سوالی که به نظر آسان میرسد، اما تفاوتهای زیاد در نگاه باعث شده که انواع و اقسام تعاریف درباره اینکه کوهنوردی چیست ، ارایه شود. از کسی که تا پناهگاه شیرپلا صعود میکند تا صعود زمستانی ماکالو همه خودشان را کوهنورد می دانند، حتی طبیعت گردی در دامنه های سبلان نیز به نوع درفرهنگ عامه ما کوهنوردی محسوب میشود. اما به واقع کوهنوردی چیست؟
در فرهنگنامه بریتانیکا در پاسخ به سوال اینکه کوهنوردی چیست اینطور آمده است:
کوهنوردی که بالارفتن از کوه هم خوانده میشود، ورزش یا تلاش در جهت دستیابی به نقاط مرتفع یا قله در مناطقه کوهستانی میباشد که عمدتا برای لذت بردن از صعود انجام میگیرد. اگر چه این لغت برای صعود کوههای آسان نیز به کار برده میشود، اما درستتر آن است که استفاده از واژه کوهنوردی به شرایطی محدود شود که شرایط خاص زمین و هوا امکان بالقوه خطر را ایجاد کرده و برای ایمنی استفاده از تجربه الزامی میباشد. برای یک فرد آموزش ندیده ، کوهنوردی خطرناک خواهد بود.
کوهنوردی و چالش
بدون در نظر داشتن طول صعود که می تواند از چند ساعت تا چند هفته به طول بیانجامد، کوهنوردی نسبت به کوهپیمایی نیازمند تلاش فیزیکی مشخصا بیشتری می باشد. کوهها معمولا ترکیبی از یخ و سنگ و برف هستند که کوهنوردان باید از میان این موانع طبیعی راه خود را به بالا و بازگشت پیدا کنند. در پاسخ به سوال کوهنوردی چیست ، در اینجا واژه چالش خودنمایی میکند. در واقع ورزش کوهنوردی عنصر چالش را درون خود دارد که در تعاریف مختلف و دیدگاههای گوناگون می توان آنرا مشاهده کرد.
مرتبط : کوهنوردی و کوهپیمایی
پاسخ به سوال کوهنوردی چیست ، از نگاه رینهولد مسنر
رینهولد مسنر از پیشگامان کوهنوردی جهان اعتقاد دارد:
“کوهنوردی کلاسیک یک فعالیت کلا پر هرج و مرج است که تنها معیارهای آن ممکن و غیرممکن هستند.” وی همچنین در جای دیگری اینچنین می گوید: ” بدون خطر مرگ کوهنوردی دیگر کوهنوردی نیست ، ولی در کوهنوردی من دنبال مرگ نیستم ، دقیقا بر عکس من سعی در زنده ماندن دارم ، اما زنده ماندن بدون وجود خطر مرگ نیز بسیار آسان است . کوهنوردی هنر زنده ماندن در شرایط سخت است که شامل خطر مرگ هم می شود . بهترین کوهنورد کسی نیست که تلاش می کنم تا یکی دوبار کارهای احمقانه بکند وسپس بمیرد . بلکه بهترین کوهنورد کسی است که سعی می کند بزرگترین کارها را انجام دهد و زنده بماند. “
مرتبط : جملات مشهور رینهولد مسنر
چون کوه، آنجاست.
جرج مالوری ، کوهنوردی مشهور انگلیسی، جمله ای مشهور در پاسخ به این سوال که چرا میخواهد اورست را صعود کند دارد:”چون کوه آنجاست.”
در طول ادوار مختلف انسانها به دلایل مختلف از کوهها بالا رفته اند. گاهی دلیل این کار ایمنی بوده تا بتوانند متوجه نزدیک شدن یک تهدید مثلا دشمن بشوند. بسیاری از افراد برای ماجراجویی اقدام به صعود میکنند. بعضی دیگر به دنبال مفاهیم معنوی در کوه هستند یا تجارب خاصی در آنجا داشته اند. همه این نگاهها میتواند در پاسخ دادن به اینکه کوهنوردی چیست ، تاثیر جدی داشته باشد.
مرتبط : تاریخ کوهنوردی جهان
کوهنوردی چیست : اصول آنرا بدانید.
