لذت آزادی و تنفس در هوای کوهستان بر هیچ کسی پوشیده نیست. هر کسی که فقط یک بار هم پای خود را در این محیط گذاشته باشد، نخواهد توانست این حس را فراموش کند. کوهنوردی می تواند دریچه ای جدید برای زندگی هر انسانی باشد. در این مقاله به بحث پیرامون تعریف این ورزش خواهیم پرداخت. سپس سبک های کوهنوردی را معرفی کرده و با مطرح کردن اصول آن ادامه خواهیم داد. در پایان نیز گزیده ای از قواعد و قوانین کوهنوردی مطرح شده است. برای مطالعه بیشتر در هر مورد نیز لینکهایی وجود دارد که با استفاده از آن می توانید اطلاعتتان را تکمیل کنید. با موج کوه همراه باشید.
کوهنوردی چیست ؟
سوالی که به نظر آسان میرسد، اما تفاوتهای زیاد در نگاه باعث شده که انواع و اقسام تعاریف پیرامون کوهنوردی ، ارایه شود. از کسی که تا پناهگاه شیرپلا صعود میکند تا صعود زمستانی ماکالو همه خودشان را کوهنورد می دانند، حتی طبیعت گردی در دامنه های سبلان نیز به شکلی درفرهنگ عامه ما کوهنوردی محسوب میشود. اما به واقع کوه نوردی چیست؟
در فرهنگنامه بریتانیکا، در پاسخ با این سوال اینگونه آمده است:
کوهنوردی که بالارفتن از کوه هم خوانده میشود، ورزش یا تلاش در جهت دستیابی به نقاط مرتفع یا قله در مناطقه کوهستانی میباشد که عمدتا برای لذت بردن از صعود انجام میگیرد. اگر چه این لغت برای صعود کوههای آسان نیز به کار برده میشود، اما درستتر آن است که استفاده از واژه کوهنوردی به شرایطی محدود شود که شرایط خاص زمین و هوا امکان بالقوه خطر را ایجاد کرده و برای ایمنی استفاده از تجربه الزامی میباشد. برای یک فرد آموزش ندیده ، کوهنوردی خطرناک خواهد بود.
بدون در نظر داشتن طول صعود که می تواند از چند ساعت تا چند هفته به طول بیانجامد، کوهنوردی نسبت به کوهپیمایی یا هایکینگ نیازمند تلاش فیزیکی مشخصا بیشتری می باشد. کوهها معمولا ترکیبی از یخ و سنگ و برف هستند که کوهنوردان باید از میان این موانع طبیعی راه خود را به بالا و بازگشت پیدا کنند. در واقع ورزش کوهنوردی عنصر چالش را درون خود دارد که در تعاریف مختلف و دیدگاههای گوناگون می توان آنرا مشاهده کرد.
تعریف کوه نوردی از نگاه رینهولد مسنر
رینهولد مسنر از پیشگامان کوهنوردی جهان اعتقاد دارد:
“کوه نوردی کلاسیک یک فعالیت کلا پر هرج و مرج است که تنها معیارهای آن ممکن و غیرممکن هستند.” وی همچنین در جای دیگری اینچنین می گوید: ” بدون خطر مرگ کوهنوردی دیگر کوهنوردی نیست ، ولی در کوهنوردی من دنبال مرگ نیستم ، دقیقا بر عکس من سعی در زنده ماندن دارم ، اما زنده ماندن بدون وجود خطر مرگ نیز بسیار آسان است . کوهنوردی هنر زنده ماندن در شرایط سخت است که شامل خطر مرگ هم می شود . بهترین کوهنورد کسی نیست که تلاش می کند تا یکی دوبار کارهای احمقانه بکند وسپس بمیرد . بلکه بهترین کوهنورد کسی است که سعی می کند بزرگترین کارها را انجام دهد و زنده بماند. “
چون کوه، آنجاست.
جرج مالوری ، کوهنورد مشهور انگلیسی، جمله ای مشهور در پاسخ به این سوال که چرا میخواهد اورست را صعود کند دارد:”چون کوه آنجاست.”
