکه چرا می توانم به طور مستقل بروم و فقط تا بیس کمپ لجستیک استخدام کنم.
با این حال، کوئنکا تمام وسایل و لوازم خود را حمل می کند، سکویی را حفر می کند و چادر خود را می زند، آشپزی می کند، برف را برای آب ذوب می کند و تمام تصمیمات خود را در کوه می گیرد.
ارزیابی صعود
در نهایت استفاده از اکسیژن مهم است اما تنها عاملی نیست که صعود را آسان می کند. همه چیز از شرایط، میزان ثابت کشی، وضعیت مسیر و حضور سایر کوهنوردان می تواند تشخیص اینکه کدام صعود سخت ترین و تحسین برانگیزترین است را تقریبا غیرممکن می کند.
