در مصاحبه ای با دسنیولُ‌مجله کوهنوردی اسپانیایی، خوان پابلو مور، کوهنورد اهل شیلی، آنچه که در زمان فوت سرجی مینگوته اتفاق افتاد را توضیح داد. مور، لانگر و مینگوته در مرحله قبلی هم هوایی در کمپ چادر یک با هم مشترک بودند. در حالی که لانگر در کمپ ۲ باقی ماند، مینگوته و مور برای یک شب در ۷۰۰۰ متری به سمت کمپ ۳ ادامه می دهند. آنان در حال پایین آمدن به سمت بیس کمپ بودند که این حادثه، رخ می دهد.
مور سریعتر از مینگوته در حال فرود بوده و در جلو حرکت می کرده است. کمی قبل از کمپ یک پایینی موسوم به کمپ ژاپنی ها، وی کسی را می بیند که در یک سطح شیب دار از کنترل خارج شده و سقوط می کند.
مور بیان کرد:”ما فقط می توانیم در مورد چیزی که اتفاق افتاده است حدس بزنیم، این امکان هست که هنگام انتقال از یک طناب به طناب دیگر، او مورد اصابت سنگ قرار گرفته یا لیز خورده باشد، البته دلیل واقعی مشخص نیست.”
در حال حاضر هیچ کس به دلیل وزش باد زیاد در حال حرکت در کی۲ نیست. مور معتقد است که بیشتر کوهنوردانی که در حال حاضر در بیس کمپ به هستند ممکن است به زودی برنامه را ترک کند. البته این شامل همه تیم نمیشود. تامارا لانگر و مور تصمیم گرفته اند که به یاد سرجی برای تلاش بدون اکسیژن در کی۲ زمستانی با همدیگر همطناب شوند.
مور گفت:”من معتقدم او دوست داشت ما ادامه دهیم، سرجی فرشته نگهبان ما خواهد بود، و روح او ما را در صعود همراهی خواهد کرد.”
تامارا لانگر نیز همطناب خودش را به دلیل بازگشت آلکس گاون به خانه از دست داده است، اما پس از دو روز انگیزه اش بازگشته و تصمیم گرفته است که با همطناب سابق مینگوته یعنی مور، همطناب شود.
او گفت”برای من زمان ناراحت کننده ای است. اما من تصمیم گرفتم که بمانم، زیرا همیشه سعی کردم در هر چیز بدی، خوبی را کشف کنم. تا بتوانم بر بدی غلبه کرده و قویتر شوم.”
گورزکوفسکا، قهرمان سابق پیست دو ومیدانی نیز همچنان در بیس کمپ انتظار پنجره هوایی را میکشد. با این حال، او می گوید که با سرمای منفی ۲۵ درجه انطباق یافته و احساس بدی ندارد. اما برای تلاش به قله به دوره هوایی کم باد نیاز خواهد داشت. چیزی که در کی۲ بسیار کمیاب است، اما نایاب نیست. همانطور که نپالی ها توانستند از فرصت بهره برداری کنند.