در طول ادوار مختلف انسانها به دلایل مختلف از کوهها بالا رفته اند. گاهی دلیل این کار ایمنی بوده تا بتوانند متوجه نزدیک شدن یک تهدید مثلا دشمن بشوند. بسیاری از افراد برای ماجراجویی اقدام به صعود میکنند. بعضی دیگر به دنبال مفاهیم معنوی در کوه هستند یا تجارب خاصی در آنجا داشته اند. همه این نگاهها میتواند در پاسخ دادن به تعریف کوهنوردی، تاثیر جدی داشته باشد.
تاریخچه کوهنوردی
اولین صعودها مربوط به هزاران سال پیش میشود، اما شکل امروزی این ورزش ریشه در قرن هجدهم و نوزدهم در اروپا و کوههای آلپ دارد. در این دوره بود که کوهنوردان با صعود به بلندترین قلل این منطقه مانند مون بلان اولین برنامه های خود را اجرا کردند. در ابتدای قرن بیستم نیز این جریان پا به سایر نقاط جهان گذاشت.
پس از آن کوههای مختلف در رشته کوه آند و سایر نقاط دیگر صعود شدند. اولین صعودها در بلندترین کوههای کره زمین به سالهای ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ باز می گردد. در سال ۱۹۵۰ اولین هشت هزار متری صعود شد. قله اورست در سال ۱۹۵۳ توسط ادموند هیلاری و تنزینگ نورگی برای اولین بار صعود شدند. پس از آن تاریخ کوهنوردی با حرکت به سوی صعودهای شاخص و سختتر تا به امروز به تکامل خود ادامه داده است.
اصول کوهنوردی
تلاش سرسختانه برای بالارفتن از کوه ورزش آسانی نیست. حجم عظیمی از مهارت‌ها ، تجربه و آمادگی جسمانی و روانی لازم است تا در این ورزش به موفقیت دست یافت. دانست اصول این فعالیت راه اساسی حفظ سلامتی در طول برنامه های مختلف می باشد. در ادامه به برخی از اصول کوهنوردی اشاره می کنیم:
- آماده سازی و برنامه ریزی
- یادگیری مهارت های لازم
- بررسی شرایط پیش رو
- استفاده از تجهیزات صحیح و مهارت در کار با تجهیزات
- همکاری و ملاحظه شرایط سایرین
- حفظ و حراست از طبیعت
سبک های کوه نوردی کدامند ؟
دو سبک اصلی در این رشته وجود دارد: سبک محاصره ای یا اکسپدیشن و سبک آلپی. سبک آلپی یا گونه های مختلف آن امروزه در حال رایج شدن هستند. این سبک همانطور که از اسم آن پیداست، ریشه در کوههای آلپ دارد و پیش از این در کوهها متوسط کاربرد بیشتری داشته است. هر چند که در طول سالیان اخیر جای خود را به خوبی در قلل بلند نیز باز کرد. در این سبک کوهنوردان بدون بازگشت به پایین بارشان را حمل میکنند و از تجهیزات کمتر و بهینه برای صعود بهره میبرند. شعار اصلی سبک آلپی “سبک و سریع میباشد.”
سبک آلپی در تضاد با سبک محاصره ای مطرح میشود. در این حالت کوهنوردان حجم زیادی از تجهیزات را به کوه منتقل میکنند و با ثابت کشی و بالا پایین کردن در کوهستان مسیر را گشایش می نمایند. در این روش به طور معمول از تیم های بزرگ بهره گرفته میشود.
تفاوت ها ، مزیت ها و معایب هر یک از این روشها به شرح زیر می باشد:
سبک محاصره ای
- استفاده از چندین بار جابجایی در بین کمپ ها برای حمل تجهیزات مورد نیاز در کمپهای بالاتر.
- گروههای بزرگتر نسبت به سبک آلپی به دلیل نیاز به نفرات بیشتر.
- استفاده از طناب ثابت برای جابجایی بین کمپها و کاهش خطرات به دلیل این جابجایی زیاد.
- مورد استفاده در بلندترین کوهها، از اکسیژن مصنوعی نیز متناوبا استفاده میشود.
- حاشیه ایمنی بیشتری در مورد تجهیزات، زمان و توانایی برای صبر کردن در برابر طوفان های احتمالی وجود دارد.