کوهنوردی مانند هر فعالیت ماجراجویانه دیگری با خطر همراه است و هر جایی که خطر وجود داشته باشد، مدیریت خطر هم وجود خواهد داشت. در کوهنوردی مدیریت خطر با استفاده از دانش ، تخصص و تجهیزات این رشته انجام میگیرد. تکنیکهای کار با طناب ، صعود و از سنگ و یخ ، هواشناسی و امثال آن تنها بخشی از حوزه دانشی این رشته را شامل میشوند. در کوهنوردی آمادگی فنی و توسعه مهارت اهمیت جدی دارند.
سبک های کوهنوردی
دو سبک اصلی در کوهنوردی وجود دارد: سبک محاصره ای یا اکسپدیشن و سبک آلپی. سبک آلپی یا گونه های مختلف آن امروزه در حال رایج شدن هستند. این سبک همانطور که از اسم آن پیداست، ریشه در کوههای آلپ دارد و پیش از این در کوهها متوسط کاربرد بیشتری داشته است. هر چند که در طول سالیان اخیر جای خود را به خوبی در قلل بلند نیز باز کرد. در این سبک کوهنوردان بدون بازگشت به پایین بارشان را حمل میکنند و از تجهیزات کمتر و بهینه برای صعود بهره میبرند. شعار اصلی سبک آلپی “سبک و سریع میباشد.”
سبک آلپی در تضاد با سبک مخاصره ای مطرح میشود. در این حالت کوهنوردان حجم زیادی از تجهیزات را به کوه منتقل میکنند و با ثابت کشی و بالا پایین کردن در کوهستان مسیر را گشایش می نمایند. در این روش به طور معمول از تیم های بزرگ بهره گرفته میشود.
تفاوت ها ، مزیت ها و معایب هر یک از این روشها به شرح زیر می باشد:
سبک محاصره ای
- استفاده از چندین بار جابجایی در بین کمپ ها برای حمل تجهیزات مورد نیاز در کمپهای بالاتر.
- گروههای بزرگتر نسبت به سبک آلپی به دلیل نیاز به نفرات بیشتر.
- استفاده از طناب ثابت برای جابجایی بین کمپها و کاهش خطرات به دلیل این جابجایی زیاد.
- مورد استفاده در بلندترین کوهها، از اکسیژن مصنوعی نیز متناوبا استفاده میشود.
- حاشیه ایمنی بیشتری در مورد تجهیزات، زمان و توانایی برای صبر کردن در برابر طوفان های احتمالی وجود دارد.
- به دلیل سرعت پایینتر احتمال قرار گرفتن در معرض خطراتی مانند بهمن یا ریزش سنگ در بین کمپها بیشتر می باشد.
- نیاز به سرمایه و تامین مالی بیشتر و البته زمان بیشتر.
سبک آلپی
- صعود مسیر بدون بالا پایین کردن در بین کمپ ها.
- منابع کمتر برای صعود، از جمله نیاز به نفرات کمتر.
- کاهش خطراتی که ممکن است به دلیل سرعت پایین صعود ایجاد شوند.
- افزایش بالقوه خطراتی مانند بیماری ارتفاع یا در دام طوفان افتادن.
- نیاز به سرمایه و زمان کمتر.
مرتبط : هیمالیا به سبک سبکبار
سلام. در ابتدا بابت راه اندازی چنین وبگاه پرباری تبریک می گویم. ممنون می شوم بفرمایید از چه جهت اصطلاح سبک محاصره ای را برای اکسپدیشن به کار می برید؟ آیا این اصطلاح ” محاصره ای” را می توان جایگزین دیگر کاربردهای اکسپدیشن کرد؟ برای مثال در اکسپدیشن نانگاپاربات، هرلیگوفر سرپرستی برنامه را بر عهده داشت. بنده نیز به دنبال معادلی مناسب برای اکسپدیش هستم.
درود بر شما ما کلا سه سبک داریم که شامل سبک آلپی ، کپسوله و محاصره ای میشه. سبک کپسوله در واقع تلفیقی از دو سبک آلپی و محاصره ای هست. درباره سبک آلپی در موج کوه یک مطلب و کتاب هست که می توانید به آنها مراجعه کنید.