- به دلیل سرعت پایینتر احتمال قرار گرفتن در معرض خطراتی مانند بهمن یا ریزش سنگ در بین کمپها بیشتر می باشد.
- نیاز به سرمایه و تامین مالی بیشتر و البته زمان بیشتر.
سبک آلپی
- صعود مسیر بدون بالا پایین کردن در بین کمپ ها.
- منابع کمتر برای صعود، از جمله نیاز به نفرات کمتر.
- کاهش خطراتی که ممکن است به دلیل سرعت پایین صعود ایجاد شوند.
- افزایش بالقوه خطراتی مانند بیماری ارتفاع یا در دام طوفان افتادن.
- نیاز به سرمایه و زمان کمتر.
فواید کوهنوردی چیست
فواید این ورزش بیشمار است اما در بین آنها شاید افزایش اعتماد به نفس مهمترین باشد. کوه نوردی باعث میشود به محدودیت های خود آشنا شوید و در طول زمان بهتر بتوانید عمل کنید. کوهنوردی در صورت داشتن نگاه درست راهی به سوی تکامل روحی و جسمی خواهد بود. از بین این فواید موارد زیر را هم در نظر داشته باشید:
- افزایش آمادگی جسمانی
- قدرت عضلات پا
- افزایش سلامت قلب
- بهبود خلق و خو و کاهش استرس
قوانین کوهنوردی چیست
مهمترین قانون این است که زنده و سالم به خانه بازگردید. اما یک قانون کلی را در نظر داشته باشید. همیشه با آمادگی کامل به کوه بروید تا کوهنوردی برایتان شادی به ارمغان بیاورد. به علاوه چند قانون زیر را هم به یاد داشته باشید:
- قانون ساعت ۱۴: در ساعت ۲ بعد از ظهر هر جایی که هستید بازگردید
- همیشه سختتر از چیزی است که به نظر میرسد.
- همیشه دورتر از چیزی است که به نظر میرسد.
خطرات کوهنوردی و مدیریت خطر
این ورزش مانند هر فعالیت ماجراجویانه دیگری با خطر همراه است و هر جایی که خطر وجود داشته باشد، مدیریت خطر هم وجود خواهد داشت. در کوهنوردی مدیریت خطر با استفاده از دانش ، تخصص و تجهیزات این رشته انجام میگیرد. تکنیکهای کار با طناب ، صعود و از سنگ و یخ ، هواشناسی و امثال آن تنها بخشی از حوزه دانشی این رشته را شامل میشوند. در صعود آمادگی فنی و توسعه مهارت اهمیت جدی دارند. مهمترین خطرات کوهنوردی به شرح زیر هستند:
- بهمن
- صاعقه
- گم شدن
- سقوط
- برفکوری
- ریزش سنگ و یخ
- خستگی
- ارتفاع زدگی
تمرین برای کوهنوردی
با توجه به آنچه که ذکر شد این ورزش نیاز به استقامت و قدرت و همچنین توانایی در دست به سنگ و کار فنی دارد. برای همه این موارد باید آمادگی کافی داشت. به منظور رسیدن به آمادگی جسمانی لازم، تنها کوه نوردی در آخر هفته کافی نیست. بلکه لازم است در طول هفته برنامه تمرین کوهنوردی از قبیل دویدن، سنگنوردی و بدنسازی داشته باشید تا بتوانید در کوهنوردی رشد کنید.
سلام. در ابتدا بابت راه اندازی چنین وبگاه پرباری تبریک می گویم. ممنون می شوم بفرمایید از چه جهت اصطلاح سبک محاصره ای را برای اکسپدیشن به کار می برید؟ آیا این اصطلاح ” محاصره ای” را می توان جایگزین دیگر کاربردهای اکسپدیشن کرد؟ برای مثال در اکسپدیشن نانگاپاربات، هرلیگوفر سرپرستی برنامه را بر عهده داشت. بنده نیز به دنبال معادلی مناسب برای اکسپدیش هستم.
درود بر شما ما کلا سه سبک داریم که شامل سبک آلپی ، کپسوله و محاصره ای میشه. سبک کپسوله در واقع تلفیقی از دو سبک آلپی و محاصره ای هست. درباره سبک آلپی در موج کوه یک مطلب و کتاب هست که می توانید به آنها مراجعه کنید.